Teraźniejsza Prawda nr 123-124 – 1949 – str. 30
niepoprawnych, grupa po grupie, a ich próbą uciekania mogą być wysiłki usprawiedliwienia samych siebie (Mat. 25:44) i zasyłanie modłów, by mogli być zachowani od śmierci, połączone z wielkim smutkiem, zgryzotą i żalem. Ani by nas nie zdziwiło, gdyby wodzowie przesiewaczy jako ostatni z ludzkich grzeszników zostali przy końcu pozabijani w tym celu, by mogli widzieć okropność skutków jakich byli przyczyną i jako kompletne usprawiedliwienie ich egzekucji. Ani by nas również nie zdziwiło, gdyby Szatan i wodzowie z upadłych aniołów, jako ostatnia grupa upadłych duchów, byli pozostawieni na zniszczenie na koniec, by mogli widzieć całą pełnię zła jakiego byli przyczyną i jako kompletne usprawiedliwienie ich zatracenia. Prawdziwie, iż będzie to smutna scena na jakiej wystąpią niezbożni grzesznicy. Lecz dla sprawiedliwych nie będzie smutkiem, ale czasem wielkiej radości, jak następujące pisma dowodzą – 2Moj. 15:1-21; Obj. 5:13; 15:3. „Pan wraził Egipcjan w pośród morza”- w. 27. (W literalnym przekładzie angielskim zamiast wyrazu „wraził” jest podane „otrząsnął”, co ma znaczyć iż Bóg i Izrael pozbyli się Egipcjan na zawsze). Potopienie Egipcjan w Morzu Czerwonym z całym ich zaopatrzeniem jest figurą na Boskie wytracenie we wtórej śmierci wszystkich niepoprawnych osób z całym ich zarządzeniem. Prawdziwie będzie to wieczne otrząśnięcie, czyli pozbycie się wszystkich bezbożnych wrogów Boga i Jego ludu. Sprawiedliwe są sądy Jego.
(10) Wrócenie się wód (w. 28) przedstawia, że przy końcu Małego Okresu Pan puści w czyn narzędzia, procesy i warunek wtórej śmierci, ażeby one mogły działać na bezbożnych i na wszystko co do nich należy. Wody pokrywające wozy Egipcjan przedstawiają kompletne zginienie w zatraceniu każdej organizacji, jaką Szatan ustanowi, ażeby zgromadzić do siebie bezbożnych podczas pięciu przesiewań po Tysiącleciu, a które on ustanowi w celu zadania ostatecznego ciosu Starożytnym i Młodocianym Świętym. Jak wozów Faraonowych nie wydobyto z powrotem z morza, tak też pozafiguralne wozy nigdy nie będą przywrócone z zatracenia. Wody pokrywające wojsko Faraonowe (w. 28) są figurą na kompletne i wieczne zatracenie we wtórej śmierci grzeszników grzeszących po Tysiącleciu, którzy dozwolą wodzom przesiewaczy prowadzić się do grzechu. Jak żaden z nich nie powrócił z morza, tak samo ich pozafigury nie powrócą więcej z wtórej śmierci. Wody pokrywające jezdnych włączając i Faraona (w. 17, 18, 28; 15:19) wyobrażają zniknięcie w zatraceniu, ludzkich i duchownych wodzów w bezbożności, włączając i Szatana (Obj. 20:10) w Małym Okresie, żaden z jezdnych egipskich nie wyratował się z morza jest figurą na wieczne zatracenie pozafiguralnych wodzów. Że ani jeden z Egipcjan, którzy weszli w morze w pogoni za Izraelitami nie uniknął śmierci, jest figurą, że ani jeden z niepoprawnych grzeszników grzeszących po Tysiącleciu nie uniknie wiecznego zatracenia.
(11) Aby nie pozostawić w niektórych umysłach błędnego wrażenia, chcemy tu zaznaczyć, że określenie, jakie użyliśmy względem Morza Czerwonego w pozafigurze, podaje, że przedstawia wtórą śmierć. Lecz to określenie stosuje się ściśle tylko do grzeszników przy końcu Małego Okresu. Ponieważ większość tych, którzy wejdą do pozafiguralnego Morza Czerwonego, wejdą do wtórej śmierci, dlatego jest właściwym mówić o nim jako o wtórej śmierci, pomimo faktu, że inne istoty, jak np. źli aniołowie i złe rzeczy zostaną tak samo wytraceni w pozafiguralnym Morzu Czerwonym. Wyrażając się innymi słowy, pozafiguralne Morze Czerwone jest tym samym co jezioro ognia i siarki, o którym mamy
kol. 2
wspomniane w Objawieniu 19:20; 20:10, 14, 15; 21:8. To jezioro jest w ścisłości określone jako wtóra śmierć tylko wtedy, kiedy mówi się o nim względem grzesznych ludzi, że będą do niego wrzuceni. (Obj. 20:15; 21:8). Ale nie jest nazwane wtórą śmiercią odnośnie bestii, fałszywego proroka, Szatana i piekła (hades, pierwszego piekła), jak można zauważyć z Obj. 19:20; 20:10, 14. Powyższe cytaty są to wszystkie, w których znajduje się wyrażenie „jezioro ognia i siarki” i gdy je zbadamy, to przekonamy się, że nasza uwaga jest prawdziwa – albowiem tylko wtedy jest ono określone jako wtóra śmierć, gdy jest mowa o grzesznikach, że są do niego wrzuceni. Przyczyna jest ta: ci wszyscy z ludzi, którzy tam będą, byli już raz pod pierwszym wyrokiem śmierci, śmierci Adamowej, wszyscy w jej procesie umierania, a większość jej w stanie śmierci; przeto popadniecie pod drugi wyrok śmierci, stawia ich we wtórej śmierci. Lecz bestia, fałszywy prorok, Szatan, śmierć (czyli proces śmierci Adamowej) i hades (stan śmierci Adamowej) nigdy nie byli przedtem skazani na śmierć, ani nie będą, aż dopiero wtedy, gdy będą mieli być wrzuceni do jeziora ognia. Pismo święte nigdzie nie nazywa tego jeziora wtórą śmiercią dla tych pięciu rzeczy, chociaż nie jest błędnym mówić o nim że jest wtórą śmiercią, tylko należy pamiętać, że jest wtórą śmiercią jedynie dla ostatecznych grzeszników z rodzaju ludzkiego. Tak samo możemy mówić o pozafiguralnym Morzu Czerwonym, że jest wtórą śmiercią i często czyniliśmy tak w powyższych paragrafach. Ale gdy je tak nazywać będziemy, to musimy mieć na uwadze, że w ścisłym znaczeniu ono prawdziwie odnosi się tylko do ostatecznych grzeszników z ludzi, którzy przy końcu Małego Okresu będą stanowili grupę osób idących na wtórą śmierć. Lecz wyrażenia tego – wtóra śmierć – nie można stosować do Szatana i szatańskiego systemu, ani do niepoprawnych aniołów przy końcu Małego Okresu, gdyż oni nigdy nie podlegali pierwszej śmierci. Określenie, które pasuje pozafiguralnemu Morzu Czerwonemu i jeziorowi ognia jest w każdym wypadku wiecznym unicestwieniem, zniszczeniem bez końca.
BÓG WYBAWIA
(12) Izraelici idąc po wynurzonej rafie (w. 29) reprezentują wierną klasę restytucyjną, idącą drogami posłuszeństwa wśród próby. Jak Izraelici zwyciężyli każde pokuszenie nakłaniające do poddania się Egipcjanom, tak wierni oprą się każdej pokusie i nie wpadną do grzechu, ani poddadzą się pozafiguralnym Egipcjanom, będącym pod wpływem szatańskich pokus jakie nastąpią po Tysiącleciu. Jak Izraelici szli po suszy w pośród Morza Czerwonego, tak i wierna klasa w restytucji będzie szła po ścieżce świątobliwości w stanie bezgrzesznym, wśród niebezpieczeństw grożących wtórą śmiercią. Jak Izraelici szli suchą drogą po suchej skale, tak wierni w Małym Okresie pójdą bezpiecznie drogą sprawiedliwości wśród pokus uwodzących do złego i prowadzących na wtórą śmierć. Wody, będące jako mur po prawej i lewej stronie Izraelitów, wyobrażają (1) że niebezpieczeństwa jakie by się mogły wydarzyć przez narzędzia, procesy i warunki wtórej śmierci dadzą wiernej klasie restytucyjnej bojaźń Bożą o złej naturze i skutkach złego i tym sposobem dopomogą jej do powstrzymania się od grzechu, i (2) te narzędzia, procesy i warunki wtórej śmierci powstrzymają swoimi groźbami niepoprawnych grzeszników w Małym Okresie od atakowania wiernych, gdyż jasne dla nich będzie, że takie drogi ataku na wiernych są błędne i prowadzące na wtórą śmierć. Tym sposobem Bóg osłonił i wybawił Swój figuralny lud izraelski i tak samo uczyni Swemu pozafiguralnemu Izraelowi