Teraźniejsza Prawda nr 303 – 1979 – str. 25
książętami – nie królami – na całej ziemi a pomocnikami ich w tym będą Młodociani Godni … Ci Starożytni i Młodociani Godni będą władcami podporządkowanymi Chrystusowi, podczas gdy świat [którego typem jest dwanaście pokoleń Izraela] wówczas nie tylko nie będzie panował, ale będzie poddany tym Godnym … Starożytni i Młodociani Godni będą występować wobec świata jako widzialni władcy i jako tacy zostaną uznani przez świat, który będzie im posłuszny” (E 17,107).
(34) Każdym pokoleniem dowodził jeden książę (4Mojż. 1:5-16). Niekoniecznie to oznacza, że tylko jedna osoba spośród Godnych będzie głową każdego odpowiedniego pokolenia, gdyż w zastosowaniu odnoszącym się do Wieku Ewangelii książęta w każdym przypadku przedstawiali „przywódców (nie jednego, lecz pewną liczbę)” poszczególnego antytypowego pokolenia (Ter. Pr. ’27,10, §7). W typie wodzowie lub książęta mieli „podwładnych” (Ter. Pr. ’53,84, § 7, nr 151), którzy byli pomocniczymi książętami lub przywódcami. Byli tam więc kapitanowie grup liczących sto, pięćdziesiąt i dziesięć osób. A także byli książęta różnych domów wewnątrz jednego pokolenia, jak np. jest pokazane w przypadku Zamry, który był „książę domu ojca swego, z pokolenia Symeonowego” (4Mojż. 25:14). Tak więc Godni jako książęta będą mieli zdolnych pomocników w quasi-wybranych (szczególnie w Poświęconych Obozowcach Epifanii) odpowiednio do ich różnorakich zdolności, gdyż widocznie quasi-wybrani są przedstawieni w podrzędniejszych książętach i przywódcach. Będą oni pomagać niewybranym „córkom” (Izaj. 60:4; Joel 2:28), w ich postępie na gościńcu świątobliwości, ponieważ jako wielcy misjonarze Wieku Tysiąclecia, wpierw pod kierunkiem Chrystusa i Kościoła, potem Starożytnych i Młodocianych Godnych, pójdą wszędzie nawracać ludy pogańskie i odstępczych Żydów do Boskiego Słowa i dzieła” (E 17,339).
ANTYTYPOWI LEWICI WIEKU EWANGELII
(35) 4Mojż. 1:49-54; 3:6-9. Te teksty Pisma Świętego przedstawiają lewitów, którzy w układzie Wieku Ewangelii, jako różnym od zastosowania epifanicznego (lub przejściowego), tysiącletniego i potysiącletniego, stanowią typ niepoświęconych próbnie usprawiedliwionych (Cienie Przybytku, str. 24, 25), którzy jeśli dowiodą wierności okupowi i sprawiedliwości
kol. 2
będą quasi-wybranymi. W tym tekście są zobrazowani jako usługujący Aaronowi i jego synom -przedstawiających typ Jezusa i Kościoła (Ter. Pr. ’28, str. 38 i dalsze numery oraz ’38, str. 58 i dalsze numery) w służbie przybytku.
ANTYTYPOWA ORFA
(36) Księga Ruty 1:1-14: Elimelech jest typem na wodzów utracjuszy koron biorących udział w ruchu Millera, którzy po 1844 roku wrócili do kościoła nominalnego Jego żona Noemi przedstawia tych utracjuszy koron, których oni prowadzili. Mahalon i Chelijon są typem na wierniejszych i mniej wiernych stowarzyszonych próbnie usprawiedliwionych wodzów. Ich żony Ruta i Orfa odpowiednio przedstawiają wierniejsze i mniej wierne stowarzyszone, prowadzone przez nich, próbnie usprawiedliwione jednostki. Śmierć Mahalona i Chelijona w ziemi Moabskiej symbolizuje, że właściwy duch tych próbnie usprawiedliwionych wodzów został pochłonięty przez warunki panujące w kościele nominalnym – stracili swoje próbne usprawiedliwienie. Orfa pozostająca w kraju Moabskim jest typem na odpowiednie próbnie usprawiedliwione jednostki prowadzone przez wymienionych wodzów, które pozostały w kościele nominalnym. Wielu z nich pozostało wiernymi Jezusowi jako Zbawicielowi i postępowało sprawiedliwie i dlatego są niepoświęconymi quasi-wybranymi. Ruta stanowiła typ poświęconych i prospektywnych Młodocianych Godnych, którzy przyszli do Prawdy Żniwa (Ter. Pr. ’70, str. 28-31, par. 1-4).
KRÓLOWA Z SABY I JEJ ORSZAK
(37) 1Król. 10:1-13; 2Kron. 9:1-12. Te teksty opisują królową z Saby i jej wizytę w Jeruzalemie wraz z jej pocztem lub orszakiem w celu dowiedzenia się o mądrości Salomona i o jego bogactwach. Jak podano w Ter. Pr. ’60,70-72 Saba stanowi typ tych, którzy są Poświęconymi Obozowcami Epifanii lub właśnie stają się takimi, najwyższą klasą z quasi-wybranych. Przedstawia się ich jako bardzo poważnych i dociekliwych poszukiwaczy Prawdy, którzy na znalezioną Prawdę, mądrość antytypowego Salomona, odpowiadają bardzo życzliwie i szlachetnie. Wielkie liczby badających Prawdę, lecz niepoświęconych zwolenników klasy Królowej z Saby, są przedstawione w jej poczcie lub orszaku. Wśród nich