Teraźniejsza Prawda nr 130 – 1950 – str. 47
na takich zgromadzeniach przy sposobności. Starajcie się do zdobywania nowych braci do Prawdy przez wykłady z rysunku Planu Wieków itd. Jeszcze jest wiele członków z pośród Wielkiej Kompanii i Młodocianych świętych w Babilonie, mamy zatem wszyscy względem nich odpowiedzialność. Czy czynimy wszystko co jest w naszej mocy, ażeby drugich zainteresować Teraźniejszą Prawdą lub gazetkami? Pominiemy się z wielkim błogosławieństwem jeżeli zaniedbamy te sposobności usługi.
(4) Bracia, od czasu do czasu, będą się was zapytywali jako przedstawicieli Ruchu Świecko Misyjnego „Epifania” odnośnie pracy kolporterskiej lub ochotniczej, ale gdyby o tym nie nadmienili, a wy sami widzicie że ta praca niedomaga, jest waszym obowiązkiem i przywilejem podnieść kwestię pracy Pańskiej i dowiedzieć się w jakich rozmiarach postępuje ona naprzód. Dowiadujcie się po zborach gdzie znajduje się nadmiar utalentowanych braci i zachęcajcie zbory do pracy pozamiejscowej prowadzonej do ludzi nie będących w Prawdzie. Miejcie na pamięci, że nie mówicie tego sami od siebie, ale że jesteście przedstawicielami Ruchu, a najwięcej pamiętajcie, że w obecnej pracy jesteście przedstawicielami Pana. Z tejże przyczyny bądźcie ostrożni, by wasze rady były zachęcające i pomocne, a nie dawane niedbale.
(5) Gdy w ciągu waszych podróży udajecie się do różnych domów braci, prosimy o poinformowanie ich, że na skutek naszej prośby macie uważać czy Manna Niebiańska jest odczytywana przy śniadaniu, obiedzie lub kolacji, lub w innej porze dnia i czy jest lub nie jest praktykowane rodzinne wielbienie Boga lub składanie podziękowania przy stole przed jedzeniem. Zapewniajcie ich, że nasze troszczenie się o to nie ma innej pobudki jak tylko ich dobro. Jesteśmy pewni, że modlitwa i rozmyślania nad rzeczami duchowymi są niezbędne dla rozwoju duchowego i że obawiamy się, iż dla tych wszystkich braci, którzy dozwalają, by interes, przyjemność lub jakakolwiek inna rzecz weszła między nimi a Panem, będzie powodem odłączenia się od ducha Boskiej społeczności, do której Pan zachęca. Przypominajcie im także przy sposobności, o wielkim błogosławieństwie otrzymywanym przez tych, którzy w dalszym ciągu czytają sześć to mów Wykładów Pisma świętego corocznie – czyli 10 lub 12 stronic dziennie – w dodatku do literatury epifanicznej. Jesteśmy niedoskonałymi naczyniami, więc powoli Prawda z. nas uchodzi, jeśli nie jesteśmy nią ciągle napełniani. Literatura epifaniczna nie tylko stoi w obronie Prawdy paruzyjnej, lecz w dodatku podaje postępującą Prawdę na okres Epifanii. Zachęcajcie braci, aby nie tylko sami badali literaturę epifaniczna, lecz również starali się o zainteresowanie nią drugich braci, lub przesyłali nam ich nazwiska i adresy, podając zarazem grupę do której należą.
(6) Jeśli bracia życzą sobie usługi pielgrzymów i ewangelistów, to prosimy powiadomić ich, że mają zawiadomić nas o tym, lub naszych przedstawicieli w innych krajach, jeśli czas na to pozwala. Z tego będziemy wiedzieli co wy czynicie w sprawie specjalnych zebrań i da nam sposobność do potwierdzenia naznaczeń. Gdyby czas nie pozwalał na skomunikowanie się z Domem Biblijnym lub z naszym przedstawicielem, w takim razie możecie usłużyć w zebraniu, informując nas później o gatunku zebrania i innych okolicznościach, mających z nim związek. Prosimy nie zapominać o informowaniu nas lub naszych przedstawicieli o każdym wolnym czasie jaki macie do usłużenia w specjalnych zebraniach. Pielgrzymi i ewangeliści nie mają na ogół prowadzić korespondencji z braćmi. Brat Russell mówił pielgrzymom,
kol. 2
że ich odpowiedzialność względem braci zaczyna się od czasu ich przybycia by usłużyć w danym zborze, a kończy się z opuszczeniem zboru. Rozumie się iż w tym są wyjątki, jak np. korespondencje w sprawach ściśle osobistych lub korespondencje odnoszące się do dat zebrań, itd. Nasza choroba nie przeszkadza nam w załatwianiu spraw, mających związek z pracą Pańską. Inna sprawa: podczas zwyczajnej wizyty pielgrzyma lub ewangelisty, zbór ma wyznaczać czas, miejsce i rodzaj zebrania (zob. ang. siódmy tom epifaniczny, str. 287 – 288), lecz jeżeli ma być wykład, mówca zwykle obiera sobie przedmiot wykładu z wyjątkiem zebrań publicznych, na które my przedmiot wykładu obieramy lub zbór obiera. Lecz pielgrzymi i ewangeliści mogą polecać zborowi pewien gatunek zebrania, zwłaszcza gdy ono jest jednym z tych, któreśmy nadmienili na kartkach wysyłanych zborom.
(7) Otrzymaliśmy roczne sprawozdania od was wszystkich, za które dziękujemy. Zauważyliśmy, że wielu z was nie podaje w rocznym sprawozdaniu usług jakie oddaliście w miejscowych zborach, w których jesteście członkami, np. ile wykładów, zebrań świadectw i badań obsłużyliście jako starsi lub diakoni zborowi. Prosimy to wszystko włączyć do sprawozdań, a nawet nieformalne (nieurzędowe) zebrania, jeśli sobie tego życzycie. Niektórzy, zdaje się, mają trudności w odróżnieniu rozmaitych gatunków zebrań podawanych na formach sprawozdania. Zdaje się iż byłoby na miejscu podać różnice pomiędzy zebraniami publicznymi, pół – publicznymi i domowymi. Otóż zebrania publiczne są to zebrania głównie prowadzone na korzyść publiczności, które są szeroko ogłaszane przez ulotki, gazety lub ustnie. Zebrania pół – publiczne są to takie zebrania, na które publiczność jest zapraszana, lecz nie są szeroko ogłaszane, ale wyłącznie ustnie itd. Większość naszych zebrań są to zebrania domowe, na których mogą odbywać się wykłady, badania beriańskie. świadectwa i pytania, które są wyłącznie prowadzone na korzyść i zbudowanie braci. Prosimy wszystkich pielgrzymów i ewangelistów o przysłanie nam niedawnych zdjęć fotograficznych każdego z was z osobna, z podaniem imienia i nazwiska, adresu i daty naznaczenia, i czy dany brat wykonuje służbę pielgrzyma, posiłkowego pielgrzyma, czy ewangelisty.
Radujemy się z wami, drodzy bracia, że Pan uprzywilejował was w służeniu przez jeszcze jeden rok w pracy pielgrzymskiej i ewangelicznej. Ci, którzy służą ludowi Pańskiemu mają wyłączną obietnicę, że błogosławieństwo Pańskie będzie z nimi. Możecie być pewni, że jeśli w dalszym ciągu będziecie wierni w służbie pielgrzymskiej i ewangelicznej, Pan udzieli wam specjalnego błogosławieństwa i uczyni was błogosławieństwem dla drugich. Modlimy się za wami, by Pańska łaska, miłosierdzie i Prawda obfitowały w was, abyście byli robotnikami bez nagany, dobrze rozbierającymi słowo Prawdy i broniącymi lud Boży przeciwko sidłom przeciwnika. Przy rozpoczynaniu jeszcze jednego roku, życzymy wszystkim drogim pielgrzymom i ewangelistom szczęścia Bożego i pomyślności w pracy. Oby Pańskie błogosławieństwo pozostało z wami, wzbogacało i wynagradzało was nie tylko w życiu przyszłym, ale także w wielkiej mierze było z wami i w czasie obecnym, i jeśliby to wyszło na wasze dobro, aby Pan dał wam oglądać, do pewnego stopnia, owoc waszej pracy.
Zasyłając wam moją serdeczną miłość chrześcijańską z zapewnieniem moich modłów za wami, pozostaję,
Wasz brat i sługa,
PAWEŁ S. L. JOHNSON