Teraźniejsza Prawda nr 302 – 1979 – str. 10
chrześcijaństwo, pójdą w zapomnienie, zniszczenie – Obj. 16:18; 18:2, 3, 5, 10, 16-19″. Ostateczny wyrok jest wypowiedziany w Obj. 11:18, gdzie znajduje się oświadczenie, iż w czasie Boskiego gniewu On ,,wytraci tych, co psują ziemię”.
WARUNKI WŚRÓD RZYMSKO-KATOLIKÓW
Wielkie podniecenie wywołały niedawne dwa zgony i dwukrotne wybory dwóch papieży, z których jeden panował zaledwie około miesiąca. Papież Pan Paweł II, z Polski, pierwszy papież od stuleci nie będący Włochem, utrzymuje w mocy ustawę o celibacie dla kleru rzymskokatolickiego i w ogóle inne stare błędy oraz praktyki Pawła VI. Ma doświadczenie w dyplomatycznym postępowaniu z siłami opozycyjnymi. Wielu spodziewa się, że on doprowadzi do większej jedności w Kościele Rzymskokatolickim i do wzrostu aktywnego uczestnictwa w nim, w kościele chełpiącym się posiadaniem 700 milionów członków. włączając 50 milionów w USA. Plany konsolidacji i ekspansji obejmują większość zgodnych wysiłków dotarcia do 68 milionów Amerykanów nie związanych z żadnym kościołem i 12 milionów nieaktywnych w życiu kościelnym.
Jednakże entuzjazm do wstępowania w stan kapłański w Kościele Rzymsko-katolickim ostygł dramatycznie i raczej występuje krytyczny spadek w liczbie księży. National Catholic Reporter podaje: księża umierają, przechodzą na emeryturę i rezygnują (większość z nich, aby się ożenić) w tempie, które zmniejszyło ich liczbę w ostatniej dekadzie o 42%, a pozyskano jedynie 24% wyświęconych księży, spadek więc wynosi około 18 %. Ogólny zapis kandydatów w seminariach rzymskokatolickich spadł z 49000 w 1965 roku do 16000 w 1978 roku. Ilość ubiegających się o stanowisko księży może zmniejszać się jeszcze gwałtowniej, ponieważ nawet ci, którzy pragną zostać diakonami (często ostatni stopień przed zostaniem księdzem) muszą publicznie zobowiązać się do celibatu a przed wyświęceniem na księży muszą podpisać deklarację, że przyjmują święty porządek „dobrowolnie i z własnej woli”.
„Nasza kultura nie popiera tych wartości, które są przewodnimi dla stanu kapłańskiego”, powiedział ojciec Daniel Pakenham z Narodowego Stowarzyszenia Biskupów Katolickich w Waszyngtonie. „Jesteśmy nasyceni seksualnością. Ci co wstępują do stanu kapłańskiego często są skrępowani. Wielu księży amerykańskich po prostu nie akceptuje polityki
kol. 2
Watykańskiej, szczególnie w odniesieniu do zakazu kontroli urodzeń”.
Ponadto w tym czasie wielkiego ucisku z jego ogromnym wzrostem wiedzy (Dan. 12:1-4) i żądaniami wolności tysiące zakonnic opuściło klasztory, wiele w tym celu, aby wyjść za mąż. Liczni katolicy zostali rozczarowani co do swoich kościołów, ich dogmatów, światowości i widocznej straty prawdziwej świętości (zobacz, na przykład Ter. Pr. '73,25). Obecnie w czasie Epifanii naszego Pana, lub Jego objawienia, wielu doznało oświecenia i rozpoznało a także odrzuciło jarzmo zniewalające błędami ciemnych wieków. Do tych błędów należą liczne papieskie dekrety, dogmaty, praktyki i wymogi takie, na przykład, jak nieomylność papieska, żadnej nadziei wiecznego zbawienia dla niekatolików, celibat księży, orzeczenia przeciw stosowaniu środków antykoncepcyjnych i usuwaniu ciąży, ograniczenia dietetyczne, msze odprawiane jedynie w języku łacińskim, spowiedź, czczenie świętych, moc księży do uwolnienia ludzi z czyśćca przez modlitwy, itd.
Liczba uczęszczających do kościołów rzymskokatolickich spadła drastycznie. Według Chicago Tribune w 1963 roku co tydzień chodziło na mszę 72% Amerykanów rzymskokatolików, ale w 1978 roku uczęszcza tylko 42%. Podobny spadek jest też widoczny w innych krajach.
WARUNKI W KOŚCIOŁACH PROTESTANCKICH
Zmniejszenie się liczby kongregacji (parafii) w starszych protestanckich denominacjach pozbawiło ich duchownych tradycyjnego zabezpieczenia. Na przykład jeden z dziesięciu episkopalnych księży jest bez pracy. W latach 1975 i 1976 Kościół Anglikański zezwolił na rozbiórkę jednego kościoła każdego dziewiątego dnia a jego Komitet Doradczy dla Zbytecznych Kościołów przepowiedział w swoim sprawozdaniu za 1976 rok, że w latach 1960-1980 przynajmniej 1000 kościołów w Kościele Anglikańskim będzie zbytecznych. Następnie w 1974 i 1975 roku zamknięto ponad 650 nieanglikańskich kościołów w Anglii i Walii. W minionych 40 latach zamknięto 5000 kościołów metodystycznych oraz liczne domy modlitwy Zjednoczonego Kościoła Reformowanego, Kwakrów, Baptystów, Unitarian i Kongregacjonalistów.