MOJŻESZ, AARON I MARIA
– FIGURA I POZAFIGURA

(4Moj. 12:1-16; tom IX, 87-178; ciąg dalszy).

      W wierszach 6-8 Bóg wykazuje różnicę jaka istniała pomiędzy Mojżeszem a drugimi zwykłymi prorokami. Wiersz 6 podaje o przywilejach i ograniczeniach zwykłych proroków. Bóg mówi, ażeby te przywileje i ograniczenia, oraz różnicę jaka zachodziła pomiędzy zwykłymi prorokami a Mojżeszem, Maria i Aaron pilnie zauważyli (słuchajcie teraz słów moich, w. 6), albowiem one są Boską prawdą w danym przedmiocie. Bóg w łączności z Prawdą na czasie, odnoszącą się do tego przedmiotu, daje pozafiguralny dowód biblijny odnośnie Prawdy o przywilejach i ograniczeniach pozafiguralnych proroków – pielgrzymów, posiłkowych pielgrzymów i niektórych zdolniejszych zborowych starszych – i przywilejach naszego Pana, gdy On przemawia przez Swe specjalne usta, oko i rękę. Bóg napomniał Marię i Aarona w pozafigurze, aby to pilnie zauważyli, a uczynił to przez odpowiednie napomnienia dane przez naszego Pana, który przemawiał przez urzędowych członków gwiazd i przez dowody biblijne przez nich podane. Przywileje zwykłych proroków w Izraelu, którzy byli mówczymi narzędziami Pana, były według wiersza 6-go dwojakie: Pan mógł się im ukazać w widzeniu i mógł mówić z nimi we śnie. To daje do zrozumienia, że jest różnica pomiędzy widzeniem a snem, tak w figurze jak i w pozafigurze. Widzenie jest zewnętrznym zjawiskiem, ukazującym się na jawie przed oczyma proroka. Księga Objawienia jest najlepszym przykładem widzeń jakie znajdujemy w Biblii. Wszyscy prorocy mieli widzenia.

      (18)  Co się zaś tyczy snu proroczego, to sen taki był umysłowym działaniem, podczas którego prorok widział rzeczy oczyma umysłowymi gdy spał. Sny Józef owe o jego przyszłej wielkości były przykładami snów proroczych. Zdaje się że w pozafiguralnym znaczeniu też istnieje różnica pomiędzy snem a widzeniem. Według proroctwa Joela 2:28 Starożytni Święci będą uprzywilejowani snami, które będą ich objawieniami w Tysiącleciu, a objawienia Tysiącletnie Młodocianych Świętych są nazwane widzeniami. Zdaje się, że różnica pomiędzy snem a widzeniem jest ta sama jak w figuralnym przenoszeniu Przybytku z miejsca na miejsce. Z punktu wyrozumienia obrazu na Tysiąclecie, Kaatyci, przedstawiający Starożytnych Świętych, nosili sprzęty Przybytku, które były wpierw owinięte i niewidzialne od ludu (4Moj. 4:4-15), podczas gdy Gersonici, przedstawiający Młodocianych Świętych, nosili odkryte części Przybytku i widzialne od ludu (4Moj. 4:24-28). Dalej sprzęty, które Kaatyci nosili, były ważniejsze i świętsze, niż te części, które były noszone przez Gersonitów. Z tego wnioskujemy, że sny przedstawiają rzeczy głębsze i ważniejsze, a widzenia rzeczy płytsze i mniej ważne. Ogólnie mówiąc, różnica w pozafigurze jest taka: Starożytni święci przez Boskie natchnienie nauczać będą głębszych prawd w Tysiącleciu, a Młodociani Święci mniej głębokich rzeczy. W taki to więc sposób rozumiemy wyrażenia: „Starcom waszym sny się śnić będą, a młodzieńcy wasi widzenia widzieć będą.” Sen przedstawia głębsze prawdy, bo jest działaniem umysłowym, podczas gdy widzenia jako działanie fizyczne przedstawia mniej głębokie prawdy.

      (19) Chociaż podaliśmy różnicę pomiędzy pozafiguralnym widzeniem i pozafiguralnym snem, nie wiemy akuratnie z czego takie widzenia i sny mają się składać, bo Biblia zawiera w sobie głębsze i płytsze prawdy, które nie są ani widzeniami ani snami. Gdy przypatrujemy się pozafiguralnym snom i widzeniom, które Pan objawił pozafiguralnym prorokom – pielgrzymom i wybitniejszym starszym – znajdujemy, iż są to rzeczy przedstawione w symbolicznych mowach, albo w niejasnych wyrażeniach. A więc widzenia i sny jakie Pan dawał podczas
kol. 2
Wieku Ewangelii generalnym nauczycielom i niektórym zborowym starszym, z których żadni nie byli członkami gwiazd, były to w każdym razie rzeczy biblijne wyrażone w symbolach i niejasnych wyrażeniach. Tymi rzeczami są figury, przypowieści, zakryte proroctwa, obrazy, reprezentacje i zawiłe wypowiedzenia. W Biblii jest wiele takich rzeczy, które ją czynią wieloznaczną i zawiłą. W tym wierszu (w. 6) Bóg obiecuje generalnym starszym Wieku Ewangelii, którzy nie są członkami gwiazd, jak i niektórym miejscowym starszym, że im da zrozumieć niektóre (lecz nie wszystkie) widzenia i sny i mniej ważne typy, przypowieści, zakryte proroctwa, obrazy i zawiłe wypowiedzenia, które były przedstawione przez widzenia, a głębsze z nich przez sny. Pan mówi, że wypełni obietnice z wiersza 6-go w każdym „nauczonym w Piśmie i wyćwiczonym w królestwie,” przez oznajmienie mu „nowych rzeczy”. (Mat. 13:52). Zgodnie z tym, Pan obiecał każdemu z generalnych starszych, włączając i tych, którzy nie byli członkami gwiazd, oraz wybitniejszym miejscowym starszym, że oni będą mogli zrozumieć niektóre z widzeń i snów – nowych rzeczy – pierwej od drugich braci. Ta obietnica spełniała się przez cały Wiek Ewangelii, a zwłaszcza podczas Wieku Żydowskiego, a najwięcej podczas żniwa Wieku Ewangelii. Szpalty Watch Tower (Strażnicy) w Paruzji wykazują wiele wypadków gdzie Bóg wypełniał tę obietnicę.

      (20) Chociaż wiersz 20 obiecuje takie widzenia i sny generalnym starszym, którzy nie byli członkami gwiazd i wybitniejszym miejscowym starszym i chociaż wiersze 7, 8 nie wspominają, że nasz Pan daje takie sny i widzenia członkom gwiazd, przez których przemawia, to jednak nie mamy rozumieć, że oni takich snów i widzeń nie mają, bowiem fakty dowodzą, jak np. w wypadku onego sługi, że oni mają więcej snów i widzeń, aniżeli wszyscy razem wzięci generalni starsi, którzy niebyli członkami gwiazd. Raczej należy rozumieć, że opuszczenie o nich wzmianki, w łączności z Pańskim przemawianiem przez członków gwiazd, dlatego jest uczynione, że są im dane inne przywileje, nie te, które oni wszyscy wspólnie mają, ale te, których starsi nie będący członkami gwiazd nie mają, a które są daleko większe od ich wspólnych przywilei, które są tak nieznaczne, że wzmianka o nich jest opuszczona. Innymi słowy, istnieje wielka różnica pomiędzy przywilejami generalnych starszych, którzy nie są członkami gwiazd i miejscowymi starszymi z jednej strony, a członkami gwiazd z drugiej odnośnie usługiwania jako narzędzia mówcze. Członkowie gwiazd dlatego mają większe przywileje od tych, którzy nie są członkami gwiazd i większe od miejscowych starszych, ponieważ oni są specjalnymi narzędziami mówczymi Jezusa, który w ostatniej analizie jest jedynym Tłumaczem Biblii (1Kor. 1:30; Obj. 5:10), a oni są Jego pośrednikami w jej tłumaczeniu na czas słuszny. Dalej w ścisłym znaczeniu generalni starsi, którzy nie są członkami gwiazd i wybitniejsi miejscowi starsi są podwładnymi członkom gwiazd, a jako tacy mają poddawać swoje wyrozumienie „nowych rzeczy” członkom gwiazd do potwierdzenia, zanim mogliby przedstawiać je braciom w ogóle, dlatego że Szatan często daje fałszywe światło za prawdziwe. Dla bezpieczeństwa takich starszych, nie będących członkami gwiazd i trzody jest wymagane, aby takie „nowe rzeczy” były przedstawione członkowi gwiazdy jaki jest w urzędzie w danym czasie, który by stwierdził czy dane rzeczy są prawdziwe czy fałszywe.

poprzednia strona – następna strona