PYTANIA I ODPOWIEDZI

      Pytanie: Dlaczego w sprawozdaniu konwencyjnym z Los Angeles i Chicago w listopadowym wydaniu Present Truth, było pisane tak pochlebnie względem S. A. Cartera?

      Odpowiedź: W czasie kiedy dyktowaliśmy sprawozdanie Siostrze Annie Chapin przed naszym opuszczeniem Los Angeles, nie wiedzieliśmy o zboczeniu S. A. Cartera. A z powodu że jego zwyczajem było dawanie tych samych wykładów w Chicago, jakie dawał w Los Angeles, dlatego nasz opis stosował się do jego obu usług na tych konwencjach, pomimo że do czasu pisania naszego sprawozdania usłużył tylko na jednej konwencji. Dopiero po konwencji chicagowskiej i po jego odwiedzeniu zboru w Minneapolis, dowiedzieliśmy się o jego zboczeniu, a ponieważ nie wiedzieliśmy o tym, dlatego pozostawiliśmy sprawozdanie tak, jak było podyktowane w Kalifornii. Gdybyśmy byli wiedzieli o jego zboczeniu, to nigdy nie pisalibyśmy o nim tak pochlebnie, bo jeżeli on był nowym stworzeniem, to jako przesiewacz poszedłby na wtóra śmierć. Jeśliby zaś był Młodocianym Świętym, to obawiamy się, że będzie albo jednym z tych, którzy umrą w wieku 100 lat, według Izaj. 65:20, albo jednym ze starców, którzy nie dopełnią dni Tysiąclecia dobrem, ale będą zwiedzeni przez Szatana podczas ostatniej próby przy końcu 1000 lat. Gdyby S. A. Carter był człowiekiem honoru, to po odstąpieniu od Posłannika Epifanii powinien był pojechać natychmiast do domu, lecz zdaje się, iż członkom wtórej śmierci lub niepoprawnym Młodocianym Świętym zwykle jest brak poczucia honoru. Tak powinien był uczynić chociażby nawet zbory, do których był wysłany, zażądały jego wykładów. Zamiast tak postąpić, to on odwiedził wszystkie zbory, do których był wysłany jako pielgrzym, dając im swoje usługi. Nawet gdyby zbory przegłosowały, ażeby im służył, powinien odmówić przyjęcia naznaczenia w tych miejscowościach, do których był wysłany, potemu gdy odrzucił posłannika i Świecko-Misyjny Ruch Epifanii. Pomimo że sam opłacał koszta pielgrzymskiej podróży, to i tak nie powinno być powodem tak niehonorowego postąpienia. . Gdy on był nowym stworzeniem, to według Żyd. 6:4-6 jest teraz członkiem wtórej śmierci, gdyż ten ustęp Pisma św. nasz Pastor zacytował nam w roku 1909, gdyśmy mu powiedzieli, że jedziemy do Chicago w celu pozyskania McPhailego z powrotem do Prawdy. Zacytowanie nam tego tekstu zdziwiło nas, ponieważ dotąd rozumieliśmy, że tylko ci z nowych stworzeń idą na wtóra śmierć, którzy odrzucają okup, odrzucają ich udział w ofierze za grzech, lub którzy znieważają ducha łaski Boskiej w ofiarowaniu im wysokiego powołania. Którekolwiek dwa z powyższych odrzuceń, albo wszystkie trzy, sprowadzają wtórą śmierć dla nowego stworzenia. Lecz w liście do Żydów 6:4-6 mamy pokazany jeszcze inny powód, przez który nowe stworzenia idą na wtórą śmierć, a niepoprawni Młodociani święci zostają przeklętymi według Izaj. 65:20, którzy umrą w 100 latach, lub będą z tych, którzy będą przeklęci przy końcu 1000 lat, gdyż nie dopełnią dni Tysiąclecia dobrem. Dlatego też w imieniu Boga ostrzegamy braci przeciwko wszystkim przesiewaczom, bez różnicy czy byli nimi nowe stworzenia, czy Młodociani Święci. Usilnie prosimy braci wszędzie, by mieli się na ostrożności przeciwko przesiewaczom, którzy jako Azazelici starają się o potknięcie wiernych. Módlmy się za tymi, którzy są kuszeni i na próbie, ażeby mogli zwyciężyć. P. ’49, 79.

      Pytanie: Czy to jest prawdą, jak niektórzy bracia w Polsce twierdzą, a także w Ameryce, że Posłannik Epifanii będzie znajdował się po lewicy Pana w Królestwie?

kol. 2

      Odpowiedź: Nie, takie twierdzenie jest błędne. Pismo Święte wykazuje, że nasz Pastor będzie po prawicy Pana w Królestwie, lecz błędnym jest mniemać lub twierdzić, że Posłannik Epifanii ma być po lewicy. Według naszego wyrozumienia Pisma Św., Apostoł Paweł będzie po lewicy Pana, ponieważ Biblia wykazuje, że Paweł, który zajmował kierownicze stanowisko w żniwie żydowskim, będzie miał urząd pod naszym Panem, działającym przez onego sługę, nad dwunastoma tysiącami takich członków, którzy 'będą najgłówniejszymi z pośród 144,000. Pozostałe jedenastu Apostołów będzie miało urząd pod Jezusem, działającym przez onego sługę, nad pozostałymi częściami 144.000, tj. nad jedenastoma częściami pozafiguralnej świątyni. Naszą myślą jest, że Posłannik Epifanii będzie zajmował urząd po dwunastu Apostołach w Królestwie i będzie miał urząd, pod Jezusem działającym przez onego sługę, nad Wielkim Gronem i Młodocianymi Świętymi. Anioł Kościoła Laodycyjskiego składa się z onego sługi i Posłannika Epifanii, a ci dwaj, jako siódmy anioł z Objawienia, będą trąbić w siódmą trąbę — obwieszczać Prawdę — przez całe tysiąc lat. Nasz Pastor pod Jezusem będzie dawał stosowną Prawdę dwunastu częściom pozafiguralnego przybytku, a Posłannik Epifanii będzie dawał stosowną Prawdę Wielkiemu Gronu i Młodocianym Świętym podczas tego okresu, bo trzeba pamiętać. że siódmy anioł trąbi w symboliczną trąbę przez całe tysiąc lat. Wobec tego bracia, którzy stawiają Posłannika Epifanii ponad dwunastoma Apostołami, są w błędzie, ponieważ każdy z Apostołów będzie miał urząd nad dwunastą częścią pozafiguralnego przybytku, a zatem będą to wyższe urzędy od urzędu Posłannika Epifanii. Dlatego prosimy braci, ażeby przestali myśleć lub nauczać błędu, że Posłannik Epifanii będzie po lewicy Pana w Królestwie. Powyższe dowody wykazują, że ta odpowiedź jest prawdziwa. Słowa naszego Pana, że Dwunastu, którzy Go naśladowali (Święty Paweł zajął miejsce Judasza), usiądą na dwunastu stolicach, sądząc dwanaście pokoleń duchowego Izraela, a przez nich sądząc lub rządząc dwunastoma pokoleniami Tysiącletniego Izraela, pokazują, iż nasz pogląd jest prawdziwy. (Mat. 19:28.) Dwanaście bram niebieskiego Jeruzalemu również dowodzą, że Apostołowie będą przewyższali wszystkich w Królestwie, oprócz naszego Pana i onego Sługi. Dlatego drodzy bracia przestańcie myśleć lub mówić, że Posłannik Epifanii będzie po lewicy naszego Pana. Według powyższego przedstawienia on będzie zajmował czternaste miejsce pod naszym Panem w Królestwie. Gdy przyjdziemy do tłumaczenia szczegółów z księgi Objawienia, to podamy więcej dowodów odnośnie tego przedmiotu. P. ’49, 111.

      Pytanie: Czy papież Grzegorz I, 596-604. przez wprowadzenie doktryny o mszy, był założycielem obrzydliwości spustoszenia?

      Odpowiedź: Ażeby odpowiedź mogła być jasna, wymaga pewnych wyjaśnień dla sprostowania kilku błędów zawartych w pytaniu. Najpierw w pytaniu zawiera się mylny pogląd, jakoby msza była obrzydliwością spustoszenia, podczas gdy nie msza lecz papiestwo jest obrzydliwością spustoszenia. (Zob tom III, str. 18:7; 29:2; 30:1; 742:; 97:1, 2.) W księdze Daniela 11:31, msza jest jasno przedstawiona jako osobna i odrębna od obrzydliwości spustoszenia. To samo można zauważyć w ks. Daniela 8:13. gdzie wyrażenie „przestępstwo pustoszące” jest użyte na oznaczenie obrzydliwości spustoszenia. Msza jest zatem tym plugawym błędem, który był powodem, że papiestwo stało się obrzydliwością spustoszenia (Tom III str. 30:1; 97:2; 105:2; 82:1.) Jeszcze jeden błąd zawiera się w tym pytaniu, tj. że papież Grzegorz I. zwany Wielkim, był założycielem mszy. Msza, jako

poprzednia strona – następna strona