Teraźniejsza Prawda nr 297 – 1978 – str. 31
W następnym wieku on otrzyma natychmiastowo przebaczenie grzechu i skreślenie jego wyroku przy zastosowaniu za niego zasługi Okupu, lecz będzie dochodzić przez uczynki do aktualnie sprawiedliwego stanu. Jednakże te same dwie rzeczy występują w obu okresach – przebaczenia grzechu Adamowego i skreślenie jego kary. Obecnie dzieje się to pod warunkiem wiary, potem – bez jakiegokolwiek warunku, skoro tylko będzie zastosowany okup, co jest faktem oczywistym, ponieważ krew będzie zastosowana, gdy ogół rodzaju ludzkiego będzie w grobie, a stąd wynika zasługowa przyczyna ich powrotu. Obecnie wykażmy dalszy zarys usprawiedliwienia, jako punkt dowodzący tego: jako rzecz, która musi poprzedzać usprawiedliwienie z wiary, jest potępiony rodzaj ludzki niezdolny do zbawienia samego siebie. Gdyby rodzaj ludzki był niepotępiony, nie byłoby potrzeby usprawiedliwienia z wiary i gdyby rodzaj ludzki mógł sam siebie zbawić nie byłoby także potrzeby usprawiedliwienia z wiary. Ponieważ rodzina ludzka jest stracona i zrujnowana pod sprawiedliwym wyrokiem Boga za jej grzech, zupełnie niezdolna do czynienia czegokolwiek, czym mogłaby zalecić sama siebie Bogu, dlatego usprawiedliwienie z wiary musiało być urządzone dla Kościoła obecnie, a z czasem dla świata natychmiastowe wymazanie grzechu Adamowego i potępienia.
Zwróćmy uwagę na to, jak Pismo Święte określa myśl, że nikt z nas nie mógłby powrócić do społeczności z Bogiem przez własne uczynki, ponieważ ono stwierdza, że nie mogli tego uczynić najbardziej obdarowani łaską z rasy ludzkiej i dlatego, z pewnością, nikt z reszty z nas nie mógłby także tego uczynić. Na przykład czytamy w liście do Rzym. 3:19, 20: „A wiemy, iż cokolwiek zakon [przymierze] mówi, tym, którzy są pod zakonem [przymierzem, tj. Żydom], mówi, aby wszystkie usta były zatulone, i aby wszystek świat podlegał karaniu [pod wyrokiem] Bożemu”. A więc, jeśli najbardziej faworyzowani i najlepsi – Żydzi – byli potępieni przez Zakon, to oczywiście reszta podlega potępieniu przez tę samą sprawiedliwość działającą poprzez przymierze naturalnego prawa, w którym był Adam, a tak wszystkie usta są zatulone przez ten jeden fakt, chociaż nie wszyscy byli pod Przymierzem Zakonu Izraela. W ten sposób cały świat jest potępiony. „Przeto z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwione żadne ciało przed oblicznością jego, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu”. Sprawiedliwość skazuje nas wszystkich jako winnych i dlatego obecnie nie ma dla nas usprawiedliwienia przez uczynki.
kol. 2
Żaden upadły człowiek nie może odkupić samego siebie, ani dać okupu za swego brata (Psalm 49:8, 9). Tak więc pierwszą tezą dla usprawiedliwienia z wiary jest: rasa ludzka musi być potępiona i dlatego niezdolna do zbawienia siebie. Wszakże fakt ten czyni koniecznym, aby ktoś stał się zastępcą rodzaju ludzkiego, ponosząc karę za ten rodzaj, dostarczając zasługę za ten rodzaj, jeśli co najmniej niektórzy z tego rodzaju mieliby otrzymać usprawiedliwienie, a to jest dokładnie tym, co określa 2Kor. 5:21: „Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem [ofiarą za grzech] uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim”. W ten sposób Apostoł tutaj pokazuje, że nasz Ojciec Niebieski posłał Swego Syna jako ofiarę za grzech, to jest takiego Syna, jaki nie był winien żadnego grzechu. Gdyby jednak był takim, nie mógłby być ofiarą za grzech, ponieważ sprawiedliwość nie może przyjąć niedoskonałej ofiary. Tekst ten także wyjaśnia cel: abyśmy mogli być sprawiedliwością Bożą w Nim – mogli osiągnąć sprawiedliwość, którą Bóg dostarczył w Nim dla nas.
Tak więc z tego widzimy, że ofiara okupu jest tutaj, jako punkt środkowy, związana między naszym potępionym i straconym stanem i otrzymywaniem przez nas usprawiedliwienia przez wiarę. Ofiara Chrystusa występuje tutaj jako środek potrzebny do wyrównania tego stanu i ona dostarcza nam usprawiedliwienia z wiary. Myśl tę znajdujemy w następującym ustępie, który dowodzi, że usprawiedliwienie z wiary jest faktem demonstrującym cenę okupu jako odpowiednią cenę (Rzym. 3:21-26). Apostoł podaje tutaj długi argument w tym przedmiocie. Stwierdziwszy, że przez Zakon jest poznanie grzechu, dodaje: „Lecz teraz bez zakonu sprawiedliwość Boża [nazwana taką, ponieważ dostarczona przez Niego za pośrednictwem Jezusa] objawiona jest, mająca świadectwo z zakonu i z proroków [Zakon w swoich ofiarach i prorocy w swoich oświadczeniach dali świadectwo o fakcie, że będzie sprawiedliwość, którą Bóg przedtem przygotował przez Jezusa, a która przyjdzie bez uczynków Zakonu]. Sprawiedliwość, mówię, Boża przez wiarę [wierność – prawość] Jezusa Chrystusa ku wszystkim i na wszystkie wierzące. [Tutaj pokazuje, jak następuje usprawiedliwienie z wiary. Ono jest sprawiedliwością, którą Bóg dostarczył. On wypracował ją przez wierność Chrystusa i udostępnił wszystkim, którzy będą z wierności – sprawiedliwości – Jezusa]; boć różności niemasz. Albowiem wszyscy zgrzeszyli, i nie dostaje im chwały