Teraźniejsza Prawda nr 300 – 1978 – str. 80
którzy zmarnują swoją sposobność zdobycia życia daną im w tym lub w następnym wieku, ponieważ „Chrystus więcej nie umiera”, „nie zostawałaby już ofiara za grzechy”. Odwrotnie, okup obala doktryny wyznaniowe, jako różne od biblijnych, trójcę, ludzką nieśmiertelność, wieczne męki, próbę ograniczoną do obecnego życia lub do wybranych, uniwersalizm, ewolucję i każdy inny błąd doktrynalny. On jest probierzem prawdy i błędu. On jest, jak już powiedzieliśmy, piastą koła, z której promieniują, jak szprychy w kole, wszystkie doktryny biblijne. Dlatego, ktokolwiek zaprzecza okupowi, zaprzecza planowi biblijnemu, choćby nie przyznawał się do tego faktu.
W ramach naszego obecnego zamiaru – udowodnienia niezmiernej ważności okupu – dyskutowaliśmy takie zarysy, okupu, jakie dostarczają podstawy do takiego dowodzenia, natomiast inne jego zarysy, powyżej nie dyskutowane, pozostawiliśmy do późniejszego rozważania. Jak już powiedziano, okup pozostaje w najbliższym związku z Boskim charakterem doskonałej mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości, jest największym kamieniem probierczym prawdy i błędu, wykazującym pierwsze jako prawdę a drugie jako błąd. On warunkuje, jak już wykazano, każdą doktrynę Biblii i umieszcza ją we właściwym miejscu doktrynalnego układu w stosunku do Boskiego planu. Stanowi on klucz, który otwiera skarbnicę Biblii wystawiając na widok wszystko, co w niej się znajduje. On dominuje i wyznacza ich właściwe zachowanie się w stosunku do wszystkich nauk biblijnych, które logicznie go poprzedzają, towarzyszą mu i następują po nim. Okup jednoczy je i doskonale łączy w jedną harmonijną, logiczną, praktyczną i bezbłędną całość. On zadośćczyni wymaganiom najsurowszej logiki i wnosi niewypowiedzianą pociechę do serc złamanych i skruszonych, jak również jest obecnie natchnieniem Kościoła a nadzieją świata w przyszłym wieku. Błędne nauczanie okupu wprowadza
kol. 2
dysharmonię między nim i wszystkimi innymi doktrynami biblijnymi lub błędne nauczanie jakiejkolwiek innej doktryny wywołuje natychmiast przeciwieństwo i zamieszanie między tą błędnie nauczaną doktryną a okupem, podobnie jak zamieszanie powstaje w przypadku zawikłanej zagadki, gdy jej główne zarysy są przekręcone lub jakaś jej część jest zniekształcona. W cudownie logicznym, pięknym, harmonijnym i praktycznym układzie uporządkowanym, zwanym Boskim planem, składającym się z wielu niezależnych i powiązanych wzajemnie w sposób harmonijny części, okup zajmuje pozycję centralną, warunkującą i aktywizującą wszystko, podobnie jak główna sprężyna zegara w stosunku do jego licznych niezależnych, lecz wzajemnie sprzężonych części. Opracowanie takiego układu w celu zaspokojenia zupełnie Boskiej sprawiedliwości, aż do przeprowadzenia wyzwolenia z przekleństwa, ześrodkowanie wszystkiego w okupie wraz z wszelką działalnością zapoczątkowaną przez okup występujący w związku z obszernymi rozgałęzieniami, czynnikami i przedmiotami planu, objawia wszechwiedzącą mądrość, a operowanie nim objawia wszechmocną władzę, natomiast dostarczenie takiego okupu manifestuje najwyższą miłość. Dlatego nic w tym dziwnego, że Chrystus ukrzyżowany, okup, jest skoncentrowaniem mądrości i mocy Bożej (1Kor. 1:23, 24). A ponieważ okup jest takim, stanowi to dowód, że Biblia jest Boskim objawieniem, ponieważ tylko Bóg mógłby zaplanować i wymyśleć taki okup.
Doktryna o okupie, jako doktryna biblijna, miała i jeszcze ma wielu nieprzyjaciół. Oczywiście, głównym z nich jest szatan i jego niepokutujący upadli aniołowie, którzy atakowali ją z prawie każdego wyobrażalnego punktu widzenia. Przypuścili oni bezpośrednie ataki przez niewierzących Żydów i pogan, ponieważ Chrystus ukrzyżowany zawsze był obrażeniem niewierzącym: Grekom głupstwem a Żydom zgorszeniem.
(c.d.n.)