Teraźniejsza Prawda nr 303 – 1979 – str. 26
jest wielu takich, którzy będą należeli do dwóch ogólnych grup niepoświęconych quasi- wybranych wymienionych w paragrafach 5 i 6.
ANTYTYPOWI NETYNEJCZYCY PO POWROCIE Z NIEWOLI
(38) 1Kron. 9:2; Ezdrasz 2:43-54, 58, 70; 7:7, 24; 8:17, 20; Neh. 3:26, 31; 7:46-56, 60, 73; 10:28, 29; 11:3, 21. Te wiersze omawiają Netynejczyków (dani, poświęceni), specjalnych pomocników lewitów, w służbie przybytku i świątyni. Wszyscy antytypowi Netynejczycy, po niewoli babilońskiej, są obozowcami. W okresie Epifanii po 1954 roku oni składają się z (a) Poświęconych Obozowców Epifanii, (b) niepoświęconych próbnie usprawiedliwionych jednostek i (c) nieusprawiedliwionych, z nominalnego ludu Bożego. Ci, którzy pozostają lojalni w klasach (a) i (b) oraz niektórzy wierzący w przymierze i postępujący sprawiedliwie Żydzi z czasu przed narodowym nawróceniem Izraela z klasy (c) należą do quasi- wybranych.
(39) Poświęceni Obozowcy Epifanii (szczególnie wierne jednostki oświecone Epifanią) bardziej niż inni obozowcy oczyścili się z grzechu, błędu, samolubstwa i światowości, przylgnęli do swoich braci, swoich godnych wodzów, przysięgli posłuszeństwo Słowu Bożemu (Neh. 10:28, 29) i pomagali odpowiednim antytypowym lewitom – członkom Wielkiej Kompanii i Młodocianym Godnym – w ich służbie na rzecz świątyni epifanicznej przygotowującej lewitów na dziedzińcu epifanicznym do zajęcia ich miejsc w Królestwie, a także w budowaniu obozu epifanicznego z Żydów i pogan, z których lojalne jednostki będą quasi-wybranymi. Najbliższy, najbardziej błogosławiony i życzliwy związek w tej służbie łączy oświeconych Epifanią antytypowych lewitów i Poświęconych Obozowców Epifanii (Szczegóły w Ter. Pr. ‘72, str. 32-39; P ‘72,14, 75).
TOPOGRAFIA JEROZOLIMY
(40) Psalm 72:3. W Ter. Pr. ‘73, str. 68, par. 8 i 9 brat Johnson stwierdza, że „Cały ten Psalm opisuje tysiącletnie panowanie Chrystusa zawierając w sobie myśl, że symboliczne Jeruzalem będzie siedzibą rządu”. W Jerozolimie są dwie góry – Syjon i Moria – przedstawiające według wymienionej kolejności niebieską i ziemską fazę Królestwa, to jest Chrystusa i tysiącletnich Starożytnych Godnych
kol. 2
jako dwie wyższe władze Królestwa. Są tam też trzy pagórki – Akra, Bezeta i Ofel (wyniosłe miejsce przebywania Netynejczyków po powrocie z niewoli; Neh. 3:26, 27) – przedstawiające kolejno podrzędne władze Królestwa, to jest Wielką Kompanię na poziomie niebieskim oraz tysiącletnich Młodocianych Godnych i Poświęconych Obozowców Epifanii na poziomie ziemskim.
(41) Te dwie wyższe ziemskie klasy (tysiącletni Młodociani Godni i Poświęceni Obozowcy Epifanii) są tutaj jasno odróżnione od dwóch podrzędnych ziemskich klas, niepoświęconych quasi-wybranych i niewybranych. Brat Johnson analizuje ,,odcinki doliny” Jeruzalemu (E 12,526) jako składającej się z dwóch podrzędnych klas restytucjonistów. Po wykazaniu, że dwie góry ze swymi pagórkami przedstawiają „dwie fazy Królestwa” stwierdza, że „Dolina między nimi symbolizuje klasę restytucyjną: wyższe części quasi-wybranych, wierzących Żydów i wiernych usprawiedliwionych z wiary a niższe części niewierzących Żydów i pogan w obecnym życiu”. Myślą Psalmu 72:3 zdaje się być domniemanie, iż te dwie fazy Królestwa, współpracując z podrzędnymi władzami Królestwa (Wielką Kompanią, Młodocianymi Godnymi i Poświęconymi Obozowcami Epifanicznymi) będą użyte przez Jehowę do błogosławienia ludzkości (quasi-wybranych, którzy w tym życiu nie byli poświęceni i niewybranych) prawdziwym i trwałym pokojem (porównaj w. 7) oraz pomyślnością przez sprawiedliwość podczas tysiąclecia.
„PANIEN BEZ LICZBY”
(42) Pieśni 6:7. Biblia używa określenia panna do przedstawienia ludu poświęconego (Ps. 45:15, 16; Mat. 25:1-13; Obj. 14:4; Pieśni 1:3; 6:7; E 17,284). W okresie Epifanii po 1954 roku, po ostatecznym zabraniu Maluczkiego Stadka, pozostają jeszcze trzy poświęcone klasy dopełniające swego biegu w tym życiu – Wielka Kompania, Młodociani Godni i Poświęceni Obozowcy Epifanii, którzy są najwyższą klasą z quasi-wybranych. To zdaje się być przedstawione przez trzy grupy kobiet pozostających w specjalnych związkach z Salomonem. W antytypie członkowie Wielkiej Kompanii, którzy są nowymi stworzeniami w duchowej fazie Królestwa, są – następni po Maluczkim Stadku – w najbliższym pokrewieństwie z antytypowym Salomonem (naszym Panem). Dlatego oni w swoich 60 podziałach