Teraźniejsza Prawda nr 121-122 – 1949 – str. 10

POSŁANNIK EPIFANII

(Dokończenie 1-go rozdziału)

1919
1580-1586
Robert Browne, członek gwiezdny, uczy i pisze na korzyść kongregacyjnego rządu kościoła, pracuje wiele w tym zakresie, jest wielce prześladowany i przestaje głosić i pisać o tej doktrynie w 1586 r. Protestuje przeciwko rządzeniu eklezją czyli zgromadzeniem wiernych, przez starszych, pastorów, biskupów i papieży zamiast Boga.
6/IX-12/IX – 1919
Johnson pisze i głosi wiele o eklezjastycznym zarządzaniu w Epifanii, protestując przeciwko uszczuplaniu praw kościoła (eklezji) przez Towarzystwo i innych głównych wodzów, a także przez uzurpatorskich miejscowych starszych i ich sekciarskich popleczników.
1588
Wyruszenie hiszpańskiej niezwyciężonej armady do walki z Anglią, która została srodze pobitą przez angielską flotę i burze.
14/IX – 1919
Poplecznicy Towarzystwa starają się by przy pomocy ataków kolporterskich zniszczyć pielgrzymską pracę Epifanii, lecz odnoszą porażkę od epifanicznych pielgrzymów i od opatrzności Boskiej.
1605
Jan Arndt, ojciec pietyzmu, czyli podniosłych uczuć religijnych, wydaje pierwszą książkę, pt. Prawdziwe Chrześcijaństwo.
1/X – 1919
Johnson pisze Pomocnicze Rozmyślania – Duchowe do Nru 12-go Ter. Prawdy (angiel.)
1612
Ludwik Bayly wydaje dzieło pt. Praktyka Pobożności, przez które zostali nawróceni Bunyan, Spener i wielu innych. W 1821 r. to dzieło dosięgło do 74-go wydania.
8/X – 1919
Johnson pisze ostatnie pytanie do Nr 12 Ter. Prawdy (angiel.) w którym robi nacisk na właściwe usposobienie serca, przez które dany członek zostaje zachowany w Maluczkim Stadku i odnosi ostateczne zwycięstwo.
1618-1648
Okres 30-letniej wojny, w którym rzymsko katolicyzm starał się o wytępienie protestantyzmu; w tym okresie wiele zaciętych walk stoczono i dokonano wielkiego zniszczenia, lecz wynik wojny wypadł na niekorzyść dla katolicyzmu i wielce zaszkodził władzy i powadze papieskiej; że protestantyzm ma prawo istnienia, zostało prawnie zadecydowane.
14/X-13/XI – 1919
Wielka walka toczy się nad kwestią właściwego postępowania i zarządzania spowodowana odmową Towarzystwa na domaganie się ”opozycji” by nie przeszkadzano jej w wykonywaniu pracy pielgrzymskiej, kolporterskiej i ochotniczej. Walka jest prowadzona na łamach pism angielskich: Strażnicy i Teraź. Prawdy (Nr 12 i 13) i przez wykłady, listy i inne środki agitacyjne. Johnson kończy branie udziału w tym sporze przez napisanie artykułu p. t. Złoty Wiek w Nrze 13. Skutek był ten. że nastąpił odpór Towarzystwa i Rutherforda i większe prawa zostały przyznane ”opozycji.”
1628-1633
Jan Gerhard, jeden z największych pisarzy doktrynalnych wszystkich wieków, pisze 4-ro tomowe dzieło o Wyznaniu Katolików i Protestantów, które oprócz dzieła Chemnitza ”Egzaminacja Dekretów i Kanonów Soboru Trydenckiego,” czyni Rzymowi więcej szkody aniżeli jakiekolwiek inne dzieło przeciwne Rzymowi, a tak kończą się główne wałki doktrynalne w Reformacji.
24/X-29/X – 1919
W Nrze 13 Teraź. Prawdy (angiel.) Johnson pisze artykuł o Epifanii w czterech częściach; ten artykuł, oprócz artykułu o Trzecim Poględzie Rutherforda, jaki napisał Johnson w Nrze 11, czyni wiele szkody Rutherfordyzmowi i pewnym gatunkom Lewityzmu i zdobywa zwycięstwo w Epifaniczne doktrynalnych i zarządczych atakach na Rutherfordyzm i na pewien inny gatunek Lewityzmu.

kol. 2

1638
Dzieło Chillingwortha. pisane przeciw Rzymowi, ukazuje się pod tytułem Religia Protestantów.
3/XI (Wieczór 2-go) – 1919
R.W. Bricker atakuje Towarzystwo w Pittsburghu, Pa.
1648-1691
Jerzy Fox. gwiezdny członek Kościoła z okresu Filadelfia, spełnia swoje posłannictwo w Brytanii i Ameryce przez okres 43 lat, pisząc i głosząc wśród wielu doświadczeń i prześladowań, które z cierpliwością znosi, dowodząc, że prawdziwa religia składa się z miłowania Boga nade wszystko i miłowania bliźniego swego jako samego siebie.
13/XI-26/XII – 1919
Johnson przez 43 dni koncentruje swoje posłannictwo przez głoszenie, nauczanie i pisanie o rozwijaniu charakteru. To można zauważyć w przedmiotach jakie ukazały się w tym czasie w numerach 14 i 15 Teraź. Prawdy angielskiej.
1656-1657
Błażej Paskal pisze Listy Prowincjalne, przez które zadaje wielki cios wpływowi Jezuitów.
21/XI-22/XI – 1919
Korespondencja Johnsona naprowadza go do pisania wielu listów przeciwko błędnym poglądom wodzów Towarzystwa.
1658
Reformacja dochodzi do końca okresu polemicznego przeciwko papiestwu i papieskim doktrynom.
23/XI – 1919
Johnson przez napisanie Nru 14 Ter. Prawdy (ang.) kończy pierwszy okres polemiczny przeciwko Towarzystwu.
1669
Spener, wódz ruchu pietyzmu, czyli podniosłych uczuć religijnych, rozpoczyna wygłaszanie kazań zgłębiających serce, szczególnie jedno, jakie wygłosił 18 lipca, na temat Próżna Sprawiedliwość Faryzeuszów; tym kazaniem rozpoczął właściwy pietyzm.
4/XII (Wieczór 3-go) – 1919
na zebraniu świadectw Johnson dobitnie przedstawia jak ważną rzeczą dla chrześcijanina jest religia serca i zachęca braci by połączyli ją z prawdziwą znajomością.
1676
Spener, wódz pietyzmu, wydaje książkę p.t. ”Pobożne Pragnienia.” która daje silny impet temu ruchowi, ponieważ nawoływa do głębszego życia chrześcijańskiego opartego na fundamentalnych doktrynach i praktykach chrześcijanina.
11/XII – 1919
(Wieczór 10-go), na zebraniu świadectw), Johnson kładzie nacisk na niektóre doktryny, talenta nabyte i przywileje jakie chrześcijanie powinni posiadać, a które pobudzają do większego poświęcenia życia.
1692
Wpływ Spenera zaczyna formować warunki na uniwersytecie w Halle, Niemcy, sprzyjające atmosferze poświęcenia. – Pośmiertne wydanie pism Jerzego Foxa kończy polemiczną część reformacji.
27/XII – 1919
Początek wpływu Johnsona na polskich braci podczas polskiej konwencji we Filadelfii. Pa., na której przemawiał tego dnia; a przez wykład o Koźle Azazela, Johnson kończy polemiczną część małej reformacji.

poprzednia stronanastępna strona