Teraźniejsza Prawda nr 299 – 1978 – str. 60
przyszli do Prawdy Epifanii, a którzy jednakże nie mieli symbolicznych ojców tracących Prawdę przynajmniej w jakimś ważnym zarysie, lub nie rozpoznali takiego odchylenia i (b) którzy nie zostali oświeceni Epifanią, w grupach Prawdy oraz wewnątrz i na zewnątrz Babilonu. Dlatego tych pięć rodzin Galaada składa się z ostatecznie Poświęconych Obozowców Epifanii za wyjątkiem tych, którzy są pokazani w potomkach Hefera.
(49) W skończonym obrazie pięć antytypowych córek Salfaada ze wszystkich krajów występuje w pięciu podziałach we wzrastającej skali, widocznie zgodnie ze swoim rozwojem na podobieństwo Chrystusa, począwszy od tych, którzy posiadają najniższy stopień podobieństwa Chrystusowego aż do tych, którzy są najbardziej Chrystusowi (Machla, słaba lub tańcząca; Noa, wędrująca; Hegla, kuropatwa: Melcha, królowa; Tersa, rozkosz). Wszyscy obozownicy powinni poważnie starać się o coraz większy rozwój podobieństwa Chrystusowego, aż stopniowo uzyskają najwyższy rozwój stając się tymi, którzy są szczególną rozkoszą Jehowy.
(50) Niektórzy z nich wypadną z klasy Poświęconych Obozowców Epifanii do ogólnej klasy restytucyjnej z powodu braku dostatecznego rozwoju i posiadania nieprzyjemnych cech charakteru, a także nie walczenia z nimi dość stanowczo. Zwycięstwo wymaga wierności w wypełnianiu ślubów poświęcenia. Bóg będzie sądził każdą jednostkę na podstawie serca – rozwoju podobieństwa Chrystusowego – oraz według tego jak posiadaną ignorancję, słabości Adamowe i inne przeciwności obstępujące (F 743-812), on lub ona, usiłowali wytrwale zwyciężać, a także w jakim stopniu grzeszyli rozmyślnie przeciwko posiadanemu światłu.
(51) Bardziej wybitni wodzowie spośród Poświęconych Obozowców Epifanii, szczególnie ci, którzy są oświeceni Epifanią i którzy są w Prawdzie Epifanii, zwracają uwagę Jezusa, jako Boskiego wykonawcy, i innych wodzów nominalnego i prawdziwego ludu Bożego na Jehowę, który przez Swoje Słowo poleca naszemu Panu Jezusowi, aby córkom antytypowego Salfaada jako części przedtysiącletniego nasienia udzielił obiecanego specjalnego dziedzictwa (4Moj. 36:1, 2). Dobrzy wodzowie spośród Poświęconych Obozowców Epifanii jako podpasterze są całkowicie, w miłości chrześcijańskiej, bardzo zainteresowani tymi owcami Pańskimi i ich bojem chrześcijańskim oraz obiecanym dziedzictwem, ażeby ci bracia
kol. 2
przez zawarcie symbolicznego małżeństwa, jedności, z próbnie usprawiedliwionymi lub nieusprawiedliwionymi, szczególnie w ich samolubnych i światowych dążeniach, ambicjach, naukach i praktykach nie utracili swego prawa do obiecanego im specjalnego dziedzictwa jako Poświęconym Obozowcom Epifanii i nie wypadli z powrotem do ogólnej klasy restytucyjnej (w. 3, 4 ). Podobnie jak Ezaw sprzedaliby swoje cenne pierworodztwo za miskę soczewicy (1Moj. 25:31-34; Żyd. 12:16, 17; P '61,40-41).
(52) Nasz Pan wydał tym wodzom odpowiednie polecenie dotyczące tych Jego owiec (w. 5). Bóg za pośrednictwem naszego Pana Jezusa zawsze upominał wszystkich ze Swego poświęconego ludu, aby starali się coraz bardziej napełniać Jego Świętym Duchem (Efez. 5:18), aby zdobyli i utrzymali możliwie najwyższe podobieństwo Chrystusowe. Tutaj anty typowym córkom Salfaada udziela specjalnego upomnienia (które powinno być przyjęte do serca przez wszystkich innych antytypowych Manasesytów), aby, w symbolicznym małżeństwie, byli w zupełnej jedności w Panu (w. 6) tylko z tymi, którzy są tacy sami jak oni, bo wtedy otrzymają i na wieki zachowają a także korzystać będą z owoców wiecznego drogocennego dziedzictwa jako oświecone Duchem, poświęcone nie spłodzone jednostki (w. 5-9). Wierni spośród Poświęconych Obozowców Epifanii są staranni w posłusznym wypełnianiu tego napomnienia (w. 10-12).
(53) Napominamy wszystek poświęcony lud Boży, włączając i tych, którzy poświęcili się w Epifanii po 1954 roku, słowami Przyp. 3:5, 6: „Ufaj w PANU ze wszystkiego serca twego, a na rozumie twoim nie spolegaj. We wszystkich drogach twoich znaj go, a on prostować będzie ścieżki twoje”. Wszyscy uczyńmy – wszyscy, którzy wyrzekli się własnej woli a przyjęli i radują się w Boskiej woli – zdecydowany i stały wysiłek w rozwijaniu i zachowaniu podobieństwa Chrystusowego, abyśmy zapewnili sobie uśmiech Boskiej łaski i radość z powodu jedności z Nim i postępowania według Jego upodobania.
(54) Wszyscy pokornie i pilnie studiujmy Słowo Boże i podtrzymujmy i naśladujmy tylko tych nauczycieli, którzy nie stracili Prawdy Paruzyjnej i Epifanicznej i podtrzymujmy tylko te nauki, które są zgodne z Pismem Świętym, rozumem i faktami (1Tes. 5:21). To nas zachowa przed popadnięciem w szatańskie złudzenia, które przejawiają się w cielesnych