INTERESUJĄCE PYTANIE I ODPOWIEDŹ

WIERNE UŻYCIE NAWET MAŁEGO TALENTU

      Pytanie: Zdając sobie sprawę ze swoich ograniczeń, spowodowanych brakiem wykształcenia, finansów, wiedzy Prawdy i zdolności wyrażania, łącznie z innymi brakami, czasami czuję się zniechęcony. Wydaje mi się, że bardzo mało mogę zrobić. Jak mogę być wierny mojemu Panu w poświęceniu? Jaka nadzieja jest dla mnie?

      Odpowiedź: Powinniśmy pamiętać, że „nie wiele mądrych według ciała, nie wiele możnych, nie wiele zacnego rodu; Ale co głupiego jest u świata tego, to wybrał Bóg, aby zawstydził mądrych; a co mdłego u świata, wybrał Bóg, aby zawstydził mocnych. A podłego rodu u świata i wzgardzone wybrał Bóg, owszem te rzeczy, których nie masz, aby te, które są, zniszczył. Aby się nie chlubiło żadne ciało przed obliczem jego” (1Kor. 1:26—29). Nikt z nas nie może robić tak dużo i tak dobrze jak tego pragnie. Wszyscy musimy ufać Panu i Jego miłosierdziu uzupełniającemu nasze braki i pomagającemu nam w utrzymaniu naszego stanowiska przed Bogiem.

      Roczne godło z 1977 roku (2Kor. 12:9) jest także pomocne, gdy opieramy się na ramieniu naszego Umiłowanego, a nie ufamy naszemu upadłemu ciału. Nie zniechęcaj się jeśli masz tylko jeden lub dwa talenty, zamiast czterech lub pięciu. Studiuj, praktykuj i rozpowszechniaj słowo Prawdy z pilnością i pozwól, aby Duch Boży objawiał się w tobie. On może użyć to, co jest w twojej ręce, tak jak w przypadku Mojżesza (zobacz 2Mojż. 4). Jakikolwiek drobiazg masz dla Niego, użyj go, a On go i ciebie pobłogosławi. Ludzie mogą patrzeć na wygląd zewnętrzny „ale Pan patrzy na serce” (1Sam. 16:7).

      Kiedyś modliliśmy się przy łóżku pewnego drogiego brata, który od lat był obłożnie chory. Ten brat wyraził ubolewanie z tego powodu, że był ograniczony w przywilejach służby. Swoje łóżko przystawił blisko okna i każdego dnia rano i wieczór, gdy ludzie przechodzili idąc do pracy lub wracając z niej, on wyrzucał
kol. 2
oknem ulotkę mając nadzieję, że ona dokona dla kogoś czegoś dobrego.

      Zachęciliśmy go w tym i innych przywilejach, przypominając mu także o studiowaniu, czuwaniu, modlitwie (2Tym. 2:15; Kol. 4:2; Jak. 5:16) i o tym, by był „przykładem wiernych” (1Tym. 4:12), pozwalając aby jego światło przyświecało tym, którzy go odwiedzają i tym, którzy na niego oczekują (ci co nie przyjęli Prawdy Paruzji). Przypomnieliśmy mu także słowa naszego Pana „Kto wierny jest w małem, i w wielu wiernym jest (Łuk. 16:10; zob. Z 5740; P `61,66). Tym i innymi tekstami Pisma Świętego został bardzo wzmocniony. „Albowiem jeźli przedtem była ochotna myśl, taż przyjemna jest według tego, co kto ma, a nie według tego, czego nie ma” (2Kor. 8:12).

      Każdy ma działać „według przemożenia” (Mat. 25:15) słowem mówionym, drukowanym, postępowaniem i postawą, jakkolwiek on lub ona rozsądnie może „opowiadać cnoty tego, który nas powołał z ciemności ku dziwnej swojej światłości” (1Piotra 2:9). Istnieje wiele sposobów czynienia tego, prócz wygłaszania wykładów i objaśniania karty Planu Wieków, takich jak prowadzenie bereańskich studiów biblijnych z innymi (niezależnie gdzie i ilu w tym uczestniczy), zaangażowanie w rozmowach, korespondencja (włączając listy do gazet), praca kolporterska, strzelecka, ochotnicza i do osób w żałobie (zobacz PT Nr 538), zapraszanie na zebrania, itd. Każdy kto właściwie obserwuje (Jan 4:35) znajdzie wiele rzeczy do zrobienia w służbie dla Pana, Prawdy i braci, odpowiednio do jego lub jej zdolności i sposobności.

      Tak więc nie zniechęcaj się i nie trać nadziei. Bądź nadal „obfitujący w uczynku Pańskim zawsze” (1Kor. 15:58), a także „bojuj on dobry bój wiary” i „chwyć się żywota wiecznego” (1Tym. 6:12). „Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość PAN nad tymi, którzy się go boją [czczą Go]. Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie; pamięta żeśmy prochem” (Psalm 103:13, 14). Nie myśl, że ty musisz dokonać wielkich rzeczy, aby dowieść wierności. (P `77, 78).

poprzednia strona – następna strona