niewiernych? Jak długo to będzie trwało? Co tedy nastąpi? Czy narody nieprzyjacielskie wspomniane w w. 14-16 odgrywały jaką rolę w tej figurze? Dlaczego zostały włączone do pieśni?

      (14) Co następuje w 17 wierszu? Jakie jest pierwsze zdanie tego wiersza? Co znaczy wyrażenie „góra dziedzictwa Twego”? Co znaczy wszczepienie zbawionych klas w tę górę? Jak te klasy przyjdą do tej góry? Co jest gwarancją, że ziemski departament tegoż królestwa będzie wiecznym? Zacytuj drugą część 17 wiersza? Co będzie mieszkaniem Bożym? Co Bóg będzie czynił? Czym Chrystus [Jezus i Kościół] będzie dla Boga i ludzkości? W jakich trzech znaczeniach klasy duchowe i klasa restytucyjna będą przez dziedzictwo w Chrystusie czyli w Królestwie? Co ten wyjątek Pisma św. uczy odnośnie czterech klas duchowych i klasy restytucyjnej względem Chrystusa? Które klasy będą w daleko wyższym znaczeniu wprowadzone i wszczepione do tego Królestwa? Do czego będą użyte te klasy? Co można powiedzieć o wszystkich zbawionych klasach? Ile będzie klas zbawionych?

      (15) Co mamy powiedziane w 12 wierszu? Przez kogo będzie to dokonane? Jakie pismo wtedy się wypełni? Co już więcej nie powstanie? Do czego jedna lekcja wystarczy na zawsze? Jak Bóg będzie postępował względem Swego stworzenia, a stworzenie względem Boga? W jakim pokrewieństwie do Boga będzie połączony, zawsze rozwijający się świat? Co nowo stworzone istoty czyniły po wszystkie wieki? Jakim będzie wszechświat w owym czasie? Jakiego rodzaju Alleluja będzie wtedy wypowiadane? Jak Bóg czuć się będzie na widok doskonałości Swoich stworzeń? Co Bóg uczyni dla Swoich poddanych? Do czego to nas powinno pobudzić?

      (16) Co będzie poprzedzało to królowanie według 19 wiersza? Co jest powodem, że Bóg nie może mieć zwierzchnictwa nad wszystkimi? Co musi się najpierw stać, aby to mogło nastąpić? Co będzie innym poprzednikiem Boskiego królowania? Jakie słowa z 19 wiersza to pokazują? Co te słowa znaczą? Jak będą wierni usposobieni względem królowania Bożego? Jakie to będą wyniki? Co my teraz czynimy względem tych wyników? Kto na nie oczekiwał i kto to uczyni, że przyjdą?

      (17) Przez kogo była śpiewana pieśń opisana w wierszach 1-19. w figurze i pozafigurze? A przez kogo była śpiewana w wier. 20 i 21? Czyją siostrą Maria jest tu nazwaną? Kogo wyobraża Mojżesz na Parousję i Epifanię – po pierwsze i po drugie? A kogo Aaron w tych okresach? Kogoby w takim razie Aaron przedstawiał w historii Niewola i Wyzwolenie Izraela? Kogo on wyobraża na Tysięclecie i Mały Okres? Zgodnie z tym. kogo wyobrażała prorokini Maria, podana, że jest siostrą Aaronową? Jakie dwie klasy Tysiąclecia będą odrębne od obecnie nie wierzących żydów i pogan? Do jakiej klasy oni będą w Tysiącleciu zaliczeni według Joela 2:28 i Izajasza 60:4? Jak są obecnie nie wierzący Żydzi i poganie określeni według tych dwóch powyższych pism? Jakie dwie klasy Maria przedstawia? Dlaczego one są siostrą pozafig. Aarona? Jakiego porządku nasienia Abrahamowego oni są obecnie? Jaki będzie ich specjalny przy-wilej w Tysiącleciu i w Małym Okresie?

      (18) Kogo wyobrażały niewiasty Izraelskie w 20 wierszu? Jak one mogą być pokrewne z Jezusem i Kościołem? Co przedstawiają w typach i symbolach biblijnych instrumenty muzyczne? Co moglibyśmy podać za ilustrację tychże w obecnym czasie? Jaki inny polski wyraz byłby stosowniejszy do użycia w 15:20 zamiast wyrazu bębny i dlaczego? Co zdają się reprezentować tamburyna Marii i innych niewiast? Jak jest podane tamburyno Marii w hebrajskim? Co ono przedstawia? Jak inne pozafiguralne tamburyna będą porównane z tamburynem Marii? Dlaczego tak jest?

      (19) Co to przedstawia, że Maria wyszła z tomburynem w ręce swojej? Co przedstawia, że inne niewiasty wyszły ze swymi tamburynami? Co jest symbolem muzyki i tańca? Co przedstawia śpiew niewiast? Co przedstawia cały ten obraz?

      (20) Gdzie i na jak długo zostanie zaprowadzony ten cudny obchód? Jaki będzie duch tego obchodu? Co nie zakłóci tej uroczystości? Jak ludzkość obchodząca to święto będzie się czuła? Co to przedstawia, że niewiasty przyłączyły się do śpiewu mężczyzn? Jak ten śpiew będzie prowadzony przez pozafig. mężczyzn i niewiasty? Co jest a co nie jest przedstawione przez zdanie, że Maria przyłączyła się do śpiewu mężczyzn? Co to wyobraża, że Maria mówiła: „śpiewajcie Panu”? Co przedstawia, że Maria użyła tych samych słów, jakie użyli mężczyźni Izraelscy przy rozpoczęciu pieśni? Pomimo że nie jest zapisane powtórzenie tej pieśni, to jednak czego możemy być pewni? wiedząc już naprzód o chwalebnym triumfie Jehowy, co mamy czynić w przewidywaniu?

      (21) Do czego przychodzimy z ta czternasta częścią tego artykułu? Z czym mogą się zgodzić nasi czytelnicy? Z czym zostaną wyłożone opuszczone części tego przedmiotu? Jakie przywileje niektórzy z nas mieli? Ufamy, iż w czym jeszcze będziemy brali udział? Co to badanie uczyniło dla nas? O co powinniśmy prosić Pana jedni za drugimi? KONIEC

kol. 1

POSŁANNIK EPIFANII

ROZDZIAŁ II

KRÓTSZE PRZEPOWIEDNIE

JEDEN I DWAJ Z 5MOJ. 32:30 – ANIOŁ Z OBJ. 19:9, 10; 22:10, 11 – OSIEM KSIĄŻĄT Z MICHEASZA – MEDAD – JONATAN – ELEAZAR – JEDAJASZ – JAKUB – AARON – ITAMAR – ZACHARIASZ

      Przy końcu poprzedniego rozdziału zwróciliśmy uwagę na fakt, że miniatury obejmowały drugorzędne i małe wypełnienia tych figur biblijnych, których pierwszorzędne i wielkie pozafigury należały do właściwego Wieku Ewangelii. I, że większość tej książki zwracać będzie uwagę czytelnika na małe pozafigury. Jednak bratu, którego Pan przewidział, że miał się stać Posłannikiem Epifanii, dany był udział w poszczególnych proroctwach i figurach zastosowanych do właściwego Wieku Ewangelii. Prawie we wszystkich takich wypadkach, czy to w proroctwach czy w pozafigurach, w których br. Russell występował jako wódz, ten brat (tj. br. Johnson, którego nazwisko będzie odtąd podawane przez literę J.) odgrywał drugorzędną rolę jako pomocnik lub główny pomocnik: br. Russella. W tomie IX znajduje się wiele pozafigur, odnoszących się do naszego Pastora na Wiek Ewangelii, a w następnym tomie (tj. tomie XI), jeśli Pan dozwoli, wiele innych pozafigur, wskazujących na niego, będzie przedstawionych. Jak już było i jak jeszcze będzie później dodatkowo pokazane, całe księgi z Biblii, przedstawiające rzeczy na Wiek Ewangelii, reprezentują br. Russella. Wiek Ewangelii jako odrębny od Epifanii, nie ma takich rozległych proroctw i figur wskazujących na J., a to z tego powodu, że on nie odgrywał w tym okresie głównej roli. Proroctwa i figury, stosujące się do niego w Wieku Ewangelii, jako odrębnym od Epifanii, są krótsze przepowiednie a to z powodu podrzędnych części, w jakich on miał udział w obrazie na Wiek Ewangelii. Inni bracia, oprócz naszego Pastora i J., byli również użyci
kol. 2
w niektórych pozafigurach Wieku Ewangelii i częściowo byli wykazani w tomie IX, i w dalszym ciągu będą jeszcze wykazani później. W tym rozdzielę przedstawimy te krótsze przepowiednie, jakie wskazują na niego i wierzymy, że będzie to na chwałę Panu. a nie dla samowywyższenia się. Pobudki, jakie zmuszają do takich przedstawień, były podane w przedmowie tego tomu i są prawdziwe.

      Najpierw 'będziemy studiowali niektóre proroctwa, stosujące się do obrazu Wieku Ewangelii, które wskazują na J. Pierwsze z tych proroctw znajduje się w 5Moj. 32:30 — „Jakoby uganiał jeden z nich (br. Russell) tysiąc [klasę wtóre j śmierci w Parousi], a dwaj [br. Russell i J. gonili dziesięć tysięcy [Wielkie Grono w Epifanii], gdyby ich Bóg, opoka ich, nie zaprzedał [nie podał ich na porażkę] i Pan ich nie wydał” [nie ukrócił ich]. Następujące uwagi posłużą do objaśnienia i udowodnienia naszych komentarzy. Mowa Mojżeszowa do cielesnego Izraela zapisana w 5Moj. w rozdziałach od 4 do 33 jest jedna z największych mów, jakie padły z ust ludzkich i jest proroctwem o naukach, jakie Jezus będzie dawał w Parousji i Epifanii duchowemu Izraelowi. Wobec tego ten wiersz podaje nam o czymś, co będzie czynione w Parousji i Epifanii. Jak podczas Parousji Pan nasz używał brata Russella do zwalczania błędu, a tym sposobem gonienia z pola walki członków wtórej śmierci, tak podczas Epifanii On użył pism brata Russella i J. do zwalczania błędów, czyli do gonienia z pola walki Wielkiego Grona. Podczas Paruzji nie było sporu z członkami wtórej śmierci, bo „brat Russell wypędził ich precz z pola walki; ani podczas Epifanii nie było sporu z Wielkim Gronem ponieważ Brat Russell przez swoje pisma i J. zmusili

poprzednia strona – następna strona