Teraźniejsza Prawda nr 121-122 – 1949 – str. 11
1693 Spener wydaje książkę o Nadziei Przyszłych Lepszych Czasów, a przez to daje do zrozumienia o nadchodzącym Tysiącleciu. |
28/XII – 1919 Wkłady Johnsona w Newarku dają do zrozumienia o przyszłym Małym Tysiącleciu. |
1920 | |
1703 Narodziny Jana Wesleya, gwiezdnego członka Kościoła z okresu Filadelfia. |
7/1 – 1920 Johnsonowi zwrócono uwagę na szerzenie się Olsonizmu w Stanach Nowej Anglii. |
1713 Przygotowania są czynione, ażeby Wesley mógł rozpocząć naukę w szkole Charterhouse, w Londynie. |
17/I (Wieczór 16-go) – 1920 Johnson rozpoczyna badanie doktryn Olsona o Okupie i Pojednaniu. |
1720 Wesley wstępuje do Kolegium Kościoła Chrystusa, przy Uniwersytecie Oxford. |
24/I – 1920 Johnson pisze objaśnienia do 1Król. 17:1-24 i zbija pogląd C. Olsona oparty na powyższych pismach. |
1738 Wesley mówi o swoim nawróceniu, a co aktualnie było ożywieniem. |
11/II – 1920 Johnson poruszony hipokryzją wyborów Towarzystwa w 1920 r., rozpoczyna pisanie artykułu pt. Przeszkody do Owocnej Pracy. |
1739 Wesley zaczyna wygłaszać kazania na wolnym powietrzu. |
12/II – 1920 Johnson rozszerza pracę Epifaniczną do Standfastów. |
1740 Bengel, mąż na drugim brzegu rzeki (Dan. 12:5, 6), kończy swoje objaśnienie księgi Objawienia. |
13/II – 1920 Johnson kończy pisanie części Objawienia w artykule Olsonizm Zbadany i przygotowuje ją do druku. |
1741 Bengel zanosi swoje dzieło „Przegląd Czasów” do drukami. |
14/II – 1920 Johnson daje do druku chronologiczne części artykułu ”Olsonizm Zbadany”. |
1741 Wesley i Whitefield nie zgadzają się w kwestii Przeznaczenia. | 14/II – 1920 Johnson i R.H. Hirsh nie zgadzają się na niezmienne pielgrzymskie zarządzenia dla zgromadzeń. |
1742 Wesley robi zarządzenia na objazdowe głoszenie Ewangelii tak dla osób świeckich jako też i dla wyświęconych pastorów. | 15/II – 1920 Johnson robi zarządzenia, ażeby wysłać B.M. Kittingera z pielgrzymską wizytą do zboru w Newarku, a także poczynił starania na regularną obsługę pielgrzymską. |
1744 Wesley zwołuje swoją pierwszą konferencję i ma dozór nad świeckimi mówcami. | 17/II – 1920 Johnson i R.G. Jolly konferują nad listem E.A. Fowlera pisanym względem Epifanicznych obsług starszych i pielgrzymów, które są pod nadzorem Johnsona. |
1749 Wesley i Zinzendorf, wódz braci morawskich, razem z niektórymi jego zwolennikami, których on podburzył przeciwko Wesley’owi, nie zgadzają się co do pracy wydawniczej. |
22/II – 1920 R.H. Hirsh i jego zwolennicy, Scott i Sara Chapman, z Jersey City, N.J., po dowiedzeniu się od niego, że Johnson nie używa go już więcej do przygotowywania Teraźniejszej Prawdy (angiel.), różnią się coraz więcej z Johnsonem. |
kol. 2
1763 Wesley i biskup Warburton z Gloucester prowadzą spór ze sobą; biskup wyszydza Wesleya za jego rozesłanie kaznodziei. |
7/III – 1920 R.H. Hirsh krytykuje Johnsona za jego wysyłanie braci z pracą pielgrzymską, szczególnie widząc, że Jolly taką pracę wykonuje. |
1764 Wilheim Cudworth atakuje metody i nauki Wesleya, tak przez swoje pisma jak i przy pomocy pism drugich. |
8/III – 1920 H.R. Hirsh krytykuje beriańskie metody Johnsona, dowodząc, iż one odpychają braci od zebrań i że są przeciwne zarządzeniom br. Russella. |
1763-1783 Jerzy III, król angielski, podburzony przez parlament, drażni kolonie amerykańskie przez 12 lat, obciążając je w rozmaity sposób, wskutek czego wybucha rewolucja w 1775, trwająca do 1783, kiedy to Ameryka zdobywa niepodległość. |
7/III-27/III – 1920 Grupa starszych we Filadelfii, Pa., podburzana przez Hirsha, drażniła starszych popierających Johnsona w rozmaity opresyjny sposób względem pracy pielgrzymów, starszych i diakonów aż do 19 marca, kiedy to Johnson i jego zwolennicy powstają otwarcie przeciw nim i zdobywają niepodległość. |
1769-1779 Wesley jest wciągnięty w spór kalwiński z Topladym i innymi. |
13/III-23/III – 1920 Johnson jest zajęty sporem z Hirshem i innymi o postanowionych zarządzeniach obsługi. |
1772 Narodziny Bartona Stone, gwiezdnego członka Kościoła z okresu Filadelfia, który kładł silny nacisk na naukę, że tylko Biblia jest wyznaniem wiary i ośrodkiem jedności ludu Bożego. |
16/III – 1920 Johnson dobitnie wykazuje R.G. Jolly’mu, że Prawda paruzyjna jest prawdziwą wiarą i ośrodkiem jedności ludu Bożego, co jest przeciwnym sekciarstwu Hirsha. |
1779 Wesley kończy swoją część w sporze kalwińskim. |
23/III – 1920 Johnson kończy tę część sporu z Hirshem. która się odnosi do Boskich postanowionych zarządzeń. |
1782 Narodziny Wilhelma Milera, ostatniego gwiezdnego członka Kościoła z okresu Filadelfia. |
26/III – 1920 Johnson otrzymuje jasne wyrozumienie o wyprowadzeniu Kozła Azazela do bramy, o doświadczeniach tego kozła i jak go szatan używa; Johnson wyrozumiewa również 10 rozdział z 3 księgi Mojżesza. |
1789-1799 W tym okresie wybucha wielka rewolucja francuska, która znosi absolutną monarchię we Francji, a ustanawia republikę; pobicie koalicji europejskiej, usiłującej znieść republikę; rozszerzenie się republikanizmu w większej części Europy przy pomocy Napoleona; nawet kler francuski częściowo poddaje się i odpiera republikę. |
2/IV-12/IV – 1920 Johnson i popierający go starsi i R.H. Hirsh, B.M. Kittinger i starsi, którzy ich popierali, prowadzą ostre debaty nad rządem zborowym i klerykalizmem, a także o naukach i praktykach epifanicznych. Debaty nad tymi sprawami są prowadzone przed zgromadzeniem w dniu 11 kwietnia, przeprowadzając 3 z 5-ciu rezolucyj Johnsona, t. j. rezolucje opowiadające się za rządem zborowym, a przeciw rządowi klerykalnemu, podczas gdy ruch Hirsh-Kittingera otrzymuje srogą porażkę w zarządzaniu pracą Epifanii w tym zborze. Nawet Hirsh poparł wnioski Johnsonowe tych pięciu rezolucji. |