(11) Jaka istniała przyczyna do napisania tych słów o sobie, której Mojżesz nie rozumiał? Co te słowa pisane przez Mojżesza przedstawiały? Jak tego dowodzi wyjątek z Listu do Żydów 3:1-6? Co te słowa zastosowane pozafiguralnie do niego uczą? Co to jest pokora? Do czego jest podatny człowiek pokorny? Dlaczego Bóg wybrał Mojżesza? Do czego go natchnął? I dlaczego? Co dowiódł nasz Pan o Sobie, że jakim był On zawsze? Jakim On był w stanie przed-ludzkim? Co dowiódł, będąc w ludzkiej naturze? Jakim jest w stanie obecnym – w Boskiej naturze? I jakim będzie przez całą wieczność? Z jakiego względu jest On godnym zajmowania najwyższego miejsca po Bogu?

      (12) Co podaje 2-gi wiersz? 4-ty wiersz? Jak Bóg rozpoczyna Swoje działanie? Jak ten rozkaz był wydany? Na jak długie postępowanie zła Bóg zezwolił w tym wypadku? Co to dowodzi? Jak Bóg działa pozafiguralnie z grzechem publicznym? Jak są takie sprzeciwiania dokonywane? Co powoduje omawianie takiej sprawy? Jaki jest jego wynik? Jak Bóg kieruje takimi wydarzeniami? Jaki rozkaz Bóg wydaje przez pokierowanie taką sprawą?

      (13) Kiedy dokonywały się takie wydarzenia? Jaki wpływ wywierały i na kogo? W jakim okresie można to najlepiej zauważyć? Kto w Epifanii postępował na podobieństwo Marii? Jakim fałszywym przykładem było ich sprzeciwianie się posłannikowi? Co Bóg uczyni z takimi, jeśli to sprzeciwianie trwa dłuższy czas? Co się stanie jeśli i pozafiguralny Aaron jest w średniej mierze zawikłany w sprawę? Jakie są niektóre przykłady takiego postępowania? Co znajdujemy w Paruzji? Po większej części kiedy oni byli zachowani do publicznego stawienia się na podobieństwo pozafiguralnej Marii? Jakie przykłady pokazują że Bóg to uczynił nagle?

      (14) Co musimy mieć na uwadze? Jakimi przesiewaniami były głównie przesiewania z czasów Żęcia? W którym z tych przesiewań znajdujemy okazanie się zarysu pozafiguralnej Marii? Jak ten zarys tam się okazał? Jak możemy scharakteryzować postępowanie Marii i Aarona odnośnie przesiewań wtórej śmierci? Jak to można porównać z tymi samymi klasami w Epifanii? W jakich innych potrząśnieniach ukazują się pozafiguralni Maria i Aaron? Szczególnie gdzie? Jakie dwa przykłady można podać w potrząśnieniu względem daty wyzwolenia Kościoła w roku 1914? Co odpowiadałoby namiotowi zgromadzenia w większych lub mniejszych potrząśnieniach miejscowych? A co odpowiadałoby w ogólnych przesiewaniach? Co nie należy wnosić z powyższego przedstawienia? Jakie są przykłady biblijne, dowodzące że są w Epifanii przesiewacze wtórej śmierci?

      (15) Jakie są następne kroki podane w wierszu 5-tym, które Bóg poczynił względem Marii i Aarona? Co najpierw jest powiedziane? Co nie należałoby z tego rozumieć? W jaki sposób i przez kogo Bóg to prawdopodobnie uczynił? Jaki ma związek tekst zawierający się w Dz.Ap. 7:38 względem powyższej myśli? Przez kogo mniej możliwie Bóg to mógł uczynić? Jaki mają związek cytaty zawierające się w Dz.Ap. 7:53 i Gal. 3:19 odnośnie tej myśli? Dlaczego mówimy że tym aniołem był prawdopodobnie Logos? Jakie jest świadectwo Pisma św. dowodzące że to był prawdopodobnie Logos? Kto był niewątpliwie tym w pozafigurze, szczególnie w Parousji i Epifanii? Dlaczego był to nasz Pan? Jaka jest pozafiguralna różnica pomiędzy słupem obłokowym a ognistym? Dlaczego zwykle słup obłokowy był używany w figurze, kiedy pozafigura odnosi się do wszystkich czterech okresów, jak to jest w sprawie obecnej? Co nie należy uważać jakoby ten słup wyłączał? Co rozumiemy przez to że Bóg zstąpił w słupie obłokowym – w figurze i pozafigurze? W takim doświadczeniu co Bóg zawsze daje? Co jest pozafigurą słupa obłokowego z wiersza 5?

      (16) Co to wyobraża że Bóg stanął we drzwiach namiotu? Jak On to uczynił? Jak Bóg objawia charakter uczynków tych, którzy się sprzeciwiają? Jak to zwykle Bóg czyni? Jaki przykład można tu podać? Co Lewici i niektórzy Kapłani uczynili z tą prawdą gdy ona się rozwijała? Co Pan w tym czasie dokonywał? Jaką On figurę wypełniał w czasie dokonywania tego? Jak Bóg wzywa pozafiguralną Marię i Aarona, by stanęli osobno od pozafiguralnego Mojżesza, przemawiającego przez członka gwiazdy? Jak jest przedstawione ich odosobnione stanowisko?

      (Ciąg dalszy nastąpi)

kol. 1

POZAFIGURY
DNI STWORZENIA I ODPOCZYNKU

(The Antitypical Oeatiye and Rest Days)

      W czasie pisania o dniach stworzenia do naszej książki Stworzenie, często zastanawialiśmy się jaka jest pozafigura sześciu dni stworzenia i dnia odpoczynku. W czasie właściwym spodobało się Panu dać nam wyjaśnienie tych dni, których pozafigury przedstawiamy w krótkości poniżej. Ten przedmiot zrozumieliśmy po części z figury podbicia w niewolę Izraela przez Faraona w Egipcie, co przedstawia opresję ludu Bożego przez Szatana przy pomocy grzechu i śmierci; a Izraelski dzień odpoczynku w dniu sabatu przedstawia Tysiącletnie odpocznienie ludu Bożego od przekleństwa i po części przedstawia Boski dzień odpocznienia, mający 7000 lat, jaki nastąpił po sześciu siedmiotysiącletnich dniach stworzenia (6×7000); ponieważ w 2Moj. 20:8-11 jest podane, że z powodu Boskiego odpocznienia w Jego dzień Sabatu po sześciu dniach stworzenia, Izrael miał mieć odpocznienie w ich sabaty po sześciu dniach pracy tygodniowej; a w 5Moj. 5:13-15 jest nadmienione, że uwolnienie Izraela z niewoli Egipskiej jest powodem przestrzegania ich sabatów po sześciu dniach pracy. Z tego podwójnego powodu przestrzegania sabatów dochodzimy znaczenia ich w sposób następujący: (1) że Boski Sabat, trwający 7000 lat, przedstawia to samo co Izraelski jednodniowy sabat po sześciu dniach pracy; (2) sześć dni pracy Izraela wyobraża to samo co Izraelska opresja przez Faraona w Egipcie, i to samo co sześć 1000-letnich dni opresji ludu Bożego przez Szatana podczas jego panowania przy pomocy grzechu; i (3) że sześć dni stworzenia, podczas których stopniowo zmniejszała się niedoskonałość ziemi, wyobrażają okres sześciu 1000-letnich dni przekleństwa, podczas których Bóg wprowadzał przez Logosa pewne rzeczy, wpośród stopniowego zmniejszania się niedoskonałych warunków, które to rzeczy przeznaczone były na wytworzenie pewnych czynności, sprowadzających uwolnienie z przekleństwa; uwolnienie to zostanie wprowadzone w siódmym 1000-letnim dniu przedstawionym przez Boski siedmiotysiącletni dzień
kol. 2
odpocznienia. Pod kierownictwem powyższych trzech punktów myśli, używając dosłownego znaczenia z 1Moj. 1:2 w zgodzie z biblijnymi symbolami, pozafigury z 1Moj. 1:2, zwłaszcza te od 1Moj. 1:1-2:4, stały się nam jasne, ponieważ pozafigury z 1Moj. 2:7-25 były już jasne w Paruzji. W krótkości wykażemy je teraz, zaznaczając, że dzieła stwarzania reprezentują doskonalenie rzeczy danych pod operację Logosa, a później Jezusa, podczas gdy Bóg w tym czasie odpoczywa.

      Stan chaotyczny jaki panował na ziemi (1Moj. 1:2), wyobraża stan chaotyczny jaki został wprowadzony na świat moralny przez grzech, a moc Boża, która ujęła skutek wywołany przez grzech, zasądzając Adama, Ewę i Szatana, jest przedstawiona przez czynność Ducha Bożego, unoszącego się nad wodami. Trzeba tu zaznaczyć, że każdy dzień w którym pewne dzieło było dokonywane, nie reprezentuje tu uzupełnienia różnych konstruktywnych warunków jakie Chrystus jako Czynnik Boży wprowadzał, ale początki i dalszy ciąg danych czynności, które trwały i przez następne 1000-letnie dnie, tak jak np. widzieliśmy to w łączności z siedmioma plagami, że każda z poprzedniej nie przestała działać gdy następna została wprowadzona, ale że wszystkie poprzednie działały podczas działania wszystkich następnych. To stanie się jaśniejsze przy dalszym czytaniu tego artykułu. Było to zatem w październiku 4127 roku przed Chr., kiedy wyrok śmierci był ogłoszony na rodzaj ludzki. Pierwszy dzień stworzenia przedstawia tu okres od października 4127 do października 3127 r. przed Chr. Natychmiast przy rozpoczęciu się tego pierwszego dnia, Logos objawił Prawdę jako symboliczne światło, tj. prawdę o przekleństwie i jego skutkach na Adama, Ewę i szatana, o przyjściu Chrystusa, Głowy i Ciała, o walce jaka miała się toczyć pomiędzy nimi a sługami szatana, o cierpieniach jakie mieli ponieść ze strony szatana i  jego sług i o ostatecznym zwycięstwie jakie mieli odnieść nad szatanem, jego sługami i dziełami (w. 3-5).

poprzednia strona – następna strona