nam było możliwie dokładnie odtworzyć tekst Autora, tak jak on go pozostawił, dopuszczając tylko te zmiany, co do których bylibyśmy pewni, że i on by je poczynił przy odlewaniu nowych płyt. Te zmiany są nieznaczne i ograniczają się prawie wyłącznie do ustępów, w których nasz Pastor mówi, że okup był zapłacony na Kalwarii. Później jednak zrozumiał, że tam był tylko złożony w śmierci i zdeponowany u Ojca, jak to według A.V. podane greckie słowo, przetłumaczone na polecać u Łuk. 23:46, powinno być oddane w przekładzie.

      Tematy przedstawione w niniejszym tomie były zupełnie na czasie podczas pisania go, tak że nasze uwagi, jedynie dwie, są zamieszczone tylko po to, aby dać dalszy dowód, dotyczący strony językowej, potwierdzający poprawność myśli tych paragrafów, co do których zrobiono uwagi. Fakt ten, że chociaż Autor nie był uczonym w zakresie języka greckiego czy hebrajskiego, a poprawienie wskazanych przez niego błędnych tłumaczeń było właściwe
kol. 2
– szczególnie było to godne uwagi w tych przypadkach, w których poprawki zostały wprowadzone, a stosowne słowa posiadały dwa lub więcej znaczeń – był jednym ze względów, który naszemu umysłowi dosadnie potwierdził myśl, że Jezus użył tego Autora jako Swoje oko i usta, przez które udzielił Kościołowi Prawdy paruzyjnej. To, że on, nie będąc uczonym w dziedzinie języka greckiego czy hebrajskiego, wybrał zawsze właściwe znaczenie, można tłumaczyć tym, że Jezus jedyny tłumacz Biblii podał jemu, jako Swemu oku i ustom do Swego Kościoła, właściwą myśl dotyczącą odpowiedniego słowa. Dlatego z przyjemnością odtwarzamy tę księgę dla braci z prośbą, aby wszyscy połączyli się z nami w modlitwie o Boskie błogosławieństwo dla niej.

Wasz brat i sług PAUL S. L. JOHNSON
Filadelfia, Pa., 28 marca 1936 r.

kol. 1

DODATEK

UWAGA I DO STRON 43-45

      Myśli wyrażone w czterech paragrafach, do których odnosi się niniejsza uwaga są z pewnością prawdziwe. Jednakże tłumaczenia wskazują, iż nie są ściśle dosłowne, chociaż podają prawdziwą myśl. Na 150 stronicy Autor cytuje następujące dosłowne tłumaczenie Jer. 23:6 z przekładu dr Younga: „A toć jest imię, którym go Jehowa obwieści: Nasza Sprawiedliwość”. W bardziej idiomatycznym języku angielskim, to wyrażenie można by dosłownie oddać następująco: To jest imię, którym go Jehowa nazwie: Nasza Sprawiedliwość. Tę myśl wyrażoną przez Pawła znajdujemy w 1Kor. 1:30: „Który się nam stał… od Boga sprawiedliwością”. Podobnie powinno się tłumaczyć Jer. 33:16: A toć jest to, czym Jehowa ją nazwie. Nasza sprawiedliwość. Tłumaczenie Biblii A. V. (autoryzowany przekład) z pewnością tak źle potraktowało oba ustępy. Aby móc doszukiwać się trynitarianizmu u Jer. 23:6 zrobiono z tym tekstem dokładnie to samo. Po pierwsze, czasownik w stronie czynnej nazwie przetłumaczono jako będzie nazwany – czasownik w stronie biernej. Po drugie, jedno z dopełnień go czasownika w stronie czynnej przetłumaczono jako on – podmiot
kol. 2
czasownika w stronie biernej. Po trzecie, podmiot Jehowa czasownika w stronie czynnej uczyniono składową częścią orzekającego podmiotu czasownika w stronie biernej: on będzie nazwany Jehovah – nasza sprawiedliwość. Tak więc ten ustęp został przekręcony, aby można było doszukiwać się w nim trynitarianizmu. Właściwie przetłumaczony nigdy nie nazywa Jezusa Jehową, ani nie faworyzuje trynitarianizmu, raczej mu się sprzeciwia, gdyż wyraźnie rozróżnia między Jehową, Najwyższą Istotą, a Chrystusem.

      Ani nie sugerowały tego tłumaczenia, podane na stronie 44, par. 3, dosłownie poprawne, chociaż oddające właściwy sens. Tak więc Jehovah – Jireh dosłownie znaczy: Jehowa będzie dostarczał; Jehovah – Nissi: Jehowa jest moim sztandarem; Jehovah – Shalom: Jehowa jest pokojem; Jehovah – Shammah: tam jest Jehowa. Ginsberg w odniesieniu do ostatniego wyrażenia podaje: Jehovah – Shemah i zdanie to tłumaczy następująco: A nazwa miasta od dnia Jehowy będzie [pozostanie] jego nazwą, tzn., że klasa Chrystusowa jako rząd religijny nigdy nie zmieni swej natury, charakteru, urzędu i czci.

poprzednia strona – następna strona