Teraźniejsza Prawda nr 127-128 – 1950 – str. 16

      (48) Co w symbolice biblijnej przedstawiają okresy 40 dni i 40 lat? Jakie są niektóre dowody tego? Czego uczą nas wiersze 33. i 34? Co odbywało się w obu Żniwach? Co po nich następowało? Jaki był pierwszy z tych 40-to symboliczno-letnich okresów? A jaki był drugi? Dlaczego pierwszy okres miał 1845 lat, a drugi tylko 40 lat, a jednak oba były pozafigurami 40-tu lat literalnego podróżowania po puszczy? Dlaczego drugi okres miał tylko 40 lat?

      (49) Jakie odpowiedzi wystarczą do drugiego pytania z poprzedniego paragrafu? Na jakie trzy skale powtarza się pięć przesiewań Wieku Ewangelii? Czym rozpoczyna się właściwy Wiek Ewangelii odnośnie do każdej z tych trzech miniatur? Co mamy w każdej z tych trzech miniatur? Jak one harmonizują się z myślą szóstego rewolucyjnego przesiewania? Co mają wspólnego te trzy komplety pięciu przesiewań? Co te trzy powody dobrze wyjaśniają? Na jaką skalę odbywało się drugie błądzenie? Wyrażenie „dzień każdy za rok” jak jest podany w hebrajskim? Co to powtórzenie nie oznacza? Dlaczego nie? A co ono znaczy? czego doświadczaliśmy w Epifanii? Jak to jest pokazane w figurze? Czego doświadczyliśmy w roku 1914? Jaki jest charakter tego doświadczenia? Jaki jest charakter paruzyjnego doświadczenia? Jakie doświadczenia ponosiliśmy w Epifanii? Za kogo ponosiliśmy te ciężkie doświadczenia?

      (50) Co Bóg powtarza w w. 35? W jakim celu On to czyni? Jak zdanie: „Ja Pan mówiłem”, jest podane w angielskim przekładzie Dra Younga i dlaczego zdaje się być lepszym? Co widzimy, że Bóg uczynił, według następnego zdania, w którym jest podane „to uczynię”? Jaki jest charakter całego zgromadzenia paruzyjnego oprócz wytrwałego Małego Stadka? Co to złe zgromadzenie uczyniło przeciwko Panu? W związku z czym? Z wyjątkiem wiernych, co stanie się z tym zgromadzeniem zanim skończy się Epifania? Gdzie wyginie? Co Bóg następnie uczynił w Paruzji? Jakie były sposoby podawania oszczerczego raportu przez pozafiguralnych dziesięciu szpiegów? Co było tym co uczyniło ich bardziej odpowiedzialnymi? Względem kogo? Pomięło ich wielkich przywilejów co oni uczynili? Co się z nimi stało? Kiedy? Przez co? Co można zauważyć z w. 37? Jaka jest tego pozafigura? Jak umierali pozafiguralni szpiedzy? Co było w każdym wypadku pozafiguralną plagą? Z czym był ten błąd połączony? Jaki skutek wywarł na pozafiguralnych szpiegów? Kto bezpiecznie przetrwał tę pozafiguralną plagę?

      (51) Co Jezus uczynił z poselstwami z w. 20-25 i 26-38? O czym nie ma pewności co do tych poselstw? Co ten przykład dowodzi? Jak Jezus oznajmił te rzeczy odnośnym klasom? W jaki sposób i kiedy to oznajmienie rozpoczęło się, wzrastało i doszło do najwyższego punktu?

      (52) Co zdaje się nie być zgodnym z obrazem? Co stanowczo potwierdza te rzeczy? Jak to można uzgodnić? Jakie przykłady mogą wyjaśnić ten punkt? Jakie jest podobieństwo pomiędzy wyjściem tych pozafig. poselstw i pozafig. żałością? Jak pozafig. płacz ludu rozpoczął się, wzrastał i dojdzie do najwyższego punktu żałości? Jakie inne gatunki smutku zawierały się w pozafig. płaczu? Co ta żałość zawiera w sobie?

      (53) Pomimo czego, scena opisana w wier. 40-45, kiedy ma swoją pozafigurę? Kiedy ta pozafigura rozpoczęła się? Kto łączył się z tą myślą? Kiedy i gdzie rozpoczęło się to łączenie pomiędzy Lewitami w Prawdzie? Gdzie rozszerzyło się? Jaka jest charakterystyka tych wszystkich początków? Jak prawie wszystkie ruchy świeckie i religijne w Epifanii stoją w pokrewieństwie do tego zamiaru? One są wyrażeniami jakiej pozafigury? Jaka jest pozafigura powstania ludu rano; wstąpienia na wierzch góry; i mówienia: „oto my pójdziemy na to miejsce”? Na co byli zdecydowani? Czego byli oni pewni? Jak to było pokazane w figurze? Pomimo czego, starali się przeprowadzić swój zamiar? Podaj figurę. Kto dawał im napomnienia przeciw ich usiłowaniom? Jaka jest tego figura? Kto dawał protesty i przestrzegał przeciwko wojnie? Przez kogo? Przeciwko komu dawano podobne protesty? Dlaczego? Co kapłaństwo przepowiadało we wszystkich takich wypadkach? Jak były te rzeczy pokazane w figurze?

      (54) Jakie były nawoływania do odpadłych? Jakie podawano powody do zaniechania tej sprawy? Podaj figurę? Kto był tymi nieprzyjaciółmi w figurze i pozafigurze? Czym mieli być porażeni? Dlaczego? Jaka jest tego figura? Jaka jest różnica pomiędzy pozafig. mieczem, a pozafiguralnymi Amalekitami, Chananejczykami i Amarejczykami? Pomimo tych napomnień, co uczyniono? W jakich sferach? Jaka jest tego figura? Kto nie kooperował z nimi? Podaj figurę. Jaki był rezultat tego zarozumialstwa? Jak to figura przedstawia? Przez co byli i są pobijani? Podaj figurę. Gdzie spostrzegamy srogie porażenia upadłych? Jak to figura przedstawia? Czego jeszcze można się spodziewać w pozostałej części Epifanii? I bez względu jak będą się smucili, czy zdołają nakłonić Pana do zmiany swego postanowienia?

PYTANIA I ODPOWIEDZI

      Pytanie: Jak mogą być czasy pogan skończone, gdy naród Żydowski jest jeszcze deptany od pogan?

      Odpowiedź: W pytaniu zawiera się kilka błędów podobnych do prawdy: (1) Że wyrażenie czasy pogan znaczy okres, w którym jest ograniczone panowanie pogan, podczas gdy to wyrażenie oznacza okres, w którym Boskie wydzierżawienie im władzy na panowanie było ograniczone. Wobec tego ich dzierżawa, czyli czasy pogan, skończyła się w październiku 1914. Ich panowanie poza ten okres jest nieupoważnione i uzurpatorskie i od tego czasu odbywa się ich wyrzucanie z dzierżawy. (2) że wyrażenie „będą deptani od pogan, aż się wypełnią czasy pogan” (Łuk. 21:24) znaczy, że natychmiast przy zakończeniu czasów pogan deptanie tego narodu ustanie, podczas gdy to wyrażenie nie podaje kiedy oni przestaną być deptani, chociaż jest powiedziane, że to deptanie będzie trwało przez cały okres czasów pogan, to jednak nie jest podane czy skończy się wtedy czy później. (3) że Izrael nie będzie dłużej ponosił karania za grzechy, gdy skończy się siedem czasów karania, podczas gdy Biblia uczy, że chociaż za grzech odrzucenia Mesjasza („przewrotność” – angielski przekład podaje transgression,” przestępstwo, Psalm 107:17) nie mieli być więcej karani po 10-tym Nisan 1878 r., ani za grzechy popełnione przeciwko Przymierzu Zakonu („dla nieprawości swej” – ang. przekł. podaje w liczbie mnogiej „dla nieprawości ich” Psalm 107:17) nie mieli już więcej ponosić karania po październiku 1914, to jednak Żydzi, jako grzeszący członkowie rodzaju Adamowego, mieli na równi z poganami podlegać karaniom Czasu Gniewu, gdy ten gniew będzie nad całym rodzajem ludzkim, w którym są załączeni i Żydzi, – których ostateczne karanie, jako potomków Adama, a nie jako gwałcicieli Przymierza Zakonu, skończy się z zakończeniem Czasu Gniewu. (Ezech. 7:14; Jer. 30:5-8; Ezech. roz. 38 i 39). Z powodu że Żydzi, jako członkowie rodu Adamowego, gwałcili, tak jak poganie, naturalne prawa, odrębne od praw Zakonu Mojżeszowego, dlatego muszą ponosić karanie z poganami w Czasie Gniewu, który składa się z wojny, rewolucji i z ucisku Jakubowego; wszystkie te cztery gatunki ucisku są przeplatane głodem i chorobami. P. 1950, 16.

      Pytanie: Jak możemy uzgodnić myśl z Cieni Przybytku str. 62, że Jezus uczynił pojednanie za usprawiedliwionych z wiary jako pozafiguralnych Lewitów, z myślą że Wielkie Grono jest pozafiguralnymi Lewitami? Czy dom Aarona nie reprezentował Wielkiego Grona podczas Wieku Ewangelii?

      Odpowiedź: Ażeby właściwie odpowiedzieć na te dwa pytania, potrzeba kilka rzeczy zachować w pamięci. Przede wszystkim musimy mieć na uwadze, że są trzy komplety czasowe pozafiguralnych Lewitów. (1) Lewici Wieku Ewangelii, tj. – Lewici tymczasowo usprawiedliwieni; (2) Lewici w Epifanii, tj. Lewici, mający ożywione usprawiedliwienie, czyli wielkie Grono i Lewici tymczasowo usprawiedliwieni czyli Młodociani Święci; i (3) Lewici z Tysiąclecia i z po-Tysiąclecia, składający się ze Starożytnych Świętych, Wielkiego Grona i Młodocianych Świętych. W Cieniach Przybytku nasz Pastor traktuje wyłącznie o Lewitach, którzy mieli tymczasowe usprawiedliwienie z wiary. We Watch Towers (ang. Strażnicach), począwszy od roku 1906, jest traktowane o Wielkim Gronie, jako Lewitach żyjących przy końcu Wieku, czyli w Epifanii. A w VI tomie on podaje o Lewitach z Tysiąclecia, i z po-Tysiąclecia. Pojednanie o jakim jest przedstawione w Cieniach Przybytku, a jakie było dokonane za usprawiedliwionych z wiary, jako Lewitów Wieku Ewangelii, czyli domowników wiary i za Młodocianych Świętych, jako Lewitów z Epifanii, było tymczasowym pojednaniem, podczas gdy pojednanie dokonane za Wielkie Grono, jako Lewitów Epifanicznych, było pojednaniem ożywionym. A gdy niektóre pisma odnoszą się do Wielkiego Grona jako Lewitów z Wieku Ewangelii, to odnoszą się do nich w przewidywaniu z punktu na dokończony obraz jaki miał okazać się na samym końcu Wieku Ewangelii, czyli w Epifanii. Byłoby to błędem nazywanie Wielkiego Grona wyłącznymi Lewitami Wieku Ewangelii; jak również byłoby błędem gdyby ktoś myślał, że w Epifanii tylko członkowie Wielkiego Grona są wyłącznymi Lewitami, ponieważ i Młodociani Święci są Lewitami, chociaż tylko tymczasowo usprawiedliwionymi. P. 1949, 30.