Teraźniejsza Prawda nr 302 – 1979 – str. 15
tekście „zastępują dwie główne grupy tak jak one zostały określone w podzielonym królestwie: Izrael – (dziesięć pokoleń pod zwierzchnictwem Efraima) i Juda (dwa pokolenia pod zwierzchnictwem Judy), właśnie tak jak to jest przedstawione w klasycznym ustępie o Nowym Przymierzu – Jer. 31:31-34 (E 6, 716). Podczas Wieku Ewangelii, gdy Chrystus był w procesie rozwoju, cieleśni Izraelici był: odrzuceni od łaski Boga (Gal. 4:29, 30; Rzym. 11: 1-25), ale w Wieku Tysiąclecia, gdy On zawrze z nimi Nowe Przymierze, posiądą znowu Jego łaskę i będą przez Niego przyjęć] (w. 7; Rzym. 11:26-33).
(21) Rozważania te jasno pokazują, ze w 60 rozdziale Izajasza jest przedstawione tysiącletnie panowanie Chrystusa, gdy Izrael będzie błogosławiony przez Nowe Przymierze, które Bóg z nim zawrze (Jer. 31:31). Stąd wiersz 6 wymieniając, w tysiącletnim zastosowaniu, Mady Jana, Efę i Sabę, trzech potomków Abrahama z Ketury, którzy tutaj występują w miejsce tych wszystkich, którzy będą rozwinięci w Tysiącleciu przez Nowe Przymierze (porównaj z Ps. 72:10, 15 – E 17, 337„ 318), jest dalszym dowodem, że Ketura przedstawia Nowe Przymierze. Przeto szesnastu wymienionych synów, wnuków i prawnuków Ketury (1Mojż. 25:2-4, por. 1Kron. 1:32, 33) jest typem na klasy (włączając quasi-wybranych) i poddziały tych klas, które będą rozwinięte przez Nowe Przymierze w Tysiącleciu. Wymieniamy tych szesnastu jak następuje:
| 1. Zamram | ||
| 2. Joksan | . Saba . |
|
| Dedan | Asurym Letusym Leumym |
|
| 3. Madan | ||
| 4. Midyjan | Hefa Hefer Henoch Abyda Eldaa |
|
| 5. Jesbok | ||
| 6. Suach | ||
(22) Obecnie pokażemy poszczególne klasy lub ich poddziały, którym w Tysiącleciu matkować będzie antytypowa Ketura, a które jak się wydaje są symbolizowane przez stosowne jednostki:
(23) Zamram (sławiony) pierworodny Ketury jest typem 70 najbardziej wybitnych Starożytnych i Młodocianych Godnych, którzy otrzymają najbardziej wyróżniające się
kol. 2
stanowiska w ziemskiej fazie Królestwa podczas zawierania, pieczętowania, Nowego Przymierza (2Mojż. 24:1, 9; E 11, 405, 412).
(24) Joksan (Łowca ptaków – zwycięzca upadłych anionów) jest typem drugiej klasy rozwijanej przez Nowe Przymierze – Godnych w ogólności (porównaj E 6, 717; P '38,58; '50,15, kol. 2). Jego synowie, Saba (przysięga) i Dedan (skromny) odpowiednio przedstawiają Starożytnych i Młodocianych Godnych. Trzej synowie Dedana stanowią typ trzech grup Młodocianych Godnych odpowiednio do podziałów lewickich, w których się rozwijali (Ter. Pr. 73, str. 69, par. 11 i 12):
(a) Asurym (potężni) stanowi typ tych Młodocianych Godnvch, którzy rozwijali się w stowarzyszeniu z Kaatytami, najwyższą spośród trzech łowickich grup; (b) Letusym (gnębieni) jest typem tych Młodocianych Godnych, którzy rozwijali się w grupie Merarytów, na przykład w Towarzystwie Strażnicy, gdzie z pewnością byli gnębieni; (c) Leumym (narody) stanowi typ Młodocianych Godnych rozwijających się w grupie Gersonitów, którzy w swojej pracy ewangelicznej mieli do czynienia z narodami. Te trzy grupy Młodocianych Godnych są także zobrazowane w trzech rzędach ciosanego kamienia otaczających zewnętrzny dziedziniec świątyni Salomona (1Król. 7:12; zobacz Ter. P: ‘56, Nr 165, str. 11, par. 2).
(25) Następne w kolejności dzieci antytypowej Ketury to restytucjoniści, różni od wyżej wymienionych klas wybranych, którzy otrzymają życie w czasie działania Nowego Przymierza.
(26) Madan (walka) jest, typem trzeciej klasy rozwijanej okresie działania Nowego Przymierza – Poświęconych Obozowców Epifanii, najwyższej klasy spośród quasi-wybranych. Pod zwierzchnictwem Godnych będą oni najzdolniejszymi polemistami (Jud 3) na rzecz Prawdy.
(27) Midyjan (imię to oznacza to samo co Madan) jest typem czwartej klasy, jaka będzie rozwijana według Nowego Przymierza, typem quasi-wybranych z cielesnego Izraela (E 6,717), którzy także będą polemistami na rzecz Prawdy. Pięciu synów Midyjana (1Mojż. 25:4) zdaje, się przedstawiać pięć następujących grup wśród quasi-wybranych z Żydów:
(a) Hefa (ciemność) jest typem „tych Izraelitów, którzy w Wieku Żydowskim nie byli dostatecznie wiernymi, by zostać Starożytnymi Godnymi… ale trzymali się obietnic Abrahamowych i trwali w Przymierzu Mojżeszowym”, t j. Żydów z Wieku Żydowskiego lojalnych