Teraźniejsza Prawda nr 118 – 1948 – str. 39

wodzom utracjuszy koron w sektach protestanckich, podczas gdy C.E. Heard jako nauczyciel odpowiada rzymskim teologom nie bardzo lojalnym papiestwu, lecz w przybliżeniu tak jak ci protestujący rzymscy teolodzy, którzy odpowiadają Karolowi Olsonowi. Te główne punkty dopomogą nam do lepszego zrozumienia szczegółów jakie będą podane później. Szczegóły te podamy w równoległych kolumnach, zestawiając każdy szczegół jeden przeciw drugiemu. Musimy wiele z tych szczegółów pominąć, bo w przeciwnym razie rozdział ten zająłby całą objętość książki. Dlatego podamy tylko główne punkty połączone z ważniejszymi epokami w tych dwóch odnośnych okresach. Podamy datę każdego kompletu wypadków, rozpoczynając z wypadkami w okresie Smyrneńskim pod koniec życia Św. Jana. W kilku wypadkach byliśmy zmuszeni odbudować datę we Wieku Ewangelii według odpowiadającej daty w Małej Miniaturze, a niekiedy na odwrót, a to z powodu niepewności co do akuratności daty w jednym lub drugim wypadku. Podajemy wypadki we Wieku Ewangelii w pierwszej kolumnie, a wypadki w Małej Miniaturze w drugiej kolumnie. Przypominamy jeszcze raz, że dni w Małej Miniaturze rozpoczynają się o godzinie 6-tej wieczorem, a nie o północy, co potrzeba zachować w pamięci w następujących zestawieniach.

Po Chr.  1915
90
Pierwszy list Jana skłania niektórych braci do udzielenia jemu nieco ulgi w jego uciążliwej służbie
8/VIII – 1915
Stosowny list brata Russella pobudza Przybytek londyński do udzielenia mu ulgi w niektórych ciężarach finansowych w pracy Pańskiej, przez przejęcie bieżącego procentu hipotecznego i innych bieżących wydatków.
95
Trzeci list Jana i Objawienie napisane w znaczeniu antyklerykalnym, ukróca nieco klerykalizm.
13/VIII – 1915
List brata Russella pisany do zarządców londynskich ukróca klerykalizm J. Hemery’ego przez zamianowanie dwóch innych zarządców do wygłaszania kazań raz na miesiąc, także i innych starszych według zapotrzebowania w Przybytku londyńskim.
103
Postawa klerykalistów zaczyna przedstawiać myśl, że są dostatecznie rozwinięci do podtrzymania Kościoła bez nadzoru Apostołów i członków gwiezdnych.
21/VIII – 1915
Kiedy zarządcy londyńscy zawiadomili brata Russella, że Przybytek już przejął wszystkie bieżące wydatki, było to pierwsze zawiadomienie, że Przybytek mógł się obejść bez jego nadzoru.
165
Król Longobardów sprzymierzony z Markomanami (oba narody germańskie) ponosi porażkę w walce na Dunaju.
22/X – 1915
Brat Johnson, jego gospodarz i gospodyni z New Berlin, Ohio, doznają porażki ze strony większości uzurpatorów, kiedy starali się połączyć rozdzielony zbór w tym mieście.
166
Pierwszy synod azjatycki jest zwołany, który pozwala sobie ustanawiać prawa dla kościołów w Azji.
23/X – 1915
Starsi Przybytku londyńskiego dyskutują nad przejęciem całkowitej kontroli nad wszystkimi sprawami Przybytku.
173
Wielki synod azjatycki jest zwołany, który usiłuje wziąć kontrolę nad Kościołem z Azji, lecz zainteresowani dowódcy zdołali ograniczyć ich zamiary.
30/X – 1915
Wspólnie zebrani starsi i diakoni w Przybytku londyńskim omawiają środki i sposoby, przez które mogliby wziąć kontrolę nad sprawami Przybytku. J. Hemery i sympatycy ograniczają ten zamiar.

kol. 2

202
Śmierć Pantaniusza (wodza Kościoła Aleksandryjskiego) i Ireneusza jest okazją posunięcia się naprzód klerykalizmu.
28/XI – 1915
Klerykalizm w Przybytku londyńskim robi postępy z powodu wysiłków H.J. Shearna i W. Crawforda, ażeby kaznodziejstwo było otwarte dla wszystkich starszych w tym Kościele.
205
Tertulian podaje myśl o wyższości Ojca, że Syn jest Jego stworzeniem i podległym Ojcu i że Duch św. jest przewodem dzieła Ojca.
1/XII – 1915
Brat Russell w Strażnicy (ang.) na str. 359, par. 7-17, podaje myśl, że korporacja STB&B ma absolutną kontrolę nad korporacjami MSSB i TKL, i że przez te dwie ostatnie wykonuje swą pracę.
208
Epigoniusz (noecjan czyli wyznawca abstrakcyjnego czyli wyznawca abstrakcyjnego rozumowania) wykazuje tożsamość Ojca i Syna. którzy objawiają się w dwa odrębne sposoby.
4/XII – 1915
Rezolucja H.J. Shearna ażeby uformować osobne zebrania wieczorowe w każdą niedzielę na półn-wsch. stronie Londynu oparta na myśli że korporacje STB&B i MSSB są jednym i tym samym, tylko że pracują w innych kierunkach, zostaje przeprowadzona jednogłośnie przez starszych Przybytku.
208-243
Spór o Modaliźmie (nauka, według której trzy osoby trójcy różnią się tylko sposobem objawienia się) kończy się porażką Modalizmu.
4/XII – 1915 – 8/I – 1916
Spór, o zebrania wieczorne na półn-wsch. stronie Londynu, oparty na myśli, że STB&B, TKL, i MSSB są identyczne, kończy się porażką tej idei przez większość starszych Przybytku, dowodząca, że sposób prowadzenia tych zebrań nie zgadza się z tożsamością trzech korporacji.
  1916
238
Beryliusz z Bostry, w Arabii szerzy naukę podobną do Modalizmu, zwalczany przez zwolenników trójcy (krańcowości błędu zwalczającego się wzajemnie.)
3/I – 1916
Pierwsze oddzielne zebranie braci na półn-wsch. stronie Londynu, ich pozostawanie w zależności od Przybytku londyńskiego jest zwalczane przez starszych z Crouch End, a popierane przez H.J. Shearna i W. Crawforda. Zebranie to było pierwszym krokiem w kierunku rozdzielenia identyczności tych trzech korporacji, chociaż dowodzono, że stanowią one jedność.
243
Anty-beryliuszowe poglądy szeroko obiegają kler, kończą się odrzuceniem tych poglądów.

8/I – 1916
Na pierwszym zebraniu na półn-wsch. stronie Londynu starsi Przybytku omawiają o stosunkach korporacyjnych, wskutek czego zarządzono na dalsze zbieranie się tam.

244
Pod wpływem nauk Orygenesa synod arabski odrzuca poglądy Beryliusza, który odwołuje swój błąd; synod przyjmuje pogląd o odrębności osób Ojca i Syna, ale że Syn był bez początku.
9/I – 1916
Niektórzy starsi Przybytku, będący pod wpływem Crawforda, z powodu wniosków omawianych na zebraniach w półn.-wsch Londynie, przyjmują pogląd, że te dwie korporacje są odrębne i różne od siebie, ale że MSSB zawsze zawierało się w STB&B.

poprzednia stronanastępna strona