Prawdy, stosując te różne metody, prawie zawsze od śmierci naszego Pastora, ogłaszały różne daty jako 14 Nisan.

      Która z tych metod jest właściwa? Naszą odpowiedzią jest: ta jedna, którą Bóg przestrzega. A którą On przestrzega? Odpowiadamy: Tę, która rozpoczyna dzień i miesiąc księżycowy o osiemnastej godzinie w Jerozolimie. Skąd o tym wiemy? Z równoległości 2520 i 1845 lat. Pierwszy człon równoległości 2520 lat rozpoczął się pierwszego dnia siódmego miesiąca 3127 roku przed Chrystusem, a skończył się pierwszego dnia siódmego miesiąca 607 roku przed Chrystusem czasu jerozolimskiego, gdy drugi człon tej paraleli się zaczynał. W T.P. '71,40-43 (Uwaga III) są podane różne wydarzenia od 1912 do 1914 roku stanowiące paralelę różnych wydarzeń od 609 do 607 roku przed Chrystusem, występujących o 2520 lat jedno od drugiego dokładnie co do dnia według obliczeń czasu księżycowego. W każdym przypadku występuje dokładny czas liczony według czasu księżycowego w Jerozolimie stanowiącej punkt wyjściowy dla tego czasu. W T.P. '71,35-40 (Uwaga II) jest także podana wielka ilość wydarzeń od 1915 do 1918 roku, równoległych do różnych wydarzeń od 70 do 73 roku po Chrystusie, wypełniających się dokładnie według czasu księżycowego w odstępie 1845 lat jedno od drugiego. W każdym przypadku czas jest liczony w oparciu o czas księżycowy,
kol. 2
przyjmując jako punkt wyjściowy dla tego czasu Jerozolimę. Tego można było się spodziewać tak w związku z 2520 jak i 1845 latami równoległości zakończonych w ich pierwszych członach oraz ich drugich członach rozpoczętych w Jerozolimie, a więc według czasu jerozolimskiego. Te dwa fakty dowodzą, że Bóg obecnie (tak jak w czasach biblijnych) oznacza dni i miesiące według czasu księżycowego jako zaczynające się o godzinie osiemnastej w Jerozolimie. Stąd, On określa miesiąc księżycowy dla świata według porządku w Jerozolimie, gdzie z pewnością będzie miejsce zaczynające dzień, miesiąc i rok księżycowy na okres Tysiąclecia, gdyż Jerozolima będzie wtedy stolicą świata. Dlatego powinniśmy ten dzień liczyć jako pierwszy dzień Nisan, w którym księżyc najbliższy zrównania wiosennego staje się nowiem w Jerozolimie. A to z łatwością może być określone jak następuje:

      Ustalcie datę, godzinę, minutę i sekundę nowiu najbliższego zrównania wiosennego w Greenwich, w Anglii, co jest podawane w większości kalendarzy, potem dodajcie 2 godziny, 20 minut i 54 sekundy a wynik będzie dokładnym czasem nowiu księżyca w Jerozolimie, gdyż Jerozolima leży na wschód od Greenwich o 35°, 13′ i 30″. Szczegóły na ten temat podaliśmy w T.P. '76,81-84; '33,7-15 i '71,35-43.

kol. 1

WIELKIE MINIATUROWE TYSIĄCLECIE

      Pismo Święte i faktyczne dowody wskazują jasno, że nastały trzy stadia tysiącletniej wtórej obecności Pana, Milenium, z których dwa już się skończyły, a trzecie rozpoczęło: (1) okres Paruzji w jego wąskim lub ograniczonym 40-letnim sensie, czas żęcia Maluczkiego Stadka, (2) okres Epifanii (lub Apokalipsy) w jego wąskim lub ograniczonym 40-letnim sensie, czas zebrania antytypowych lewitów jako takich, i (3) okres Bazylei (Królestwa), którego początek nastąpił w 1954 roku pierwszym zachodzeniem.

      Nasz Pan, za pośrednictwem Swoich posłanników, Paruzji i Epifanii (lub Apokalipsy), dał nam prawdę na temat tych trzech okresów wskazując także, iż poczynając od 1914 roku okres Paruzji będzie się nakładał na okres Epifanii (lub Apokalipsy), będącej czasem ucisku. A posłannik Epifanii sprecyzował: „w październiku 1954 roku Epifania zacznie się nakładać na Bazyleję”, gdyż „po 1954 roku
kol. 2
żadni Młodociani Godni nie będą już pozyskani i po 1954 roku nikt nie wejdzie do stanu tymczasowego usprawiedliwienia” … „dla celów Wieku Ewangelii” (E 4, str. 12, 15 i T.P. ’32, str. 28, par. 8; T.P. ’30, str. 75, par. 4; E 10,114; E 11,441, 473; P '72,29).

      Ponadto brat Johnson wskazał, że istnieją trzy miniaturowe Wieki Ewangelii (E 12,389, 390) i że Wielki Miniaturowy Wiek Ewangelii pokrywa się z okresem Epifanii w wąskim lub ograniczonym sensie, to jest, od października 1914 do października 1954 roku (T.P. ’48, str. 36, kol. 2, par. 1; ’49, str. 15, kol. 1, par. 2; E 12,765). On oczywiście uwzględniał występowanie odpowiednich miniaturowych tysiącleci po stosownych miniaturowych Wiekach Ewangelii (zobacz na przykład Ter Pr. ’49, str. 11, kol. 2, par. 1 i str. 12, kol. 4, wiersze 6-23; T.P. ’35, str. 3, par. 1).

      Przestrzegając instrukcji brata Johnsona obserwowaliśmy wypełnianie się równoległości

poprzednia strona – następna strona