Teraźniejsza Prawda nr 121-122 – 1949 – str. 10
POSŁANNIK EPIFANII
(Dokończenie 1-go rozdziału)
1919 | |
1580-1586 Robert Browne, członek gwiezdny, uczy i pisze na korzyść kongregacyjnego rządu kościoła, pracuje wiele w tym zakresie, jest wielce prześladowany i przestaje głosić i pisać o tej doktrynie w 1586 r. Protestuje przeciwko rządzeniu eklezją czyli zgromadzeniem wiernych, przez starszych, pastorów, biskupów i papieży zamiast Boga. |
6/IX-12/IX – 1919 Johnson pisze i głosi wiele o eklezjastycznym zarządzaniu w Epifanii, protestując przeciwko uszczuplaniu praw kościoła (eklezji) przez Towarzystwo i innych głównych wodzów, a także przez uzurpatorskich miejscowych starszych i ich sekciarskich popleczników. |
1588 Wyruszenie hiszpańskiej niezwyciężonej armady do walki z Anglią, która została srodze pobitą przez angielską flotę i burze. |
14/IX – 1919 Poplecznicy Towarzystwa starają się by przy pomocy ataków kolporterskich zniszczyć pielgrzymską pracę Epifanii, lecz odnoszą porażkę od epifanicznych pielgrzymów i od opatrzności Boskiej. |
1605 Jan Arndt, ojciec pietyzmu, czyli podniosłych uczuć religijnych, wydaje pierwszą książkę, pt. Prawdziwe Chrześcijaństwo. |
1/X – 1919 Johnson pisze Pomocnicze Rozmyślania – Duchowe do Nru 12-go Ter. Prawdy (angiel.) |
1612 Ludwik Bayly wydaje dzieło pt. Praktyka Pobożności, przez które zostali nawróceni Bunyan, Spener i wielu innych. W 1821 r. to dzieło dosięgło do 74-go wydania. |
8/X – 1919 Johnson pisze ostatnie pytanie do Nr 12 Ter. Prawdy (angiel.) w którym robi nacisk na właściwe usposobienie serca, przez które dany członek zostaje zachowany w Maluczkim Stadku i odnosi ostateczne zwycięstwo. |
1618-1648 Okres 30-letniej wojny, w którym rzymsko katolicyzm starał się o wytępienie protestantyzmu; w tym okresie wiele zaciętych walk stoczono i dokonano wielkiego zniszczenia, lecz wynik wojny wypadł na niekorzyść dla katolicyzmu i wielce zaszkodził władzy i powadze papieskiej; że protestantyzm ma prawo istnienia, zostało prawnie zadecydowane. |
14/X-13/XI – 1919 Wielka walka toczy się nad kwestią właściwego postępowania i zarządzania spowodowana odmową Towarzystwa na domaganie się ”opozycji” by nie przeszkadzano jej w wykonywaniu pracy pielgrzymskiej, kolporterskiej i ochotniczej. Walka jest prowadzona na łamach pism angielskich: Strażnicy i Teraź. Prawdy (Nr 12 i 13) i przez wykłady, listy i inne środki agitacyjne. Johnson kończy branie udziału w tym sporze przez napisanie artykułu p. t. Złoty Wiek w Nrze 13. Skutek był ten. że nastąpił odpór Towarzystwa i Rutherforda i większe prawa zostały przyznane ”opozycji.” |
1628-1633 Jan Gerhard, jeden z największych pisarzy doktrynalnych wszystkich wieków, pisze 4-ro tomowe dzieło o Wyznaniu Katolików i Protestantów, które oprócz dzieła Chemnitza ”Egzaminacja Dekretów i Kanonów Soboru Trydenckiego,” czyni Rzymowi więcej szkody aniżeli jakiekolwiek inne dzieło przeciwne Rzymowi, a tak kończą się główne wałki doktrynalne w Reformacji. |
24/X-29/X – 1919 W Nrze 13 Teraź. Prawdy (angiel.) Johnson pisze artykuł o Epifanii w czterech częściach; ten artykuł, oprócz artykułu o Trzecim Poględzie Rutherforda, jaki napisał Johnson w Nrze 11, czyni wiele szkody Rutherfordyzmowi i pewnym gatunkom Lewityzmu i zdobywa zwycięstwo w Epifaniczne doktrynalnych i zarządczych atakach na Rutherfordyzm i na pewien inny gatunek Lewityzmu. |
kol. 2
1638 Dzieło Chillingwortha. pisane przeciw Rzymowi, ukazuje się pod tytułem Religia Protestantów. |
3/XI (Wieczór 2-go) – 1919 R.W. Bricker atakuje Towarzystwo w Pittsburghu, Pa. |
1648-1691 Jerzy Fox. gwiezdny członek Kościoła z okresu Filadelfia, spełnia swoje posłannictwo w Brytanii i Ameryce przez okres 43 lat, pisząc i głosząc wśród wielu doświadczeń i prześladowań, które z cierpliwością znosi, dowodząc, że prawdziwa religia składa się z miłowania Boga nade wszystko i miłowania bliźniego swego jako samego siebie. |
13/XI-26/XII – 1919 Johnson przez 43 dni koncentruje swoje posłannictwo przez głoszenie, nauczanie i pisanie o rozwijaniu charakteru. To można zauważyć w przedmiotach jakie ukazały się w tym czasie w numerach 14 i 15 Teraź. Prawdy angielskiej. |
1656-1657 Błażej Paskal pisze Listy Prowincjalne, przez które zadaje wielki cios wpływowi Jezuitów. |
21/XI-22/XI – 1919 Korespondencja Johnsona naprowadza go do pisania wielu listów przeciwko błędnym poglądom wodzów Towarzystwa. |
1658 Reformacja dochodzi do końca okresu polemicznego przeciwko papiestwu i papieskim doktrynom. |
23/XI – 1919 Johnson przez napisanie Nru 14 Ter. Prawdy (ang.) kończy pierwszy okres polemiczny przeciwko Towarzystwu. |
1669 Spener, wódz ruchu pietyzmu, czyli podniosłych uczuć religijnych, rozpoczyna wygłaszanie kazań zgłębiających serce, szczególnie jedno, jakie wygłosił 18 lipca, na temat Próżna Sprawiedliwość Faryzeuszów; tym kazaniem rozpoczął właściwy pietyzm. |
4/XII (Wieczór 3-go) – 1919 na zebraniu świadectw Johnson dobitnie przedstawia jak ważną rzeczą dla chrześcijanina jest religia serca i zachęca braci by połączyli ją z prawdziwą znajomością. |
1676 Spener, wódz pietyzmu, wydaje książkę p.t. ”Pobożne Pragnienia.” która daje silny impet temu ruchowi, ponieważ nawoływa do głębszego życia chrześcijańskiego opartego na fundamentalnych doktrynach i praktykach chrześcijanina. |
11/XII – 1919 (Wieczór 10-go), na zebraniu świadectw), Johnson kładzie nacisk na niektóre doktryny, talenta nabyte i przywileje jakie chrześcijanie powinni posiadać, a które pobudzają do większego poświęcenia życia. |
1692 Wpływ Spenera zaczyna formować warunki na uniwersytecie w Halle, Niemcy, sprzyjające atmosferze poświęcenia. – Pośmiertne wydanie pism Jerzego Foxa kończy polemiczną część reformacji. |
27/XII – 1919 Początek wpływu Johnsona na polskich braci podczas polskiej konwencji we Filadelfii. Pa., na której przemawiał tego dnia; a przez wykład o Koźle Azazela, Johnson kończy polemiczną część małej reformacji. |