Teraźniejsza Prawda nr 293 – 1977 – str. 61
w tym samym rozdziale. Tak dalece, na ile to dotyczy samych wierszy, antytypowa różnica między nimi jest następująca: 89 pokazuje jak nasz Pan otrzymuje wszystkie potrzebne informacje jakie są Mu potrzebne jako Boskiemu Wykonawcy, Rzecznikowi i Wodzowi ludu Bożego, podczas gdy 4Moj. 8:1-4 pokazuje jak On udziela Kapłaństwu tyle z tych informacji ile z nich zawiera Biblia. Pewne „rzeczy tajemne”, które nie są objawione w Biblii stanowią część informacji udzielonych przez Jehowę naszemu Panu. Tych On nie podaje Kapłaństwu. Takie „rzeczy tajemne” są przeznaczone dla Jego wyłącznego kierownictwa, o czym nas Bóg zapewnia w 5Moj. 29:29.
(7) 4Moj. 8:1 mówi nam o odrębnym poselstwie, które Bóg udzielił Mojżeszowi stosownie do metody objawiania wymienionej w 4Moj. 7:89. Wiersz 2 Podaje nam treść tego poselstwa. Poselstwo to określało gdzie Aaron miał stać, kiedy zapalał siedem kaganków świecznika. W tłumaczeniu A. V. fakt ten nie jest zaznaczony. W rzeczywistości w interpretacji A.V. wiersze 2, 3 są prawie niezrozumiałe i bez znaczenia. Natomiast wersja A.R.V. oddaje je o wiele lepiej: „Gdy zapalisz lampy, siedem lamp świecić będzie przed świecznikiem. I uczynił tak Aaron, on zapalił lampy tak, aby świeciły przed świecznikiem”. To polecenie było dane po to, aby Aaron podczas zapalania świecznika tak stał, żeby swym cieniem nie zasłaniał przestrzeni między pierwszą zasłoną a świecznikiem, ponieważ to jest ta przestrzeń jaka była przed świecznikiem. Przeto podczas zapalania świecznika Aaron miał stać między nim i drugą zasłoną, to znaczy za świecznikiem. Polecenie to w typie było tak podanie, aby wchodzący do świątnicy, któryś z podkapłanów, podczas zapalania świecznika przez Aarona mógł jasno widzieć przestrzeń między pierwszą zasłoną a świecznikiem. Pierwszą rzeczą, na którą on spojrzałby wychodząc spod pierwszej zasłony byłby świecznik nie zasłonięty żadnym przedmiotem. Było ono także dane, alby wskazać, że świecznik otrzymywał swoje światło z świątnicy najświętszej, blisko której stał najwyższy kapłan. Ponadto, na ile to dotyczyło kapłana wchodzącego do świątnicy i stającego przed świecznikiem, było to tak urządzone, by najwyższy kapłan stał nieco w cieniu, za świecznikiem. Tak więc można z tego zauważyć, że najwyższy kapłan nie tylko dostarczał oliwę do świecznika i wyłącznie on oczyszczał jego knoty i polerował go (3Moj. 24:2-4),
kol. 2
ale on był tym jedynym, który go zapalał. Wszystkie te rzeczy są typowe.
AARON WIEKU EWANGELII JAKO DAWCA PRAWDY
(8) Teraz rozważymy antytyp. Wskazaliśmy na główny zarys tego antytypu przez wyrażenie użyte do zatytułowania niniejszego rozdziału: Aaron Wieku Ewangelii jako Dawca Prawdy. Pewne wyjaśnienia uczynią sprawę zrozumiałą. Nasz Pan Sam wyjaśnia, że świecznik przedstawia cały Kościół. Liczba siedem występuje tutaj, aby reprezentować cały Kościół w siedmiu epokach (Obj. 1:20). Podkapłani także reprezentują Kościół (1Piotra 2:5, 9). Te dwa fakty wprowadzą w zakłopotanie niemało braci, którzy myślą, że powyższe dwa antytypy są sprzeczne z sobą. Poniższe wyjaśnienie pogodzi pozorną sprzeczność: Świecznik dający światło kapłanom w świątnicy jest typem Kościoła w jego zdolności powodowania oświecenia światłem – nauczania Prawdy – braci, podczas gdy kapłan widzący światło świecznika jest typem braci odbierających oświecenie (otrzymujących Prawdę) od swych nauczających Prawdy braci. Tak więc ilekroć nauczamy któregokolwiek z naszych braci prawdy biblijnej , to działamy w kompetencji przedstawionej przez świecznik udzielający światła. A ilekroć my bywamy oświecani jakąkolwiek prawdą biblijną przez naszych braci, to działamy w kompetencji przedstawionej przez kapłana patrzącego na światło świecznika. Knoty świecznika przedstawiają ludzką naturę braci w ich zdolności oświecania swych braci. Najwyższy kapłan oczyszczający knoty przedstawia naszego Pana oczyszczającego nas – w naszej zdolności oświecania się wzajemnie – z grzechu, błędu, samolubstwa i światowości przez nauczanie i karanie nas. Tak jak oczyszczone knoty dają jaśniejsze i mocniejsze światło, tak my nauczamy Prawdy w sposób jaśniejszy i bardziej przekonywujący, w miarę jak przyjmujemy z większym skutkiem takie nauczanie i karanie od naszego Najwyższego Kapłana. To powoduje wzajemne lepsze oświecanie. To była pierwsza praca najwyższego kapłana przygotowującego świecznik.
(9) Praca napełniania świecznika olejem była drugą czynnością związaną z przygotowaniem świecznika, który to obowiązek spoczywał wyłącznie na najwyższym kapłanie. Z uprzednio już poznanych pewnych szczegółów wiemy, że olej przedstawia ducha zrozumienia Prawdy (Mat. 25:3, 4, 8-10).