Teraźniejsza Prawda nr 309 – 1980 – str. 20
Meraryci i Gersonici oraz ich poddziały – wykonywali różne formy służby (3Moj. 3;4). Na skutek odrzucenia przez te grupy licznych prawd i szerzenia wielu błędów, Towarzystwo, Standfaści, Pastoralna Biblijna Instytucja, Brzask i inne grupy Wielkiej Kompanii – “winnice” – pod złym kierownictwem, nie wydały wiele owoców uznanych przez Boga. Być może, iż dla niektórych spomiędzy nich, największą przeszkodą w przynoszeniu, owoców, dla obecnych celów Boga, jest ich twierdzenie, że drzwi wejściowe do wysokiego powołania są nadal otwarte i to na wiele lat po jesieni 1914 roku, kiedy to rozpoczął się czas ucisku. Pomimo (a) wyraźnych nauk Pisma Świętego świadczących przeciwnie (co przedstawiono na przykład w 80 dowodach podanych w Ter. Pr. Nr 264/265), (b) pomimo faktu, iż było tylko 144000 koron dostępnych przez cały Wiek Ewangelii, (c) faktu, że ogólne. wezwanie do członkostwa w Maluczkim Stadku wygasło w 1881 roku (zobacz, na przykład, B 258; C 226-250) i (d) faktu, iż jedynymi wolnymi koronami osiągalnymi od tego czasu aż do końca żęcia w 1914 roku były te korony, które utraciły te jednostki, dla których one pierwotnie były wyznaczone – pomimo tego stwierdzamy, że liczni wodzowie grup Prawdy w dalszym ciągu utrzymują tę ostatnią datę (prawie 100 lat po 1881 roku i 65 lat po 1914 roku) jako datę nadal otwartych drzwi do wysokiego powołania!
(131) W wielkim związanym przysięgą Przymierzu z Abrahamem (1Moj. 22:16-18) są wymienione dwa rodzaje nasienia: (a) “jako gwiazdy niebieskie”, to jest nasienie niebiańskie, Maluczkie Stadko i Wielka Kompania i (b) “jako piasek, który jest na brzegu morskim”, to jest nasienie ziemskie.
TRZEJ SYNOWIE ANNY
(132) 1Samuelowa 2:21 mówi, że oprócz Samuela Anna miała trzech synów i dwie córki. Sara, żona Abrahama, stanowi typ tych cech Przymierza związanego przysięgą, które rozwijały Chrystusa, a jej syn Izaak jest typem Chrystusa, Głowy i Ciała, Nasienia obietnicy (Gal. 4:22-31). Sara jako matka przedstawia duchowe prawdy wyborcze i tych sług, którzy je stosują tylko do rozwijania klasy Chrystusowej, ale Rachel, żona Jakuba, przedstawia duchowe prawdy wyborcze i tych sług, którzy je stosują do rozwijania dwu wybranych duchowych klas: (a) klasy Chrystusowej (Józef odpowiada Izaakowi) i (b) Wielkiej Kompanii (Beniamin). Anna przedstawia wyborcze prawdy i tych, którzy stosując je po macierzyńsku opiekują się trzema wybranymi klasami: (a) klasą Chrystusa (Samuel odpowiada Izaakowi i Józefowi), (b) Wielką Kompanią (jej pozostali trzej synowie [odpowiadający Beniaminowi, który stanowi typ oczyszczonej Wielkiej Kompanii w całości], jako kontrast Samuela,. w skończonym obrazie przedstawiają trzy główne grupy oczyszczonej Wielkiej Kompanii
kol. 2
– lewitów Gersonitów, Merarytów i Kaatytów) i (c) Młodocianych Godnych (dwie jej córki, reprezentujące Młodocianych Godnych w dwóch klasach: (a) tych w ruchu Prawdy Epifanii i tych (b) w pozostałych grupach. Ci spomiędzy nich, którzy są wierni, będą na Tysiąclecie zobrazowani jako antytypowi lewici przez dwu synów Gersona, Lobniego i Semejego – 2Moj. 6:17; 4Moj. 3:18). Więcej informacji o Annie i jej dzieciach podano w E 13,7-64.
ANTYTYPOWA RACHEL
(133) Jak już wspomniano Rachel jest typem obietnic przymierza i jego sług, którzy rozwijali wybranych do stanu duchowego – nie tylko Jezusa i Maluczkie Stadko (antytypowego Józefa), ale także Wielką Kompanię (antytypowego Beniamina). Rachel przeżyła ciężki poród i umarła zaraz po urodzeniu Beniamina i nazwaniu go Ben Oni – synem swego bólu (1Moj. 35:16-19). To przedstawia trudności, ból i smutek towarzyszące tu na ziemi urodzeniu członków Wielkiej Kompanii jako klasy przy końcu Wieku w wielkim ucisku, który rozpoczął się w 1914 roku (Obj. 7:14).
(134) Śmierć Racheli jest typem wygaśnięcia duchowych wyborczych prawd w związku z urodzeniem (zmartwychwstaniem) Wielkiej Kompanii na niebiańskim poziomie Królestwa. Jakub nazywający tego syna Beniaminem (synem prawej ręki) pokazuje, że Wielka Kompania będzie w Królestwie właściwie wysoce oceniona.
(135) Brat Russell o Beniaminie powiedział: “On urodził się w smutku i bólach, tak jak »wielka kompania« »wyjdzie z ucisku wielkiego«. Jak jego matka umarła rodząc go, tak my spodziewamy się, że duchowe zarysy Przymierza Abrahamowego przeminą całkowicie ze zmianą tych, którzy będą stanowić »wielką kompanię«” (Z 4437, par. 2; 3089, kol. 2, par. 6; 5231, kol. 2, par. 4).
(136) Brat Johnson podał tę samą myśl: “Rachel, jego [Beniamina] matka, która będąc typem duchowych prawd wyborczych doprowadziła przez nie do urodzenia się antytypowego Józefa (Maluczkie Stadko) i antytypowego Beniamina (Wielka Kompania), przez swoją śmierć stanowi typ tych prawd, które przestają działać w związku z narodzeniem (zmartwychwstaniem) Wielkiej Kompanii” (E 6,443;. Ter. Pr. ’69, str. 77, kol. 2; E 13,20).
(137) Wydaje się oczywistym, jak świadczą o tym te i inne wzmianki, że antytypowa Rachel rodząca antytypowego Beniamina obejmuje nie tylko (a) rozwijanie przez nią ostatniego członka Wielkiej Kompanii, aż do końca jego ziemskiego życia w dniu 14 lutego 1979 roku, ale także, (b) powstanie do życia w drugim rodzaju zmartwychwstania (E 15,535).
(138) W przypadku Maluczkiego Stadka chwila śmierci była chwilą otrzymania Boskiej natury. Śpiący święci zostali wzbudzeni w 1878 roku,