Teraźniejsza Prawda nr 303 – 1979 – str. 21
SYMBOLICZNE JEDZENIE CIAŁA JEZUSA I PICIE KRWI
Kiedy nasz Pan zaprosił nas do jedzenia Jego ciała i picia Jego krwi przedstawił tę sprawę w symbolicznej formie, która jest piękna w prostocie i pełna znaczenia, kiedy ją rozumiemy. Symboliczne spożywanie Jego ciała i picie Jego krwi musi być sprawą osobistą ze strony tych wszystkich, którzy chcą odnieść korzyść z Jego ofiary.
Jedzenie i picie przedstawia przyswajanie przez wiarę. Gdy więc ktoś dochodzi do zrozumienia faktu odkupienia w Jezusie i szczerze w nie wierzy, a do Boga udaje się w modlitwie i przez wiarę uznaje fakt przebaczenia swoich grzechów oraz pojednanie z Bogiem, to oznacza, że tak czyniąc symbolicznie spożywa ciało Syna człowieczego i pije Jego krew – nie ciało w sensie mięśni, tłuszczu i kości lub Jego krew w sensie korpuskuł itd., lecz Jego ciało i krew w znaczeniu Jego człowieczeństwa z jego prawem do życia i związanymi z nim prawami życiowymi. Jedynym literalnym znaczeniem „ciała i krwi” jest ludzka natura, człowieczeństwo (Mat. 16:17; 1Kor. 15:50; Gal. 1:16; Żyd. 2:14). Ten kto symbolicznie spożywa, uczestniczy w tych korzyściach i pożytkach, które wynikają z ofiary literalnego ciała i krwi Jezusa – z Jego człowieczeństwa, Jego ludzkiej natury.
Rezultat takiego jedzenia i picia przez wiarę oznacza przyswojenie sobie wszystkich błogosławieństw i przywilejów, które posiadał nasz Pan jako doskonały człowiek. Ono oznacza nasze usprawiedliwienie, nasz związek z Bogiem jako tych jednostek, których grzechy zostały łaskawie wybaczone lub przykryte i które posiadają radość, pokój i społeczność z Bogiem przez wiarę w okupową ofiarę Jezusa. Powinniśmy nadal jeść i pić, abyśmy mogli wzrastać coraz silniejsi – powinniśmy przyswajać coraz więcej cudownych błogosławieństw i przywilejów, pokrewieństwo z Bogiem i Jego łaski, które należały do naszego Pana, ale których On zrzekł się na naszą korzyść i na korzyść wszystkich członków rasy Adamowej.
EW. JANA 6, A WIECZERZA PAŃSKA
Jak już było powiedziane, jedzenie i picie w naszym tekście oznacza wierzenie. A jest tak dlatego, że wierzenie, o którym mówimy, stanowi przyswajanie sobie tego w co się wierzy. O tym wiemy, ponieważ Jezus w Ew. Jana 6 (w. 40, 47 por. z 35, 50-59) porównywał
kol. 2
jedzenie i picie z wierzeniem, gdyż każde z nich – symboliczne jedzenie i picie i literalne wierzenie – temu, co je praktykuje daje to samo, tj. życie wieczne. Takie emblematyczne jedzenie i picie my symbolizujemy w Wieczerzy Pańskiej – złamany chleb przede wszystkim przedstawia śmierć doskonałej ludzkiej natury naszego Pana a rozlany moszcz winny przelaną krew naszego Pana. Jedzenie przez nas chleba podczas Wieczerzy Pańskiej przedstawia przyswajanie przez nas wiarą ludzkiej natury Jezusa w jej doskonałości a picie przez nas „z rodzaju winnej macicy” przedstawia przyswajanie przez nas wiarą Jego prawa do życia i przywiązanych do niego praw życiowych oddanych w śmierci dla nas (Mat. 26:26-28; Mar. 14:22-24).
INNY PRZEKONUJĄCY DOWÓD
Wyjaśniliśmy już, że Jezus w naszym tekście nie odnosił się do obchodzenia Wieczerzy Pańskiej. Innym dowodem potwierdzającym tę samą rzecz jest to, co następuje: gdyby Ew. Jana 6 mówiła o Wieczerzy Pańskiej, to dowiodłaby, że każdy kto nie uczestniczy w Wieczerzy Pańskiej będzie stracony, a każdy kto w niej bierze udział nie będzie stracony, lecz zbawiony (w. 51, 53, 54, 58). Z pewnością wielu z tych, którzy nie uczestniczą w Wieczerzy Pańskiej będzie zbawionych a wielu z tych, którzy uczestniczą będzie straconych.
Jaki, w takim razie, występuje tu związek? Ten: Przyswojenie wiarą doskonałego człowieczeństwa naszego Pana (przedstawione symbolicznie jako jedzenie Jego ciała) i Jego prawa do ludzkiego życia z jego prawami życiowymi (przedstawione symbolicznie jako picie Jego krwi) jest rzeczywistością i tą rzeczą, o której mówi Jan 6, podczas gdy takie emblematyczne jedzenie i picie jest symbolizowane w jedzeniu chleba i piciu z kielicha podczas Wieczerzy Pańskiej. Tak więc to jest relacjonowane z tego punktu widzenia, że Jan 6 podaje rzeczywistość, podczas gdy Wieczerza Pańska daje nam symbol tej rzeczywistości.
Ale, tak jak Wieczerza Pańska w łamaniu chleba i rozlaniu moszczu winnego przedstawia śmierć Chrystusa – okupową ofiarę – tak Jan 6 bezpośrednio wskazuje na okupową ofiarę, która musiała być złożona i w tym stanie utrzymana, aby Chrystus został odłączony od dalszego wykorzystywania Swego człowieczeństwa dla Siebie, aby Jego doskonałe człowieczeństwo i życie oraz prawo do życia z związanymi z nim prawami życiowymi