Brat Hirsh zaczął prowadzić ultra niezależną linię postępowania, co doprowadziło do jego oderwania się z kilkoma innymi braćmi na początku lat 1920-tych. Brat Johnson kontynuował pracę wydawniczą z naszą pomocą i opracowywał plan usług pielgrzymskich dla zborów oraz braci i sióstr. W lipcu 1920 roku rozpoczęto pracę do publiczności. Potrzebna była nazwa do ogłaszania zebrań publicznych itd., i tak zainaugurowano nazwę Laymen’s Home Missionary Movement (nazwa używana przez brata Russella) dla Ruchu w jego obecnej formie i rozpoczęto wydawanie The Herald of the Epiphany, naszego czasopisma do publiczności (w 1951 roku nazwę zmieniono na The Bibie Standard).

PORZUCENIE PRAWD PARUZJI PRZEZ NIEKTÓRE OSOBY

      Wodzowie P.B.I. w swym czasopiśmie The Herald of the Kingdom i w inny sposób (później także wodzowie Dawn i inni) porzucili chronologię Biblii oraz inne nauki dane przez Pana za pośrednictwem brata Russella i zaczęli nauczać błędu (zobacz na przykład E 7, rozdz. 5, 6, 7 — dot. antytyp. Gersonitów Semeitów). J. F. R., oraz pozostali wodzowie Towarzystwa, zaczął publikować swoje złudzenia: ,,Miliony obecnie żyjących nigdy nie umrą po 1925 roku”, i mnóstwo innych błędów w The Watch Tower oraz w jego licznych książkach (zobacz E 6, dotyczy antytypowych Merarytów). On odrzucił wiele biblijnych nauk brata Russella, na przykład o rozwijaniu charakteru, o starszych w zborach, powrocie Izraela itd., a także zniweczył wolność w zborach. Tomy Wykładów Pisma Świętego wyrzucono zastępując je jego własnymi pismami oraz przyjęto nazwę ,,Jehovah’s Witnesses” {Świadkowie Jehowy) i używano jej jako nazwy sekciarskiej.

      Rożne zarysy dzieła Epifanii postępowały włączając przedstawienie postępującej Prawdy Epifanii i odrzucenie wielu błędów, Prawdy wyjaśnionej szczególnie w PT (i w Teraźniejszej Prawdzie, a później także w tomach Epifanicznych Wykładów Pisma Świętego). Pracowaliśmy nadal jako specjalny pomocnik brata Johnsona w pracy wydawniczej i w inny sposób, włączając reedycję sześciu Tomów brata Russella, Manny, Cieni Przybytku itd., a także wielu tomów epifanicznych.

      Pod koniec 1937 roku przeżyliśmy bolesną próbę w związku z objawieniem nas jako wodza Dobrych Lewitów (Wielkiej Kompanii). W 1938 roku z powodu słabego zdrowia, warunków ekonomicznych itp., przeprowadziliśmy się do Gulrock we wschodnim rejonie Północnej Karoliny, gdzie przebywali nasi dwaj synowie,
kol. 2
pomagając jednakże regularnie bratu Johnsonowi w pracy wydawniczej itd. W 1948 roku ponownie podjęliśmy w ograniczonym sensie służbę mówcy podróżującego. A w maju 1948 r. na konwencji w Detroit zostaliśmy wyznaczeni do zastąpienia brata Johnsona po jego śmierci jako opiekun wykonawczy Laymen’s Home Missionary Movement.

WYDARZENIA PO ŚMIERCI BRATA JOHNSONA

      W ten sposób sprawy ciągnęły się dalej, aż do śmierci brata Johnsona w dniu 22 października 1950 roku, gdy zostaliśmy wezwani do głównej kwatery we Filadelfii, gdzie zamieszkaliśmy i rozpoczęliśmy naszą działalność wodza dzieła Prawdy Epifanii, włączając służbę opiekuna wykonawczego i dyrektora LHMM, a także wydawcy czasopism Ruchu i innych publikacji. Bracia: August Gohlke i Bernard Hedman byli wówczas pomocnikami brata Johnsona i pozostali naszymi specjalnymi pomocnikami (z naszej rekomendacji we wrześniu 1975 roku na konwencji okręgu filadelfijskiego w Pottstown, Pa., brat A. Gohike został wyznaczony do zastąpienia nas jako opiekuna wykonawczego LHMM).

      Lata od 1950 roku począwszy były bardzo pracowite w pracy wydawniczej, korespondencji i innych dziełach. W tym czasie otrzymywaliśmy znaczną ilość zaproszeń do wygłaszania wykładów w Stanach Zjednoczonych oraz innych krajach, włączając niektóre we wschodniej Europie. Praca się rozprzestrzeniała i wielce wzrosła w Afryce od 1954 roku. W 1967 roku naszą główną kwaterę przenieśliśmy do Chester Springs, oddalonego około 40 mil od Filadelfii.

      (Podczas swej siódmej podróży do Polski latem 1978 roku brat Jolly nabawił się bronchitu, gorączki i słabości. Musiał więc skrócić swoją usługę we Francji i pominąć Anglię. Stan jego zdrowia poprawił się nieco i usługiwał podczas konwencji filadelfijskiej w Pottstown, ale ponownie zachorował i był zmuszony leżeć w łóżku przez wiele dni. Nie wziął udziału w konwencji w Chicago jak w dawnych czasach. Wygłosił jednak liczne wykłady (ostatni 4 lutego) i pracował przy swoim biurku według przyjętego zwyczaju aż do 8 lutego, gdy ponownie zachorował cierpiąc na ból brzucha i wymioty. Pozostał potem w łóżku, aż do swej śmierci w dniu 14 lutego około godziny 9 rano. Będąc ostatnio w Europie dowiedział się, że ma brzusznego tętniaka aorty. Jego pęknięcie spowodowało śmierć. Ostatnia część tego artykułu została dodana przez brata A. Gohlke).

kol. 1

POGRZEB BRATA JOLLY’EGO

      Brat Raymond G. Jolly, który od śmierci brata Pawła S. L. Johnsona w 1950 roku, służył jako wódz dzieła Prawdy Epifanii, łącznie z służbą opiekuna wykonawczego LHMM
kol. 2
i wydawcy The Present Truth i The Bible Standard oraz innych publikacji, po krótkiej chorobie ukończył swój ziemski bieg w dniu 14 lutego, w 93 roku życia. Jego autobiografia

poprzednia strona – następna strona