Teraźniejsza Prawda nr 121-122 – 1949 – str. 14
| 1892-1894 Wybuch i szerzenie się przesiewania kombinacjonizmu; pisanie 4. tomu jest dalej prowadzone; napisanie artykułu pt. Przegląd Parlamentu Religijnego; otrzymanie światła o „onym słudze” i odbywanie się trzeciego wezwania 1891-1894 r. |
14/VII-16/VII – 1920 Dalsze przygotowania są czynione do ogólnej pracy publicznej i publicznego wykładu we Filadelfii, a także dalsze pisanie artykułu o Złym Słudze. Książka Żywot – Śmierć – Życie Przyszłe, broszura o Piekle i gazetka ”Gdzie są umarli?” są rozdane pracownikom do rozpowszechniania; w dniu 16 lipca zaczyna się rozdawanie ogłoszeń o publicznym zebraniu. |
| 1896, 1897 Brat Russell wydaje artykuł pt. On Sługa w Strażnicy. Czwarty tom wychodzi z druku 1 października 1897; piąty tom zaczyna być pisany. |
18/VII-19/VII – 1920 Johnson ukazuje się w pierwszym Gedeonowym publicznym wykładzie jako przedstawiciel i mówcze narzędzie pozafiguralnego Eliasza, który według Piramidy miał się ponownie ukazać w dniu 18 lipca. Wielki przyrost braci przybyłych na konwencję zabiera ze sobą wielką liczbę Gedeonowej literatury do roz-powszechniania. Johnson pisze skrót swojego wykładu do pism periodycznych i dalszy ciąg artykułu o Złym Słudze. |
| 1898 Brat Russell zachęca do pracy kolporterskiej i ochotniczej. Dalsze pisanie 5. tomu. |
20/VII – 1920 Rozpoczęcie pracy pomiędzy zainteresowanymi, którzy pozostawili adresy na publicznym zebraniu. Wielu kolporterów i ochotników staje do pracy. |
| 1899 Piąty tom wychodzi z druku. Tom szósty zaczyna być pisany. |
21/VII – 1920 Dalsze prowadzenie pracy kolporterskiej. Johnson dalej pracuje nad artykułem o Złym Słudze. |
| 1901-1904 Działalność czwartego wezwania i przesiewania. Ukończenie pisania i wydania 6 tomu. Pomazanie Johnsona w pozafiguralnym Obozie i debaty Russella z Eatonem w 1903 r. Johnson zostaje naznaczony do służby pielgrzymiej w roku 1904 i jako pomocnik Br. Russella. |
23/VII-26/VII – 1920 Wysyłka Nru 1 Zwiastuna. Johnson pisze różne artykuły do Nru 21. Wysłanie ogłoszeń o publicznym zebraniu w Milwaukee, Wis. Wielu obcych przychodzi na wykład Johnsona o Bogaczu i Łazarzu. Wiele literatury gedeońskiej zostaje rozdane. Przesiewacze są powodem wielu debat i zamieszek. Jolly zostaje wybrany pomocniczym pastorem we Filadelfii i pomaga Johnsonowi w zebraniu Pytań. |
| 1905 Johnson nasuwa myśl Br. Russellowi, że Nowe Przymierze będzie czynne tylko po Wieku Ewangelii. |
27/VII – 1920 Jolly nasuwa myśl Johnsonowi, że Prawda Epifanii będzie czynna względem Lewitów po Małym Miniaturowym Wieku Ewangelii. |
kol. 2
| 1908-1911 Działalność piątego wezwania i przesiewania; przesiewanie rozpoczęło się o Ślub Panu. Początek rozszerzania się pracy publicznej i pozamiejscowej w 1910. Spór o ofiarę za grzech i o inne doktryny kończy się w 1911. |
30/VII-2/VIII – 1920 Rezolucja nawołująca do przyjęcia Ślubu wzbudza opozycję. Wiele Zwiastunów Nru 1 zostaje rozdanych. Johnson rozpoczyna pisanie artykuły pt. Przegląd Standfastyzmu. Rozsyłanie przesiewającego listu D-ra Wiley. Przesiewanie w Anglii powiększa się. Energiczna działalność ochotnicza we Filadelfii. Wielu obcych słuchaczy przybywa na wykład częściowo publiczny, wygłoszony na przedmiot: Nadzieja dla Beznadziejnych Umarłych, i na zebranie pytań. Dokończenie pisania artykułu Przegląd Standfastyzmu 2 sierpnia. |
| 1912 Obcokrajowa Podróż Misyjna w celach wywiadowczych jest podjęta. |
3/VIII – 1920 Johnson bada metody propagandy i rezultaty pracy Lewitów. |
| 1913 Danie serii zebrań publicznych i powiększenie się innej pracy publicznej. |
4/VIII – 1920 Praca epifaniczna powiększa się względem Lewitów w Prawdzie i w Kościele nominalnym. |
| 1914 Rozpoczęcie pokazywania Fotodramy Stworzenia. Johnson wyrozumiewa, że wieczór z przypowieści o Groszu rozpoczyna się w październiku 1914, dając przez to do zrozumienia, że Kościół będzie na ziemi po tej dacie. |
5/VIII – 1920 Początek rozdawania Nru 21 Zwiastuna. Podczas badania Piramidy i o ponownym ukazaniu się pozafiguralnego Eliasza, Johnson zauważył, że dzień 18 lipca, w którym był dany publiczny wykład we Filadelfii, jest datą naznaczoną przez Piramidę na to ponowne ukazanie się. |
| 1916 Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza są wyjaśnione przez Br. Russella. Scena z togą i śmierć Brata Russella kończą zachodzenie Paruzji na Epifanię. Johnson rozpoczyna swoją działalność jako Posłannik Epifanii. |
7/VIII – 1920 Johnson wyjaśnia ostatnie pokrewne czynności Kapłanów i Amramitów i kończy pracę objawiania Amramitów, ostatnich Lewitów objawionych pod złym przywództwem, przez co kończy się Mały Miniaturowy Wiek Ewangelii. |
Ukończyliśmy zestawianie Wieku Ewangelii i jego Małej Miniatury w równoległych kolumnach. Tylko ważniejsze wydarzenia i więcej wpływowe osoby były podane szczególnie w ich łączności z Malutkim Stadkiem i jego gwiezdnymi członkami. Wiele innych szczegółów można by podać w równoległościach, lecz czytelnicy przyznają, że dotąd podaliśmy dość znaczną ich liczbę, które niezbicie dowodzą, że Mała Miniatura jest jednym z wyznaczonych od Boga okresów Epifanii, tj. jednym z czasów, czyli okresów, o jakich mamy wspomniane w pierwszym liście do Tymoteusza 6:15. Było to postanowione w planie Bożym, ażeby wyjawić Lewitów Epifanii czyli Wielką Kompanię pod złym dowództwem w trzech głównych ich podziałach, które znowu podzielone są na osiem grup odłączonych i odrębnych od Maluczkiego Stadka. Ten jest zatem główny ceł Małej Miniatury: wyjawienie Lewitów Epifanii, będących pod złym dowództwem w ich trzech podziałach, które znowu są podzielone na osiem grup. Mała Miniatura objawia ich charakter lewicki w tym, że są użyci w równoległościach kościoła nominalnego jako Babilonu. Z tej to więc przyczyny, a nie z