Teraźniejsza Prawda nr 311 – 1980 – str. 62
| 18-30 kwietnia 1978 roku | 12,750 dnia |
| maj 1978 roku | 31 dni |
| czerwiec 1978 roku | 30 dni |
| lipiec 1978 roku | 31 dni |
| sierpień 1978 roku | 31 dni |
| wrzesień 1978 roku | 30 dni |
| październik 1978 roku | 31 dni |
| listopad 1978 roku | 30 dni |
| grudzień 1978 roku | 31 dni |
| styczeń 1979 roku | 31 dni |
| 1-20 lutego 1979 roku | 19,295 dnia |
| Razem | 308,045 dnia |
(Od 18 kwietnia [6 godz. rano] do północy 30 kwietnia ilość dni wynosi 12,750 dnia. Od 1-20 lutego 1979 roku, to jest do 20 lutego około 7 godziny rano ilość dni wynosi 19,295 dnia.)
Tak więc to prowadzi do 20 lutego 1979 roku, około godziny 7 rano. Nie znamy żadnego innego wydarzenia o szczególnym znaczeniu dla ludu Bożego, jakie wydarzyło się w tym czasie, prócz śmierci naszego drogiego brata Jolly, ostatniego z Wielkiej Kompanii, ostatniego ze spłodzonych z Ducha Wieku Ewangelii. Śmierć nastąpiła około 6 dni wcześniej, 14 lutego 1979 roku na krótko przed godziną 9.00 rano. Ale godnym uwagi jest to, że pogrzeb pierwotnie był wyznaczony na 19 lutego, a jednodniowa zwłoka do 20 lutego 1979 roku nastąpiła na skutek gwałtownej burzy śnieżnej. Był to dzień zaznaczający koniec drugiego niskiego przejścia.
Tak więc staje się jasne, że jak początek drugiego niskiego przejścia ma ważne i szczególne znaczenie, jako zaznaczone chronologicznie potężne dzieło wzbudzenia dokonane przez naszego zmartwychwstałego Pana Jezusa – w przebudzeniu śpiących świętych od 18 kwietnia 1878 roku począwszy – tak zakończenie drugiego niskiego przejścia, na północnym krańcu pokoju króla, też ma szczególne znaczenie – jako powiązany punkt czasowy – znacząc chronologicznie inne ważne i potężne dzieło zmartwychwstania, dokonane przez naszego powstałego Pana wspomaganego przez wzbudzonych świętych, a mianowicie, CZAS UKOŃCZENIA NARODZIN Z DUCHA, WZBUDZENIA PRZEZ NIEGO OSTATNICH CZŁONKÓW WIELKIEJ KOMPANII, OSTATNICH ZE SPŁODZONYCH Z DUCHA WIEKU EWANGELII, KOŚCIOŁA PIERWORODNYCH WIEKU EWANGELII.
Tak więc oba końce drugiego niskiego przejścia, jako powiązane z sobą punkty czasowe oraz jego długość, mają specjalne znaczenie jako zaznaczony chronologicznie czas obu ważnych i potężnych dzieł zmartwychwstań dokonanych przez naszego powstałego Pana. To jest dodatkiem do ich ogólnego symbolicznego znaczenia, ale różne od nich.
Piramida, przez zakończenie rzutowej linii podłogi wielkiej galerii w miejscu połączenia z jej południową ścianą, wskazuje dokładną datę, 16 września 1914 roku (E 3,438-441), datę skompletowania przez naszego Pana Jego ważnego i wielkiego duchowego, wyborczego
kol. 2
dzieła Wieku Ewangelii przez doprowadzenie ostatniego członka Ciała do spłodzenia z Ducha. Podobnie, przez połączenie zakończenia drugiego niskiego przejścia z północną ścianą pokoju króla Piramida wskazuje dokładną datę, 20 lutego 1979 roku, która wydaje się być czasem, w jakim nasz powstały Pan przy pomocy wzbudzonych świętych zupełnie ukończył Swoje wielkie wyborcze, duchowe dzieło Wieku Ewangelii przez wzbudzenie z śmierci, doprowadzając do narodzenia z Ducha, wielu członków Wielkiej Kompanii, ostatnie nowe stworzenia Wieku Ewangelii, jednostki spłodzone z Ducha. W ten sposób osiągnęli oni bardzo wielką i chwalebną nagrodę jako Druhny, które są połączone z Oblubienicą i uczestniczą w wieczerzy weselnej oraz licznych innych bogatych błogosławieństwach. „Także panny za nią, towarzyszki jej, przywiodą do ciebie. Przywiodą je z weselem i z radością, a wnijdą na pałac królewski” (Ps. 45:15, 16; Obj. 19:9).
BOSKA NATURA NIE DLA WIELKIEJ KOMPANII
Z powyższego jednakże nie powinniśmy wnioskować, że Wielka Kompania otrzymuje chwałę, cześć i nieśmiertelność, Boską naturę, jak to przedstawia świątnica najświętsza i pokój króla. Otrzymują ją tylko członkowie Ciała. W tym artykule już wyjaśniono, że Wielka Kompania w ogóle nie wchodzi do drugiego niskiego przejścia, które odpowiada przejściu pod drugą zasłoną przybytku. Jedynie członkowie Ciała, Maluczkie Stadko, przechodzą poza zasłonę do wnętrza świątnicy najświętszej, która koresponduje z pokojem króla.
My wiemy, że ,,(1) Piramida przez swój układ i konstrukcję przedstawia każdy wydatny zarys [kursywa nasza] Boskiego planu, szczególnie Chrystusa i jego linię postępowania jako centrum tego planu; (2) Piramida przez swoje pomiary podaje zarysy czasu Boskiego planu” (Ter. Pr. ’32, str. 88, kol. 2). „Każdy proroczy okres, czas i ważne wydarzenie Boskiego planu, w harmonii z biblijną chronologią w całości i w szczegółach, jest symbolizowane w Piramidzie” (Ter. Pr. ’32, str. 90, kol. 2). „Wszystkie ważne zarysy Boskiego planu łącznie z ich chronologią są symbolizowane w Wielkiej Piramidzie” (E 3,434).
Wiemy, że po śmierci antytypowego Zachariasza, brata Johnsona, ostatniego członka Kościoła przechodzącego poza zasłonę w październiku 1950 roku, przedstawiono braciom w Teraźniejszej Prawdzie liczne godne uwagi potwierdzenia Piramidy (Ter. Pr. ’51, Nr 136, str. 10-15; P '51,99-105).
Dlatego należy się spodziewać, że Piramida pokaże też czas innych ważnych dzieł naszego zmartwychwstałego Pana w Boskiej naturze, jak czas, w którym On przy pomocy powstałego Maluczkiego Stadka ukończył wzbudzenie z śmierci, narodzenie z Ducha, ostatnich członków Wielkiej Kompanii – ostatnich z nowych stworzeń Wieku Ewangelii, ostatnich