Teraźniejsza Prawda nr 305 – 1979 – str. 64
PEWNE WAŻNE SPRAWY DO ROZWAŻENIA PRZEZ BRACI
[Relacja z wykładu wygłoszonego przez brata Augusta Gohlke, następnego dnia po pogrzebie, z pewnymi poprawkami]
Moi drodzy przyjaciele! Jestem zadowolony, że jestem tutaj i mogę poruszyć pewne ważne dla nas sprawy, które rozważymy jako Pański lud oświecony Epifanią. Po pierwsze rozważmy dowody Pisma Świętego, rozumu i faktów wskazujące, że wszyscy członkowie Wielkiej Kompanii ukończyli swój ziemski bieg, a co oznacza, że wielki plan Boga w ostatnich kilku dniach podjął następny ważny krok naprzód – jeden z majestatycznych Boskich kroków, w znaczeniu środków, które przybliżają czas błogosławienia wszystkich rodzajów ziemi, czas ustanowienia Jego wspaniałego Królestwa na ziemi. Wyglądamy tego Królestwa i tęsknimy za nim! Poselstwo z Obj. 19:5-9 przyjęło pewne nowe wymiary, o których powinniśmy być powiadomieni.
„MALI I WIELCY” Z OBJ 19:5
Obj. 19:5 mówi: „Tedy wyszedł głos z stolicy, mówiący: Chwalcie Boga naszego wszyscy słudzy jego, i którzy się go boicie, i mali i wielcy”. Biblia i w innych miejscach odnosi się do „małych i wielkich”, szczególnie jednak w Obj. 11:15-18. W wierszu 18 są przedstawione różne następujące klasy z zakresu Boskiego planu: (1) umarli w ogólnym znaczeniu, (2) prorocy, czyli Starożytni Godni, (3) święci, Maluczkie Stadko i (4) bojący się imienia twego „mali i wielcy”, to jest, nie spłodzone z Ducha, lecz poświęcone jednostki oraz Wielka Kompania.
Nasz drogi brat Johnson komentując Obj. 19:5 w Ter. Pr. ’51, str. 19 wskazał, że ,,wielcy” i „mali”, to Wielka Kompania i Młodociani Godni, którzy będą na ziemi po jego śmierci (Ter. Pr. ’74, str. 47, kol. 2). Dożyliśmy do czasu śmierci brata Jolly’ego, jak wierzymy ostatniego członka Wielkiego Ludu, który ukończył swój bieg i dlatego na ziemi pozostali ci, których możnaby nazwać Poświęconymi Między Wiekami. Użyłem tego określenia, ponieważ użył go nasz drogi brat Russell, w Z, str. 5761, jako podtytułu i w inny sposób. Jest to więc termin obejmujący wszystkich poświęconych, którzy pozostali na ziemi, usiłujących rozwinąć podobieństwo Chrystusowe. Rozumiemy, że doszliśmy do ważnej chwili przełomowej w Planie Boga, do czasu, w którym szczególnie powinniśmy wielbić Boga.
ROZPATRZENIE OBJ. 19:6-8
Wiersz 6 mówi: „I słyszałem głos jako ludu wielkiego, i jako głos wielu wód [ludów Obj. 17:15], i jako głos mocnych gromów [kontrowersji]”. I chociaż rozumiemy, że cielesne języki członków klasy Wielkiej Kompanii są w grobie nieme, to jednak w zmartwychwstaniu mają przywilej śpiewać na chwałę Bogu wzniosłą, melodyjną pieśń: „Halleluja! iż ujął Królestwo Pan Bóg wszechmogący”. Radujemy się z tego wspaniałego posłannictwa chwały dla Wszechmocnego Jehowy, chwały dla Chrystusa jako Zbawcy i Króla oraz Jego w krótkim już czasie nastającego Królestwa na ziemi i z związanym z tym
kol. 2
odrzuceniem błędu. Przeżywamy radość z tego powodu, że doszliśmy do tego momentu czasowego, w którym naprawdę możemy ogłaszać to wspaniałe posłannictwo w większym i wspanialszym znaczeniu.
Wiersz 7 brzmi następująco: ,,Weselmy się i radujmy się, a dajmy mu chwałę; bo przyszło wesele Barankowe, a małżonka jego nagotowała się”. Możemy dodać do tego, że Wieczerza Weselna Baranka (w pewnych swych zarysach – P '71,90) już się rozpoczęła i nie tylko Jego Małżonka, Panna Młoda, ale także Druhny, Wielka Kompania, „nagotowały się”. Tak więc w tym widzimy tutaj nowe wymiary.
Wiersz 8 mówi: „I dano jej, aby się oblekła w bisiór czysty i świetny: albowiem bisiór są usprawiedliwienia świętych”. To jest istotnie sprawiedliwość klasy Maluczkiego Stadka, tych 144000, ale jej zasięg obejmuje też sprawiedliwość Wielkiej Kompanii, ponieważ członkowie tej klasy wyszli z ucisku wielkiego i wybielili szaty swoje we krwi Barankowej (Obj. 7:9-17; E 4,90, 91). Oni nie są świętymi w specjalnym znaczeniu, ale oni są świętymi w wyniku ciężkiej próby, której tak często byli poddawani. Możemy więc powiedzieć razem z wierszem 9: „Błogosławieni, którzy są wezwani na wieczerzę wesela Barankowego”. Rozumiemy, że w związku z tą prawdą wiele mamy do rozważenia, do radowania się z niej i utrzymywania jej w naszych umysłach i na naszych ustach przy odpowiednich okazjach.
Skompletowanie Panny Młodej i Druhen nie stanowi dla nas najważniejszego zagadnienia w przedstawianiu Prawdy nowo zainteresowanym osobom, ponieważ są to głębsze zagadnienia Słowa. Taktownie przedstawiajmy im raczej na początku prostsze nauki Słowa a później dopiero, gdy będą na to przygotowani, możemy im mówić o głębszych zarysach.
DOWODY NA UKOŃCZENIE ZIEMSKIEGO BIEGU
PRZEZ WSZYSTKICH CZŁONKÓW WIELKIEJ KOMPANII
Skąd wiemy, że wszyscy członkowie Wielkiej Kompanii, Druhny, przygotowali się? Otóż jest godny uwagi artykuł w Ter. Pr. ’66, str. 79 i dalej do końca, w którym brat Jolly przedstawia pewne wspaniałe myśli dla naszej informacji i kierownictwa. Wpierw, w oparciu o Pismo Święte, wskazuje, że Wielka Kompania, klasa spłodzona z Ducha, jest wyższą klasą, aniżeli klasa Młodocianych Godnych lub Poświęconych Obozowców Epifanii. W tym artykule brat Jolly wykazuje błędność twierdzeń tych, którzy rościli sobie pretensje do przewodzenia Wielkiej Kompanii, jak gdyby Wielka Kompania była klasą niższą od Młodocianych Godnych. Przedstawił też dowody biblijne, by wykazać, że klasa spłodzonych z Ducha jest wyższą klasą.
Brat Jolly dowodził, że wyższe obietnice rozwijają Wielką Kompanię i że Wielka Kompania ma przywilej uczestniczenia w dodatkowych cierpieniach zastosowanych w związku z pojednaniem za rozmyślne grzechy świata (3Moj. 16:20-22; Z 4856; Ter. Pr.’25, str. 55 i 56, kol. 2; ’31, str. 23, 24).