Teraźniejsza Prawda nr 304 – 1979 – str. 47
W liście do Filip. 2:10, 11, w harmonii z Izaj. 45:22, 23; Rzym. 14:11, jest powiedziane, że każde kolano włączając kolana tych, którzy byli w stanie śmierci („pod ziemią”), skłoni się Jezusowi, a każdy język włączając języki tych, którzy byli w stanie śmierci, wyzna Jezusa jako Pana. Bóg daje świadectwo swojej miłości wszystkim, niektórym w tym, a pozostałym w przyszłym życiu, śmierci Chrystusa za wszystkich i działania Ducha dla wszystkich (1Tym. 2:5, 6). Chociaż obecnie dzieło Ducha rozciąga się jedynie na wybranych (Joel 2:29), to w Wieku Tysiąclecia obejmie wszystkich niewybranych (Joel 2:28; Obj. 22:17), ponieważ wówczas Chrystus stanie się Panem, Władcą umarłych (Rzym. 14:9), włączając lud Sodomy, Gomory, miast w dolinach i ludzi z królestwa Południa składającego się z dwóch pokoleń oraz z królestwa Północy obejmującego dziesięć pokoleń (Ezech. 16:53-63). Stąd te trzy rozważania: (1) Boska miłość dla wszystkich, (2) śmierć Chrystusa za wszystkich i (3) działanie Ducha dla wszystkich, kompletnie zbijają ten błąd kalwinizmu.
Kalwinizm ma słuszność zaprzeczając, że okup sprowadza obecnie korzyści dla niewybranych w celach zbawienia i twierdząc, że dotychczas jedynie zbawienie wyborcze jest czynne, ponieważ Biblia i fakty dowodzą, że ogromna większość rodu ludzkiego, w rzeczywistości niewybrani, nie dostąpiła korzyści z okupu, to jest sposobności zdobycia zbawienia, na przykład poganie i liczni w chrześcijaństwie zwiedzeni przez wielki błąd. Jednakże kalwinizm jest w błędzie zaprzeczając, że okup kiedykolwiek sprowadzi korzyść niewybranym w celach zbawienia, ponieważ Biblia naucza, że celem Królestwa Tysiącletniego jest błogosławić wszystkich niewybranych korzyściami okupu, daniem im sposobności zdobycia wiecznego zbawienia na narzuconych Boskich warunkach. Przedstawiamy ten punkt jako inny dowód okupu zawierający korzyści zbawienia dla całej rasy ludzkiej. Na dowód tego przytoczymy i wyjaśnimy niektóre odpowiednie ustępy Pisma Świętego: naszym pierwszym dowodem jest Psalm 22:28-30, który przytoczymy z komentarzami w nawiasach z A.R.V.: „Wspomną [swoje obecne doświadczenie zła i Słowo, którego się wówczas nauczą] i nawrócą się do Pana (Jehowy) [przynajmniej na pewien czas wszyscy zareagują przychylnie na przyciąganie Pańskie spowodowane okupem (Jan 12:32, 33)] wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą (czcić) przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów” [„wszystkie narody, któreś Ty stworzył” (wiele z nich jak miasta, doliny, siedem narodów Chanaanu itd. zniknęło z ziemi przed kilkoma tysiącami lat Ps. 86:9)]. „Albowiem Pańskie (Jehowy) jest królestwo [Chrystusa i Kościoła], a on panuje (będzie władcą) nad narodami [ten ustęp odnosi się do Tysiąclecia]”. „Wszyscy bogaci (tłuści) [wybrani] ziemi będą jeść [przyswajać swoje urzędowe władze], i upadać przed nim [służyć Jehowie], przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch [Tysiąclecie nie tylko będzie błogosławić wówczas żyjących,
kol. 2
lecz będzie świadczyć o powrocie wszystkich zmarłych w celu otrzymania zaofiarowanych błogosławieństw, Filip. 2:10, a następująca definicja, jaką Pan daje o „wszystkich zstępujących w proch” dowodzi, że wszyscy niewybrani zmarli są przez to rozumiani – ci, którzy byli pod wyrokiem Adamowym i nie mogli odwrócić jego pełnego wykonania, śmierci], i którzy duszy swej [siebie] żywo zachować nie mogą” [z powodu przekleństwa]. Nasienie służące, o którym mowa w w. 31, jest Maluczkim Stadkiem w jego Tysiącletnim dziele, a naród, który z nich „wynijdzie” (w. 32), jest w pełni rozwiniętą klasą restytucyjną. Jest to więc ustęp, który niewątpliwie traktuje o Tysiącleciu i dowodzi, że podczas Tysiąclecia wszyscy niewybrani zmarli powrócą z grobu i będą służyć Panu, co zbija kalwinizm.
Izaj. 25:6-9 porównany z 1Kor. 15:54-57 dowodzi, że podczas Tysiąclecia tak proces śmierci Adamowej, jak i stan śmierci Adamowej, będą zniszczone. Jeśli to jest prawdą, to stan śmierci Adamowej z konieczności zostanie całkowicie opróżniony na długo przed zniszczeniem procesu śmierci Adamowej. „I sprawi Pan zastępów na wszystkie narody [stąd takie narody, jakie wymarły] na tej górze [Tysiącletnie Królestwo Chrystusa i Kościoła (Izaj. 2:2-4; 56:7; Dan. 2:34, 35, 44, 45)] ucztę z rzeczy tłustych [Chleb żywota, Chrystusa doskonałe człowieczeństwo, Jego prawo do życia i prawa życiowe], ucztę z wystałego wina [bogate prawdy], z rzeczy tłustych, szpik w sobie mających [pobudzające apetyt i zadowalające duszę doskonałe człowieczeństwo Chrystusa, Jego prawo do życia i prawa życiowe], z wina wystałego i czystego [bogate prawdy wolne od błędu]. I skazi na tej górze [Tysiącletnie Królestwo] zasłonę [grzech Adamowy], która zasłania wszystkich ludzi [„wszyscy zgrzeszyli” (Rzym. 5:12)], i przykrycie [błąd], którem są przykryte wszystkie narody. Połknie śmierć w zwycięstwie [1Kor. 15:54 mówi nam, że to nastąpi po zmianie Kościoła ze skazitelności i śmiertelności do nieskazitelności i nieśmiertelności, a w ten sposób odnosi się do świata ludzkości. Stąd ustęp ten naucza, że śmierć będzie zniszczona podczas Tysiąclecia. To oznacza dwie rzeczy: (1) że wszyscy niewybrani powstaną z grobu stosunkowo wcześnie podczas Tysiąclecia i (2) że stopniowo proces śmierci będzie unicestwiony podczas Tysiąclecia aż do wyniszczenia przy jego końcu stanu i procesu śmierci Adamowej (Ozeasz 13:14; 1Kor. 15:55). To zwycięstwo nad śmiercią w obu tych znaczeniach klasa Chrystusowa (1Kor. 15:57) odniesie przez wszystko przezwyciężającą moc zasługi okupowej, która przedstawiona Bogu na korzyść niewybranych wymaże z nich wyrok Adamowy i w ten sposób zatriumfuje wyprowadzając z Hadesu, grobu, tych którzy w nim się znajdują. Zasługa okupowa ofiarowana światu jako chleb żywota (Jan 6:51), podniesie do ludzkiej doskonałości tych, którzy przez wiarę i posłuszeństwo całkowicie ją sobie przyswoją], a Pan [Jehowa] panujący otrze łzę [smutek – wynik przekleństwa Adamowego]