Teraźniejsza Prawda nr 129 – 1950 – str. 23
rozprawy, Bóg daje stosowną Prawdę na czasie. To że Bóg dawał Prawdę na czasie w ciągu rozprawy zmierzającej do wydania sądu, jest pozafigurą słupa obłokowego z wiersza 5-go.
(16) Wyrażenie: „Pan stanął we drzwiach namiotu”, wyobraża jak Bóg przez Chrystusa zwrócił uwagę Kościołowi na postępowanie pozafiguralnej Marii i Aarona. Uwaga była zwrócona w tym wypadku w sposób publiczny, gdyż sprawa wymagała publicznego załatwienia. Charakter tego co oni czynili publicznie Bóg objawia publicznie, przedstawiając tyle okoliczności i nauk pod uwagę Kościoła ile sprawa tego wymaga. Zazwyczaj zbijanie fałszywych nauk pozafiguralnej Marii i Aarona Bóg dokonuje przed całym Kościołem przez członka gwiezdnego, przez które to nauki oni sprzeciwiali się Jezusowi w Jego przemawianiu przez mówcze narzędzie, okazując to czynem iż są równymi z naszym Panem w Jego wyrazicielstwie do Boga. Np. Bóg raz po razu zezwalał na to, by jeden, Lewita po drugim nauczał, a w niektórych wypadkach by Kapłani, chociaż w mniejszej mierze, nauczali, że wysokie powołanie jest jeszcze otwarte.
kol. 2
A więc punkt po punkcie, na ile czas nadchodził na dany punkt, Bóg dawał publicznie Prawdę z wielu dowodami, że czas na wysokie powołanie skończył się w październiku 1914. Tę Prawdę, na ile czas nadchodził na jej różne części, Pan dawał przez posłannika Epifanii, który jako Jezusowe oko, usta i ręka, przedstawiał ją w swych pismach, lecz Lewici, jak i niektórzy Kapłani sprzeciwili się tej nauce, pomimo że nie byli w stanie oprzeć się jej dowodom. Przy każdym szczególe ich sprzeciwu zostali pobici (Pan zstępuje w słupie obłokowym), a w następstwie tego Pan przedstawia ich sprawę przed całym Kościołem (Pan staje we drzwiach namiotu). Następnie Bóg wzywa pozafiguralną Marię i Aarona, aby stanęli osobno od pozafiguralnego Mojżesza, gdy On przemawia przez Swoje oko, rękę i usta i tak zarządza okolicznościami przesiewawczymi, by ich postawić na stanowisku jako główne osoby zaprzeczające Prawdzie i aby bracia mogli widzieć, że oni stanowią ruch odłączony i odrębny od naszego Pana gdy On przemawia przez danego w urzędzie członka gwiazdy. Ich oddzielone i odrębne stanowisko jest przedstawione przez odłączenie się Marii i Aarona od Mojżesza (i przyszli oboje, w. 5).
PYTANIA BERIAŃSKIE
(1) Jaki jest główny pozafiguralny przedmiot Czwartej Księgi Mojżesza? Co istnieje pomiędzy pozafigurą 4Moj. 12:1-16, a pozafigurą niektórych poprzednich części tej księgi? Jaka jest różnica odnośnie wierszy w rozdziałach 12 i 13 w Bibliach polskiej i angielskiej? O czym jest opisane w 4Moj. 9:15-23? W 4Moj. 10:1-10? W wierszach od 11 do 28? W wierszach od 29-32? W wierszach 33-36?
(2) O czym jest omawiane w tej całej części tej księgi? Co można zauważyć z rozdziałów 13 i 14 tej księgi? A nawet co można powiedzieć o tych częściach co poprzedzają 4Moj. 9:15? O czym opisuje 4Moj. roz. I i II? Co podają rozdziały III i IV? O czym traktuje roz. V? O czym podaje roz. VI? Co określa roz. VII? O czym opisuje roz. VIII? Do czego odnosi się pozafiguralnie 4Moj. 9:1-14? Do czego odnoszą się pozafiguralnie rzeczy zawarte w rozdziale od I do XIV? Do czego będzie pomocne wyrozumienie pozafigur z 4 i 5 księgi Mojżesza? Jak są te dwie księgi przedstawione w Świątnicy Najświętszej?
(3) Jaka jest różnica pomiędzy figuralnym opowiadaniem a pozafiguralnym znaczeniem tego rozdziału? Jaką korzyść osiągniemy ze studiowania tego rozdziału? Jakie są trzy najwybitniejsze osoby wzmiankowane w tym rozdziale? Kim była Maria z czasu wyjścia z Egiptu? Co to imię znaczy i kogo ona przedstawia? Kim był Aaron z wyjątkiem Mojżesza? Co to imię znaczy i do kogo odnosi się? W jakim świetle okazali się Aaron i Maria, a zwłaszcza Maria? Jakie jest podwójne zło, którego stali się winnymi? Co przyczyniło się do tego że czuli urazę przeciwko Mojżeszowi? Co mogło być powodem zazdrości Marii? Co znaczy słowo Mojżesz? Do kogo odnosi się w pierwszym i drugim znaczeniu? Za co był on krytykowany? Kiedy i gdzie przybyła Zefora do Mojżesza? Dla kogo była ciężkim doświadczeniem? Co znaczy wyraz Zefora? Z jakiego narodu pochodziła? Na jakie grupy Chusyci dzielili się? Do której grupy Zefora należała? Jakie są dwa imiona jej ojca? Jaki był jego urząd? Jak możemy pogodzić 4Moj. 10:29 z księgą Sędziów 1:16 odnośnie jego narodowości? Jak jest błędnie podana jego narodowość w Biblii polskiej? A jak powinno być podane według przekładów angielskich? Jakie wnioskowania naprowadzają nas na myśl, że Jetro był Chusytą, pomimo że był urzędnikiem i obywatelem Madiańskim? Pomimo że Zefora była tylko brunatno-białą Chusytką, to jak była uważaną przez Marię i Aarona? Do czego oni posunęli się? Do czego pycha doprowadziła ich?
(4) Jak może być ogólnie zastosowana pozafigura z 12-go rozdziału 4Moj.? Do jakich okresów najwięcej odnosi się? Dlaczego oba zastosowania są właściwe? Jakie trzy rozważania dowodzą, że Maria przedstawia pewnych członków W. Grona? A szczególnie których? Jakiego dwojakiego zła oni dopuścili się? Na kogo Figurą jest Aaron w tym rozdziale? Jakie są dwa mniejsze ich przewinienia? Kogo wyobraża tu Mojżesz? Zefora? Do czego dopomoże nam to ogólne określenie figuralne czterech osób? Gdy pozafiguralne szemranie rozpoczęło się, jakie stanowisko zajmowała pozafiguralna Maria? Jaki późniejszy rozwój tego dowodzi? W czym pozafiguralny Aaron pozostał? Jaka jest pozafigura pychy, prowadzącej Marię i Aarona do zła? Co jest pozafigurą ich złego uczynku?
(5) Jakie uwagi były wypowiadane odnośnie niektórych nowych stworzeń przez członków pozafiguralnej Marii? Jakie pyszne wyczyny zaobserwowaliśmy przeciwko nim? Z kim woleli przestawać? Jak niektórzy to okazali, chociaż nie wyrażali się w ten sposób? Co znaczy każdy z tych postępków? Co to oznacza w ostatniej analizie? Kto powinien być zadowolony z każdego członka, którego Bóg wybrał na Oblubienicę Chrystusową? Jakie będzie przeciwne działanie? Co często działa w ten sposób?
(6) Co uczynili Maria i Aaron w figurze i pozafigurze? Która strona zgrzeszyła więcej? Jak grzech postępuje? Z czego i do czego ten grzech postąpił według wiersza l i 2? Co wyobraża roszczenie sobie równości w urzędzie z Mojżeszem jako wyrazicielem Bożym? Czyby mógł ktoś z prawdziwych członków nowych stworzeń wyrazić te rzeczy słowami? Jak pozafigura była wypełniona w tym względzie?
(7) Jakie pytanie powstaje po tej odpowiedzi? Jaką odpowiedź musi to pytanie otrzymać? Jak to pozafiguralne roszczenie było dokonane przez czyn i postawę? Co by znaczyło takie bezpośrednie roszczenie sobie pretensji przez czyn i postawę? Czy w ten sposób Maria i Aaron czynili to w pozafigurze? Jeżeli nie, to jak oni to czynili? Co to znaczy że czynili to pośrednio? Czym byli członkowie gwiezdni? Jakie znaczenie ma cytat z Łuk. 10:16 i do kogo on się odnosi? Przez kogo Pan przemawia i jak ich używa? Kto jest prawdziwym mówcą? Jak jest nasz Pan przedstawiony, a jak oni?
(8) Jaki przykład może nam tu posłużyć? Co może nam posłużyć za przykład w drugim wypadku? Jeżeli tych zasad nie będziemy mieli na uwadze, to kto byłby, a nie byłby pozafigurą Mojżesza, tak w tych jak i we wielu innych czynnościach? Jaka inna znamienna pozafigura Mojżesza może być rozwiązana na tej samej zasadzie? Jak to może, a jak nie może być wyjaśnione zgodnie z faktami i Pismem Św.? Jak jedne rzeczy w Piśmie świętym są uważane za spekulowanie, podczas gdy drugie nie są uważane za takie dla tych dwóch braci?
(9) Do czego dopomogą nam powyższe uwagi? Kogo oni wyobrażają w tej figuralnej transakcji? Jak były okazane te uroszczenia równości z naszym Panem jako wyrazicielem Boga? Kiedy takie sprzeciwiania zdarzały się? W którym z tych okresów były te sprzeciwiania najbardziej jadowite? Jakie doświadczenia przechodził pod tym względem Ap. Paweł? Ap. Jan? Do kogo wyłącznie odnosi się zdanie z Łuk. 10:16? Co nie ma być uważane za sprzeciwianie się? W czym różni się takie postępowanie od pozafiguralnego postępowania Marii i Aarona? Co znaczy zdanie z wierszu 2 „a to usłyszał Pan”?
(10) Jak używają wyżsi krytycy 3-go wiersza? Gdyby podstawa ich sprzeciwu była prawdziwa, to co powinni, a czego nie powinni mówić? Co oni mówią o Mojżeszowym autorstwie 3-go wiersza? Co jest podstawą ich założenia? Pod jakimi okolicznościami można dobrze mówić o sobie? Jak Boski przykład samopochwały pobija ich wywody? Jakie są niektóre przykłady Boskiej samopochwały? Dlaczego Bóg to czyni? Jak przykład Jezusowej samopochwały pobija ich wywody? Jakie są niektóre przykłady Jezusowej samopochwały? Dlaczego On to czyni? Jaki przykład dobrego mówienia o sobie podaje Ap. Paweł, który pobija ich wywody? Co mówił on sługa o sobie i co również pobija ich wywody? Dlaczego on to mówił? Jak mógł Mojżesz właściwie pisać o sobie w 3-cim wierszu? Jaki jest wynik z powyższych przykładów? Co nie zostało udowodnione przez wyższych krytyków?