Teraźniejsza Prawda nr 310 – 1980 – str. 35
sprzeciwiał się Boskiemu zarządzeniu. Pierwsze trzy plagi były wspólne dla całego Egiptu, obejmując teren, na którym zamieszkiwali Izraelici. Następnych sześć plag dotknęło tylko teren zamieszkały przez Egipcjan.
Bóg oświadczył, że życzy sobie, by ostatnia plaga — dziesiąta — objęła cały Egipt, łącznie z częścią zajmowaną przez Izraelitów, chyba że ci ostatni okażą wiarę i posłuszeństwo przez przygotowanie baranka ofiarnego, którego krwią pokropią odrzwia i nadproża swoich drzwi, a mięso zjedzą tej samej nocy z gorzkimi ziołami i przaśnym chlebem. Spożywać będą stojąc z laską w ręku i przepasani, gotowi do podróży w oczekiwaniu śmiertelnego uderzenia przez Boga pierworodnych Egipcjan, którzy wówczas chętnie pozwolą wyjść Izraelitom a także w zupełnej wierze, że sami nie będą uczestniczyć w tym nieszczęściu dzięki krwi na ich odrzwiach i nadprożach.
Izraelitom polecono obchodzić tę Wielkanoc jako pierwszy zarys żydowskiego Zakonu i jako jedną z ich największych pamiątek narodowych. W istocie stwierdzamy, że Żydzi ze wszystkich stron świata w pewnym stopniu obchodzą Wielkanoc, a nawet ci, którzy twierdzą, że są agnostykami i niewiernymi. Dotąd mają dla niej w jakiejś mierze szacunek, jako dla starożytnego zwyczaju.
ZNACZENIE OBCHODZENIA WIELKANOCY
Czy to nie jest dziwne, że nasi żydowscy przyjaciele mimo bystrych umysłów jakie liczni z nich posiadają nigdy nie starali się dowiedzieć, jakie jest znaczenie tej celebracji? Dlaczego baranek wielkanocny był zabity i spożyty? Dlaczego jego krwią kropiono odrzwia i nadproża? Bo tak, oczywiście, zarządził Bóg. Ale jaki powód, motyw, cel i lekcja kryły się za rozporządzeniem Boga? Istotnie, rozumny Bóg daje rozumne rozporządzenia i będzie chciał, aby we właściwym czasie wierny lud rozumiał znaczenie każdego Jego żądania. Dlaczego Żydzi są obojętni na te sprawy? Dlaczego uprzedzenie utrzymuje się w ich umysłach?
Chociaż chrześcijan ma odpowiedź na to pytanie, to my jednak ubolewamy, że większość chrześcijaństwa z powodu zaniedbania nie jest w stanie podać powodu i podstawy dla jakiejkolwiek nadziei związanej z tym zagadnieniem. Jeśli Żyd może zrozumieć, że jego dzień sabatu jest typem lub zapowiedzią przyszłej epoki odpoczynku, błogosławienia i uwolnienia od znoju, smutku i śmierci, to dlaczego nie może zrozumieć, że podobnie wszystkie zarysy Zakonu Mojżeszowego były przeznaczone przez Boga jako zapowiedzi różnych błogosławieństw, które będą udzielone w słusznym czasie? Dlaczego wszyscy nie mogą zrozumieć, że baranek wielkanocny był typem, przedstawiał, Baranka Bożego, że jego śmierć przedstawia śmierć Jezusa, Mesjasza, i że pokropienie jego krwią symbolizuje, przedstawia, przypisanie zasługi śmierci Jezusa całej klasie domowników wiary Wieku Ewangelii, klasie przechodzącej?
Błogosławieni, których oczy wiary widzą,
kol. 2
że Jezus był naprawdę “Barankiem Bożym, który gładzi grzech świata”, że zniesienie grzechu świata zostało zrealizowane na skutek zapłacenia kary Adamowej, że cały świat stracił łaskę Boga i dostał się pod Boski wyrok śmierci z towarzyszącymi mu smutkiem i bólem. Zanim ten wyrok mógł był być zniesiony, musiało nastąpić zadośćuczynienie Sprawiedliwości, i dlatego, jak Apostoł stwierdza, Chrystus umarł za nasze grzechy, Sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby mógł ponownie nas doprowadzić do Boga. W ten sposób otworzył “Drogę nową i żywą”, drogę do życia wiecznego (1Piotra 3:18; Żyd. 10:20).
ZACHOWANIE TYPOWYCH I ANTYTYPOWYCH PIERWORODNYCH
Jednostki zaznajomione z Biblią zauważyły w niej, że Kościół Wieku Ewangelii jest nazwany “kościołem pierworodnych” i “niejakimi pierwiastkami [dla Boga] stworzenia jego” (Żyd. 12:23; Jak. 1:18; Obj. 14:4). To wskazuje na jednostki w rodzinie Boga później urodzone, na popierwiastki. Lud chrześcijański zdaje się przeoczył te teksty Pisma Świętego, na ile to dotyczy stosowania ich, i powszechnie doszedł do przekonania, że tylko te jednostki, które są pierwiastkami będą zbawione, że nie ma popierwiastków.
Ale przypatrzmy się typowi Wielkanocy. Zauważmy, że celem Boga było zbawienie wszystkich Izraelitów i że oni jako naród przedstawiali wszystkie jednostki z rodzaju ludzkiego, które osiągną harmonię z Bogiem i zostaną nagrodzone życiem wiecznym w Królestwie Boga. Zauważmy także, że były dwa przejścia. Jedno wielkie, wtedy gdy cały naród przez moc Boga został w cudowny sposób przez Pana wyzwolony i poprowadzony przez przesmyk Morza Czerwonego i piaszczystą rafę przygotowaną dla nich przez nasilenie się wiatrów oraz przypływów i odpływów. Ten obraz, lub typ, pokazuje ostateczne wyzwolenie z mocy grzechu i szatana każdej istoty, która w końcu dojdzie do zgody z Panem i serdecznie odda Mu cześć. Żaden Izraelita nie pozostał, wszyscy przeszli przez Morze Czerwone.
Ale ta Wielkanoc przy Morzu Czerwonym nie jest jedyną, którą omawiamy przy tej okazji — nie tą jedyną, której antytyp obchodzimy. Nie, wydarzeniem, które my obchodzimy jest przejście lub zachowanie pierworodnych Izraela. Tylko pierworodni znajdowali się w niebezpieczeństwie, chociaż oswobodzenie wszystkich zależało od zbawienia pierworodnych. Interpretując to w harmonii z Pismem Świętym widzimy, że pierwiastki dla Boga, Kościół Pierworodnych, były pod krwią, zostały zachowane i przeszły. W Wieku Ewangelii jedynie one pozostawały w niebezpieczeństwie wtórej śmierci.
Widzimy, że pozostali ludzie, którzy zapragną zaangażować się do służby i naśladować wielkiego antytypowego Mojżesza, kiedy On ostatecznie wyprowadzi lud z niewoli grzechu i śmierci, nie są w niebezpieczeństwie podczas