Teraźniejsza Prawda nr 295 – 1977 – str. 90
osobiste i powielane do oświeconych epifanią braci w kraju i za granicą.
Ci nowi dwaj przesiewacze okazują podobnego ducha jak ich odnośni mistrzowie. Ten w Belgii miał niewielkie powodzenie pozyskując jedynie kilku stronników, którzy nie byli dobrze utwierdzeni w Prawdzie epifanicznej. Ten z Grand Rapids pisywał listy do braci w Domu Biblijnym ŚDRM, aby ich pozyskać do uznania J.K. jako posłannika Apokalipsy. Odpisaliśmy uprzejmie próbując mu pomóc w trzymaniu się mocno opartych na Piśmie Świętym nauk Posłannika Epifanii, że na przykład „Epiphaneia i Apokalupsis są jednym i tym samym czasem”, a nie dwoma oddzielnymi okresami itd., lecz, przykro powiedzieć, było to daremne. On kontynuował pisywanie do braci w Domu Biblijnym nakłaniając ich do przyjęcia J.K. jako swego nauczyciela z następującą pogróżką: ,, Jeśli jesteś Młodocianym Godnym, a nie przyjmiesz zarządzeń Pańskich do czasu pieczętowania [luty 1977] wrócisz jako restytucjonista”. Ale tutejsi bracia nie przestraszyli się, oni pamiętają o napomnieniu Pawła do Rzym. 16:17.
Do nas także napisał. I wśród nieporozumień oraz fałszywych oskarżeń w ten sposób zagroził: „Pozwól mi przypomnieć Tobie, że do lutego 1977 roku masz pokutować za Swoje złe postępowanie, po tej dacie Pan odejmie od Ciebie Swoją ochronę, po tym cokolwiek może się wydarzyć stanie się poza nią. Powodem, dla którego Pan otoczył Cię Swoją opieką do lutego 1977 roku jest wypełnianie przez Ciebie pewnego typu [prawdopodobnie jednego z fałszywych zastosowań typów J.K. opartych na bezdennie przepaścistym błędzie na wzór Bolgera, że Apokalipsa jest oddzielnym okresem następującym po Epifanii, gdyż większość jego nauk spoczywa na tym bezdennym fundamencie], a ponieważ Pan jest sprawiedliwym
kol. 2
pozwala Ci w każdej chwili, powrócić do zmysłów i pokuty. Jeśli jednak będziesz trwał w swojej samowoli, to po tej dacie będziesz pozostawiony własnemu losowi. Powrócisz z restytucjonistami bez jakiejkolwiek możliwości otrzymania innej nagrody niż życie wieczne. Według mojej opinii, wypływającej z obserwacji takiego rodzaju charakteru jaki okazywałeś w przeszłości, w związku z Twoim pragnieniem posiadania kontroli [jaką posiadał br. Russell, gdy nie chciał publikować błędów pani Russell – zob. P ’55, str. 77-79], Ty w Małym Okresie będziesz postępował za szatanem i pójdziesz na wtórą śmierć. Tak więc przypatrz się sobie dobrze i jeśli rzeczywiście pragniesz podobać się Panu, przyznaj się do swego złego postępowania, wyznaj to Panu i braciom prosząc ich o przebaczenie. Wtedy my wszyscy możemy być jak jeden w naszych wysiłkach dla Pana. Jeśli Ty rozpoczniesz, to pozostałych 59 grup może pójść za Twoim przykładem i wtedy WSZYSCY z ludu Pańskiego będą jako jeden w rozpowszechnianiu Pańskiej Prawdy [w sensie błędów J. K.]. To byłoby początkiem końca armagedonu i powrotu małego babilonu do owczarni [brzmi to podobnie do argumentu jakiego używają rzymsko-katolicy]”.
Zauważ w P '29,169-176; '36,41-48; E 6, 160-164 jak brat Johnson odpowiedział na podobne wywody J.F.R. oparte na jego grzechach i błędach oraz pragnieniu, aby wszyscy „wracali do owczarni” i przebywali razem w pokoju. Zgadzamy się z Bratem Johnsonem, że jedyną prawdziwą podstawą chrześcijańskiej społeczności w pokoju i jedności jest ,,Prawda i sprawiedliwość”. Nasza dobra nadzieja dla przesiewaczy piszących listy wypływa z tego, że nie grzeszą samowolnie, lecz tylko są zwiedzeni. Oby Pan ich uwolnił z sideł ptasznika, gdy słuchać będą Prawdy i postępować według Boskich wskazówek!
kol. 1
CHRYSTUS – JEGO OKUP
ODPOWIEDNIA CENA. OKUP NIE DOPRACOWANY: KALWINIZM. OKUP PRZESADZONY: UNIWERSALIZM. MISCELLANEA O OKUPIE.
E 15, rozdz. IV (15TE161)
Doktryna o okupie jest sercem i duszą Biblii. W swej naturze i skutkach okup jest takim jakiego tylko Boska mądrość mogła zaplanować, jakiego tylko Boska sprawiedliwość mogła się domagać, jakiego tylko Boska miłość mogła udzielić i jakim tylko Boska moc mogła operować w jego różnych rozległych
kol. 2
i zawiłych rozgałęzieniach. Słowo okup w Nowym Testamencie jest przetłumaczone z greckich słów lytron i anti, występujących albo jako oddzielne słowa, albo jako ich połączenie w jedno słowo antilytron (1Tym. 2:6; Mat. 20:28), które pod względem etymologicznym i sposobu użycia w języku greckim oznaczają: