Teraźniejsza Prawda nr 309 – 1980 – str. 19
powinny być przedstawione przez trzech hebrajskich młodzieńców odmawiających uczczenia złotego obrazu. Widocznie ci trzej młodzieńcy przedstawiają te trzy wybrane klasy – Maluczkie Stadko, Wielką Kompanię i Młodocianych Godnych – które szczególnie musiały przezwyciężać ducha militaryzmu, papizmu i federacji, a także musiały odmówić kłaniania się im, chociaż to prowadziło je do wielkich cierpień, szczególnie podczas pierwszej i drugiej fazy wojny światowej.
(124) Nie tylko liczba młodzieńców hebrajskich, pozostających w bliskim związku w doświadczeniach próby, wskazuje na te trzy klasy żyjące obok siebie w Żniwie, przy końcu Wieku, ale ich imiona są także znaczące w odniesieniu do tej samej myśli: Sadrach (królewski) przypomina nam o Królewskim Kapłaństwie (1Piotra 2:9); Mesach (gość) – o Wielkiej Kompanii, zaproszonej w charakterze gości na ucztę weselną Baranka, co jest dziełem epifanicznym (Obj. 19:9); i Abednego (sługa proroka) wskazujący, iż trzecia klasa wybranego ludu Boga żyjąca przy końcu tego Wieku, Młodociani Godni, jako klasa poświęconych sług Boga, jest uświęcona przez Boskie Słowo i w licznych jednostkach była i jest oddana Boskiemu posłannikowi.
(125) Odpowiednie hebrajskie imiona tych trzech młodzieńców są także znaczące, gdyż (Dan. 1:6, 7, 19) Ananiasz (Jehowa uprzywilejował lub łaska Jehowy) przywodzi na myśl Maluczkie Stadko, najbardziej uprzywilejowane przez Boga spośród wszystkich wybranych przez Niego klas, Misael (kto jest takim jak Bóg jest?- w charakterze) wskazuje na Wielką Kompanię, która chociaż omieszkała osiągnąć Boską naturę, to jednak ,,omyła szaty swoje i wybieliła je we krwi Barankowej” (Obj. 7:14), a Azariasz (Jehowa pomógł lub pomoc Jehowy) przedstawia klasę Młodocianych Godnych, która przy końcu Wieku, jako jedna z wybranych klas Boga, nie tylko otrzymała od Niego wielką pomoc, ale przez Jego łaskę udzielała i udziela wiele pomocy jako specjalna klasa sługi proroka.
“SŁUŻEBNICE” Z JOELA 2:29 I DZ.AP. 2:18
(126) Wylanie Ducha Świętego “w one dni” według Joela 2:29 i Dz. 2:18 odnosi się oczywiście do ograniczonego wylania Ducha Świętego w Wieku Ewangelii. W obecnym wieku otrzymały go wybrane duchowe klasy – “słudzy” (Maluczkie Stadko, por. Łuk. 12:36,37) i “służebnice” (Wielka Kompania). Zobacz także 2Kor. 6:17, 18. “A potem” (Joel 2:28), t.j. po Wieku Ewangelii, po zastosowaniu zasługi krwi Jezusa na rzecz świata, nastąpi drugie wylanie Ducha, powszechne tysiącletnie wylanie, w pośredniczącym Królestwie Tysiąclecia, z błogosławionymi wynikami wzmiankowanymi w tym Związku, dla Starożytnych i Młodocianych Godnych oraz quasi-wybranych.
kol. 2
(127) W Księdze Joela 2:28 czytamy: “wyleję Ducha mego na [dla, na rzecz] wszelkie ciało, a prorokować będą (nauczać Prawdy tych z rodzaju ludzkiego, którzy jej wówczas nie będą znali, Mat. 25:35, 37, 40; Ps. 107:22] synowie [(a) guasi-wybrani Żydzi z Wieku Żydowskiego i Ewangelii, którzy pozostali wiernymi Przymierzom Abrahama i Mojżesza i praktykowaniu sprawiedliwości, ale nie stali się Starożytnymi Godnymi lub chrześcijanami i (b) guasi-wybrani poganie oraz żydowscy lojalni próbnie usprawiedliwieni wierzący chrześcijanie Wieku Ewangelii, włączając Poświęconych Obozowników Epifanii począwszy od 1954 roku] wasi [Chrystusa] i córki wasze [pierwotnie niewierzący Żydzi i poganie, którzy w ciągu Tysiąclecia staną się wierzącymi, Izaj. 60:4; w niniejszym artykule słowo Tysiąclecie jest użyte zasadniczo w znaczeniu: po rozpoczęciu pośredniczącego Królestwa, po ustanowieniu ziemskiej fazy Królestwa]; starcom waszym [Starożytnym Godnym] sny się śnić będą [otrzymają nowe natchnione objawienia głębszych prawd, wyjaśniając i opracowując dla siebie i ludzkości nauki Starego i Nowego Testamentu oraz z »drugiej księgi«, “to jest księgi żywota”, czyli objawienia Nowego Przymierza, Obj. 20:12], a młodzieńcy wasi [Młodociani Godni] widzenia widzieć będą [otrzymają podobne objawienia, lecz mniej głębokich prawd]”.
(128) Tak więc cztery wybrane klasy (łącznie z Wielką Kompanią) oraz dwie ogólne klasy restytucyjne spomiędzy ludzkości, pod względem zbawienia związane z Boskim Planem, są przedstawione w Księdze Joela 2:28, 29. Te klasy oraz pokutujący upadli aniołowie razem będą stanowić siedem (doskonała liczba) klas tych, których Chrystus w Swym dziele Zbawiciela wyzwala z grzechu i potępienia do doskonałości i wiecznego życia. Tak więc klasa Wielkiej Kompanii, “służebnice”, jest tutaj wyraźnie przedstawiona jako różniąca się od “wszelkiego ciała”, to jest klasy restytucyjnej.
“WINNICE” Z Abak. 3:17, 18
(129) Proroctwo Abak. 3:17, 18 także wyraźnie odróżnia rozmaite klasy. Drzewo figowe przedstawia cielesnego Izraela, naród żydowski (porównaj Łuk. 21:29); winnice (liczba mnoga: nie winnica, jak w Ew. Jana 15:1) – Wielką Kompanię; owoc oliwy – Maluczkie Stadko; rola – zazwyczaj świat ludzkości (por. Mat. 13:38), z której powstanie klasa restytucyjna; owce – Młodocianych Godnych; a bydło – Starożytnych Godnych. I chociaż zajęcie przez te klasy ich miejsc w pośredniczącym Królestwie Tysiąclecia jest odroczone, to Pańscy “stróżowie” reprezentowani przez Abakuka są przedstawieni jako mówiący: “Wszakże się ja w PANU weselić będę, rozraduję się w Bogu zbawienia mego” (w. 18, 19).
(130) “Winnice” odnoszą się do Wielkiej Kompanii w jej rozmaitych grupach, tak jak lewici w swych różnych rodzinach – Kaatyci,