Teraźniejsza Prawda nr 301 – 1978 – str. 87
Trzy środkowe drągi, rozumiemy, są typem trzech ksiąg: 1Mojżeszowej, Jozuego i Sędziów, natomiast – według naszego zrozumienia – trzy górne rzędy drągów przedstawiają 1Samuelową, 1Królewską i 1Kronik, a dolne rzędy drągów są typem 2Samuelowej, 2Królewskiej i 2Kronik.
Ktoś może zapytać, dlaczego Pan nie uczynił górnych i dolnych drągów takimi jak środkowe drągi, tj. aby składały się tylko z jednej sztuki? Odpowiadamy: (1) Ponieważ On zamierzył, aby przez każdy drąg środkowy pokazać typowo księgę podtrzymującą, która nie ma księgi towarzyszącej – nie ma l Genesis i 2 Genesis, l Jozuego i 2 Jozuego, l Sędziów i 2 Sędziów; i (2) ponieważ On zamierzył, aby przez składające się z dwóch sztuk górne drągi i przez złożone z dwóch sztuk dolne drągi przedstawić myśl, że każdy z nich jest typem księgi podtrzymującej, która posiada księgę towarzyszącą – 1Samuelową i 2Samuelową, 1Królewska i 2Królewska oraz 1Kronik i 2Kronik.
W ten sposób górne i dolne drągi, złożone z dwóch sztuk, były w każdym zestawie wzajemnie z sobą w taki sposób spokrewnione, w jaki nie był w stosunku do nich środkowy drąg, ani żaden inny drąg. Przez to typ wyrażał fakt, że księgi reprezentowane przez górne i dolne drągi były odpowiednio wzajemnie spokrewnione w taki sposób, w jaki nie były spokrewnione z księgami przedstawionymi przez odpowiadające im drągi środkowe i w taki sposób, w jaki każda z ksiąg reprezentowana przez każdy ze środkowych drągów nie była spokrewniona z żadnymi innymi księgami. W ten sposób księgi reprezentowane przez górny i dolny drąg każdego zestawu są pokazane, jako posiadające specyficzny wzajemny stosunek, przez szczególną właściwość, jakiej nie posiada żadna z innych ksiąg, przedstawianych przez trzy środkowe drągi – stosunek właściwy parze lub serii dwóch ksiąg. A fakt, że były trzy zestawy drągów górnych i dolnych tak spokrewnionych, stanowi typ faktu, że będą trzy pary, lub zestawy, takich ksiąg. Naprawdę jest to wybitnie pomysłowy sposób urządzenia tego zestawu symboli.
SYMBOLIZM SŁUPÓW
Patrząc na dziewięć słupów nie z punktu widzenia typu przedstawiającego odpowiednio zarodkowe i narodzone nowe stworzenia, lecz z punktu widzenia typu reprezentującego
kol. 2
księgi biblijne, rozumiemy, że one są typem dziewięciu ksiąg. Pięć słupów w świątnicy zdaje się być typem Ewangelii Mateusza, Marka, Łukasza, listu Jakuba i Judy. Cztery słupy w świątnicy najświętszej, rozumiemy, są typem księgi Objawienia, listu do Żydów, 1listu Piotra i Jana.
Treść przedmiotowa tych pierwszych pięciu ksiąg, odnoszących się w ich oddziaływaniu do śmierci ludzkiej woli – antytypowej pierwszej zasłony – umieszcza je logicznie przy wejściu do antytypowej Świątnicy, ponieważ księgi te traktują specjalnie przedmiot poświęcenia i pobudzają do niego tych, którzy znajdują się na antytypowym Dziedzińcu. Podobnie treść przedmiotowa czterech ksiąg, odnoszących się w ich oddziaływaniu do śmierci ludzkiego ciała – antytypowej drugiej zasłony – umieszcza je logicznie przy wejściu do antytypowej Świątnicy Najświętszej, ponieważ księgi te specjalnie traktują przedmiot wierności w ofierze aż do śmierci i pobudzają do niej tych, którzy znajdują się w antytypowej Świątnicy.
Wszystkie słupy miały złote haki do podtrzymywania zasłon i listew, złote kapitele jako ich korony i złote listwy – żerdzie widocznie łączące słup ze słupem u góry i przywiązane do haków w celu podtrzymywania słupów, podobnie jak drągi podtrzymywały deski (2Moj. 26:32, 37, 36:38) [wierzchy – kapitele, przepasania – listwy]). Złote haki podtrzymujące pierwszą zasłonę pokazują w typie, jak nauki odnośnych pięciu ksiąg w Boski sposób podtrzymują myśl o poświęceniu dla tych, którzy znajdują się na antytypowym Dziedzińcu, natomiast złote haki podtrzymujące drugą zasłonę pokazują w typie, jak nauki odpowiednich czterech ksiąg w Boski sposób podtrzymują myśl o wierności aż do śmierci dla tych, którzy znajdują się w antytypowej Świątnicy.
Kapitele służyły jako korony dla słupów, a złote korony symbolizują Boskie upoważnienie bądź to nauczyciela, kapłana lub króla. Boskie upoważnienie nauczycieli symbolizowane jest przez złote korony na głowach 24 starców (Obj. 4:4); To zdaje się być myślą reprezentowaną przez złote kapitele na wierzchołkach słupów – one mówią do nas typowo, że odpowiednie księgi są nauczycielami upoważnionymi w Boski sposób. Złote żerdzie zdają się typowo wyrażać myśl, że odpowiednie księgi są w Boski sposób podtrzymywane w swojej misji. Z tą myślą zgodne są zapewne Biblia, nasze doświadczenia i historia Kościoła.