Teraźniejsza Prawda nr 294 – 1977 – str. 74
po zupełnym ofiarowaniu zasług Pana i po przyjęciu całej tej sprawy, nastąpi czynność z kozłem żywym. Nauką tej figury zdaje się być, że ucierpienia Wielkiego Grona nie będą uznane prędzej, aż ofiara Małego Stadka będzie dopełniona. Chociaż Wielkie Grono miało udział w uciskach także i w przeszłości, to jednak ta szczególna czynność w zastosowaniu do tej klasy zdaje się nastąpi dopiero po przejściu Kościoła poza zasłonę. Musimy jednak dodać, drodzy przyjaciele, że ten zarys figury i proroctwa należy do przyszłości i jest mniej lub więcej niepewny aż się wypełni [kursywa nasza]. Inaczej mówiąc, Bóg nie dał proroctw i figur, aby na nich naprzód spekulować, lecz na to, abyśmy w słusznym czasie mogli je rozpoznać. Tak jak nasz Pan przy pierwszym przyjściu powiedział o Sobie, że gdyby ludzie byli spostrzegli wypełnianie się pewnych rzeczy, to poznaliby, że wypełniało się to, co było napisane. Tak więc, gdy dojdziemy do rozpoczęcia się czasów ucisku [kursywa nasza], ci co będą naonczas żyć i widzieć Pańską działalność z klasą Wielkiego Grona, zobaczą coś co będzie im pomocne, – zobaczą może lepiej aniżeli wy i ja, możemy widzieć teraz [kursywa nasza]”. Tyle cytaty.
Co udowadniają wypełnione fakty? To, że działalność z kozłem Azazela rozpocznie się zanim ostatni członek Ciała Kapłana opuści świat, a tym samym zanim w antytypie będzie kropiona krew kozła Pańskiego. Wierzymy, że niepewność naszego Pastora dotycząca tego przedmiotu wynikała z faktu, że kapłan podczas czynności z kozłem Azazela był w szatach ofiarniczych. Nie przypominamy sobie jego jaśniejszej wypowiedzi na ten temat. Ale z pewnością nasza myśl, dotycząca tego przedmiotu, zawiera się w jego naukach w zakresie trzech rzeczy: (1) w jego myśli, że szaty ofiarnicze reprezentują stan Kościoła w czasie składania przez siebie ofiary (Z '10,136); (2) w jego myśli, że krew antytypowego Cielca nadal pozostaje na antytypowej Ubłagalni dla celów pojednania, aż ostatni członek Wielkiej Kompanii opuści ziemię (Z '10,201, kol. 2, par. 1-3; Z '15,103, par. 5); i (3) w jego uzasadnieniu dowodzącym, że Wielka Kompania poprzedzi Starożytnych Godnych w zmartwychwstaniu, ponieważ pierwszym przyznane jest przykrycie krwią antytypowego Cielca, aż do śmierci, podczas gdy ostatnim będącym późniejszymi, którzy jako pierwsi tak byli uprzywilejowani, przyznana jest korzyść z krwi antytypowego Kozła. Każdy użytek zasługi zapewnia zmartwychwstanie odpowiedniej klasy
kol. 2
(Z '16,312, kol. 2, par. 1 i 2; „Co Kaznodzieja Russell Odpowiadał”, str. 354, pyt. l). Tak więc krew antytypowego kozła Pańskiego nie będzie zastosowywana wcześniej aż Wielka Kompania opuści ziemię, tymczasem Maluczkie Stadko jest jeszcze w ciele podczas działalności z kozłem Azazela.
Bez wątpienia, jak w przypadku okresu czasu zawartego między rozdzieleniem antytypowego Eliasza i Elizeusza i zabraniem tego pierwszego do nieba, Pan nie pozwolił naszemu Pastorowi rozumieć jasno tej sprawy, ponieważ taka jasność przeszkodziłaby jedynej próbie przez jaką On życzył Sobie, aby lud Boży przeszedł w związku z tym rozdzieleniem (Ter. Pr. Nr 1, 27, 79, 197). Z tego samego powodu Pan nie pozwolił mu zrozumieć jasno zależności czasu między przejściem Maluczkiego Stadka poza zasłonę a jego działalnością w stosunku do kozła Azazela i kropieniem krwią antytypowego Kozła a jego działalnością w stosunku do kozła Azazela. Pomimo to wyciągi z jego pism i odnośniki do nich dopiero co podane pokazują, że jego doktrynalne, typowe i prorocze poglądy w tej sprawie logicznie zmuszają nas do konkluzji, że Maluczkie Stadko musi być w ciele w czasie działalności Najwyższego Kapłana Świata w stosunku do kozła Azazela. To jest następny przykład dowodzący, że proroctwa i typy związane z próbą charakteru nie mogą być jasno zrozumiane przed przeżyciem tej próby przez wiernych.
UWAGA IV – DO STRON 116, 117
Jest prawdą, że święty Paweł był głównym mężem gwiazdy Kościoła Efeskiego i tak, przewyższając innych, na okres żniwa żydowskiego był symbolizowany przez Eleazara. Ale wobec tego, że pozostali Apostołowie stanowili części tej gwiazdy (Z '16,345, 5; 346,5), mając także udział we władzy wiązania i rozwiązywania (Mat. 18:18), dlatego i oni byli przedstawieni przez Eleazara w jego urzędzie opisanym w 4Moj. 4:16. A ponieważ Apostołowie także mieli udział w antytypowym kropieniu krwią czerwonej jałowicy w kierunku antytypowego Przybytku (Jak. 2:21-25; 5:10, 11, 17; 1Piotra 1:10-12; 3:5, 6; 2Piotra 1:21; 2:5, 7; 1Jana 3:12; Jud 9, 14, 15), dlatego powinniśmy rozumieć, że oni także są włączeni do typu Eleazara zajmującego się czerwoną jałowicą. Zrozumieliśmy też, że Eleazar (4Moj. 3:32; 4:16; 16:37-40) reprezentuje na okres żniwa Wieku Ewangelii onego Sługę. Pamiętajmy też, że to on zwrócił naszą uwagę na fakt istnienia od 1881 roku