Teraźniejsza Prawda nr 309 – 1980 – str. 23
i stamtąd dzieliła się na cztery główne rzeki”. Następnie wymienia je z nazwy: Fyson, Gihon, Chydekel i Eufrates. W antytypie, spomiędzy ludzkości uważanej za doskonałą i warunków uznanych za doskonałe, Bóg rozwinął wybranych w czterech klasach, przez które to klasy Prawda, woda żywota, wypływa do pozostałych ludzi – w tym życiu ograniczenie, ale w pełni i darmo w Tysiącleciu:
(a) Maluczkie Stadko (Fyson, rozpraszająca, swobodnie płynąca) w swej posłudze na rzecz Prawdy obejmowało całą sferę Prawdy i jej Ducha (Hewila, krąg), łącznie z prawdą o sprawach Boskich, takich jak: osiągnięcie Boskiej natury (“złoto ziemi onej jest wyborne”, por. 2Piotra 1:4), zdobycie prawdy, która jest czysta i jasna (bdelium – kamień – widocznie biały i przezroczysty – koloru manny, 4Moj. 11:7, Ter. Pr. ’58, str. 121, par. 13, por. Izaj. 35:8) razem z naukami dotyczącymi Przymierzy Abrahamowego i Nowego z ich odpowiednimi łaskami (,,kamień onychyn”, onyx, E 11,474, 475, 492). W Tysiącleciu od Chrystusa w chwale wypłynie “rzeka czystej wody żywota, jasnej jako kryształ”, płynącej darmo w celu błogosławienia ludzkości (Obj. 22:1,2,17; Jan 7:38).
(b) Członkowie Wielkiej Kompanii (Gihon, potok), szczególnie jej oczyszczeni członkowie, zanieśli Prawdę do wielu włączając jednostki, które dużo cierpiały pod przekleństwem (“okrąża wszystkę ziemię Murzyńską” – Etiopię). W Tysiącleciu przez tę klasę będzie przekazane z Tronu poselstwo Prawdy przy pomocy Chrystusa, aby błogosławić ludzkość (1Moj. 28:12; Jan 1:51; Obj. 7:15; P '61,84).
(c) Starożytni Godni (Chydekel, szybki, ostry, surowy głos, dźwięk) od początku wydali potężne świadectwo Prawdzie (Żyd. 11:1-12:1), co też uczynią w Tysiącleciu w stosunku do wielu włączając tych, którzy żyli pozą granicami kościoła nominalnego (Asyria).
(d) Młodociani Godni (Eufrates, potok, wytryskający), czwarta wybrana klasa, usługująca obecnie i w Tysiącleciu odświeżającymi Prawdami na rzecz ludzkości. W taki sposób Bóg używa cztery wybrane klasy do przekazywania pozostałym ludziom odświerzającej Wody Żywota.
PAGÓREK AKRA W JERUZALEMIE
(152) Na podstawie Psalm 72:3 w E 4,320-321 brat Johnson stwierdza: “Cały ten Psalm opisuje o tysiącletnim panowaniu Chrystusa, zakładając, że symboliczne Jeruzalem będzie siedzibą rządu”. W Jerozolimie są dwie góry – Syjon i Moria – przedstawiające odpowiednio ziemską i niebieską fazę Królestwa, to jest, Chrystusa i tysiącletnich Starożytnych Godnych jako dwie wyższe władze Królestwa.
Są tam także trzy pagórki – Akra, Bezeta i Ofel (Ofel, wyniosłe miejsce zamieszkiwane przez Netynejczyków po powrocie z wygnania Neh. 3:26, 27) – przedstawiające odpowiednio podrzędne władze Królestwa, to jest: Wielką Kompanię w niebieskiej fazie, tysiącletnich
kol. 2
Młodocianych Godnych oraz Poświęconych Obozowców Epifanii w ziemskiej fazie. Lud Boży Wieku Ewangelii wyglądał pomocy i otrzymywał ją od Niego za pośrednictwem tych pięciu klas, tych pięciu symbolicznych wzniesień Jeruzalemu, a Jego lud Wieku Tysiąclecia będzie postępował podobnie (Psalm 121:1, 2).
(153) Trzy pagórki, Wielka Kompania i dwie wyższe ziemskie klasy (tysiącletni Młodociani Godni i Poświęceni Obozowcy Epifanii) są tutaj wyraźnie odróżnione od dwóch podrzędnych ziemskich klas: nie poświęconych quasi-wybranych i nie wybranych. Brat Johnson wymienia, że “odcinek nizinny” Jerozolimy (E 12,526) symbolizuje dwie podrzędne klasy restytucyjne. Po wyjaśnieniu, że te dwie góry ze swymi pagórkami przedstawiają “dwie fazy Królestwa” on stwierdza: “Dolina między niemi symbolizuje klasę restytucyjną: wyższe części guasi-wybranych, wierzących Żydów i wiernych usprawiedliwionych z wiary a niższe części – niewierzących Żydów i pogan w obecnym życiu”. Myślą Psalm 72:3 wydaje się być domniemanie, że dwie fazy Królestwa współpracujące z podrzędnymi władzami Królestwa (Wielką Kompanią, Młodocianymi Godnymi i Poświęconymi Obozowcami Epifanii) będą użyte przez Jehowę do błogosławienia ludzkości (tych guasi-wybranych, którzy w tym życiu nie poświęcili się i nie wybranych) prawdziwym i trwałym pokojem (por. w. 7) oraz powodzeniem w sprawiedliwości w Tysiącleciu.
ZAPIS W KSIĘDZE IZAJ. 49:8-12
(154) Izaj. 49:8-12 obrazuje tysiącletnie klasy i warunki. “Góry” z wiersza 11, tak jak “góry” i “pagórki” z Psalm 72:3, stanowią pięć wzniesień w Jeruzalemie – Syjon, Moria, Akra, Bezeta i Ofel. One kolejno przedstawiają Maluczkie Stadko, Starożytnych Godnych, Wielką Kompanię, Młodocianych Godnych i Poświęconych Obozowców Epifanii. Oddzielna i różna od Wielkiej Kompanii i pozostałych klas jest klasa restytucyjna “lud” (w. 8, por. 3Moj. 16:15), włączając tych, którzy w tysiącletnim Królestwie zostaną uwolnieni z więzienia śmierci i ciemnoty (w. 9).
(155) Wodzowie “Św.J.” i inni dostrzegając podobieństwo między słownictwem wierszy 9 i 10, odnoszących się do klasy restytucyjnej, a Obj. 7:9, 14, 15, 16, odnoszącym się do Wielkiej Kompanii, drugorzędnej klasy duchowej, błędnie wnioskowali, że Wielka Kompania jest klasą ziemską. Podobieństwo języka występuje, dlatego że Chrystus, wielki pasterz pod zwierzchnictwem Jehowy będzie pasł i Wielką Kompanię, która stanowi owoce z owczarni Wieku Ewangelii (“z tej owczarni” Jan 10:16) i klasę restytucyjną “drugie owce” (por. Mat. 25:31-40; Efez. 1:10; Kol. 1:20).
ZBADANIE IZAJ. 60:17 PRZYP. 30:28
(156) Izaj. 60:17 w łączności z kontekstem pokazuje, że podczas Tysiąclecia będzie