Teraźniejsza Prawda nr 294 – 1977 – str. 78

Jaki skutek te rozważania powinny na nas wywrzeć? Co jest główną myślą tego badania?

      (6) Jaki jest antytypowy charakter 4Moj. 7? Czego powinno studiowanie tego rozdziału w nas dokonać? Z powodu jakich faktów? Jak powinniśmy scharakteryzować wiersz 89? Dlaczego? Jak 4Moj. 7:8; 8:1-4 są z sobą powiązane? Jak powinny występować? Jaka jest antytypowa różnica między nimi? Jaka jest różnica między rzeczami tajemnymi a objawionymi, przedstawionymi w nich? (cdn)

kol. 1

NTERESUJĄCE PYTANIA

MAŁŻEŃSKIE POWINNOŚCI I ZOBOWIĄZANIA

      Pytanie: Jakimi są wspólne powinności oraz wyłączne zobowiązania wobec siebie chrześcijańskich mężów i żon?

      Odpowiedź: Pismo Święte oraz „duch… zdrowego zmysłu” – Boska mądrość pochodząca „z góry” (2Tym. 1:7; Jak. 3:17) – pokazuje poświęconym mężom i żonom, że mają wobec siebie pewne wspólne następujące obowiązki:

      (1) Powinni się nawzajem miłować, lecz nie jedynie miłością seksualną, ale prawdziwą obowiązkową miłością i niesamolubną bezinteresowną miłością w jej ocenie, jedności serca, sympatii i ofierze (1Kor. 13; Efez. 5:25, 28; Kol. 3:14, 19; Tyt. 2:4).

      W tej miłości powinni nawzajem: (2) ufać sobie, (3) szanować się, (4) podobać się sobie (Rzym. 15:1-3; 1Kor. 7:32-34) i (5) służyć sobie (Gal. 5:13).

      Wyłączne zobowiązania męża są następujące: (1) miłowanie, (2) podtrzymywanie (Efez. 5:29; 1Tym. 5:8) i (3) stanowienie głowy dla swej żony, tak jak Chrystus jest Głową Kościoła (1Kor. 11:3-9; Efez. 5:23, 25; 1Piotra 3:7). To nie oznacza, że żona nie może mieć udziału w utrzymywaniu rodziny lub w pewnych niezwykłych przypadkach, na przykład niezdolności męża, być jedynym żywicielem rodziny. Zwierzchnictwo męża nie powinno być tyranią (VI tom, str. 607 – 610). On powinien starannie rozważać punkty widzenia swej żony na różne sprawy, chociaż odpowiedzialność za podjęcie ostatecznej decyzji spoczywa na nim.

      Wyłączne zobowiązania żony są następujące: (1) czcić (Efez. 5:33), (2) słuchać (Efez. 5:22, 24 Kol. 3:18; 1Piotra 3:4-6) i (3) być pomocą swego męża. (1Moj. 2:18; Tyt. 2:5). Żona oczywiście nie powinna słuchać męża, gdy on prosi o czynienie czegoś niesprawiedliwego lub przeciwnego Boskim instrukcjom. Te ogólne powinności i zobowiązania mężów i żon są dobrymi wskazówkami do regulowania i podejmowania decyzji w wielu szczegółach należących do małżeńskiego życia. Z powodu upadku i wynikającej z tego niedoskonałości wszystkich
kol. 2
mężczyzn i kobiet, mężowie i żony powinni być wyrozumiałymi, długo znoszącymi, cierpliwymi, wybaczającymi sobie a także okazującym dużo sympatii i taktu we wzajemnym postępowaniu.;

      Te powinności i zobowiązania stosują się nie tylko do poświęconych, lecz także do niepoświęconych usprawiedliwionych a nawet do nieusprawiedliwionych. Jednakże małżeństwa poświęcone mają więcej specjalnych stosownych przywilejów i błogosławieństw, których inne małżeństwa nie posiadają. A z powodu ich samozaparcia i zaparcia się świata oraz faktu, że życie ich jest ciągłym wzrostem i uprawianiem podobieństwa Chrystusowego, są w o wiele lepszej sytuacji, aby wiernie wypełniać swoje małżeńskie powinności i zobowiązania.

      Takimi specjalnymi przywilejami i błogosławieństwami poświęconych mężów i żon są na przykład: łączenie się we wspólnej modlitwie, studiowanie i rozpowszechnianie Prawdy oraz wspólna radość z wzajemnego towarzystwa. Mąż i żona, którzy modlą się i razem rozmawiają o sprawach Pańskich zachęcają, pomagają i wzmacniają się nawzajem we wspólnej wędrówce, a także pomagają sobie w pogłębieniu w nich oceny Boga, Chrystusa i Prawdy. W ten sposób cementują się podwójne związki chrześcijańskiej i małżeńskiej miłości. Tylko prawdziwie poświęceni mężowie i żony mogą w pełni ocenić to błogosławieństwo. Więcej rad odnoszących się do powinności i zobowiązań poświęconych mężów i żon znajduje się w tomie VI, rozdział 12 oraz w Z 1555, 4094, kol. 2, 5900. (P '77,30)

SEPERACJA MIĘDZY MĘŻEM I ŻONĄ

      Pytanie: W jakich okolicznościach, zgodnie z Pismem Świętym, byłaby właściwa seperacja pomiędzy poświęconym chrześcijaninem a jego poślubionym partnerem lub partnerką?

      Odpowiedź: W F, na stronach 617-627 przedmiot ten jest omówiony szczegółowo w sposób godny uwagi w odniesieniu do przypadków,

poprzednia stronanastępna strona