Teraźniejsza Prawda nr 13 – 1924 – str. 94
Podamy przegląd z Zwiastuna 1 Maja 1922, gdzie Zwiastun przyjmuje jego błędny pogląd w zatytułowanym artykule „Więcej badania chronologii”. Do opublikowania tego artykułu przyczynił się list, który atakował ich chronologię i który również ogłosili – szczególnie na 70 lat spustoszenia 70 jubileuszowych lat i na równoległości czasów. Jeszcze powtarzają ich głupstwa odnośnie 70 sabatowych lat spustoszenia ziemi – jako kończące się około 16 lat po powrocie Izraela z Babilonu i 16 lat po rozpoczęciu siania i żęcia, co ziemia wydała! Ludzie, którzy mimo naszych dowodów na prawdę, takie głupstwa powtarzają, są rzeczywiście jak ich Św. Paweł nazywa, pozaobrazowym Jambresem – którzy zawsze szukają prawdy, lecz ją nigdy nie otrzymują.
Pisarz tego listu podaje przeciwko ich poglądowi podanie Mojżesza (3Moj. 26:31-35), że Bóg wypędziłby ich i nie dozwoliłby im powrócić do ziemi, aby ziemia odprawiała sabaty, że Żydzi dozwolili ziemi odprawić swe sabaty, choć w niej przebywali. Lecz ten ustęp wyraźnie mówi, że tak długo jak nie byli w ziemi, ziemia odprawiała sabaty swoje, bo nie mogła je odprawić, gdy oni byli w ziemi. Wydawcy P.B.I. w różny sposób starają się przedstawić idee, że to były Sabaty, które przychodziły co siedem lat, a nie Jubileuszowe Sabaty i podają, że one były trzymane podczas rozproszenia Żydów w 70 po Chrystusie. To nie może być prawdą, ponieważ tu rozproszenie trwało dłużej od liczby ich wszystkich sabatowych lat. Prorok Zachariasz (Zach. 7:5, 12) wyraźnie dowodzi, że nie było żadnego Izraelity w Palestynie podczas 70 lat powszechnego panowania Babilonii, przez to porównywując 2Kron. 36:20, 21; 3Moj. 26:31-35. Nie, 3Moj. 26:31-35 odnosi się do niewoli Babilońskiej, której sabaty są jubileuszowe a nie 7-letnie sabaty.
WYJAWIENIE INNYCH WYKRĘTÓW
Wydawcy sprzeciwiają się temu bratu inną metodą: twierdzą, mimo odrzucenia tej myśli przez bata Russella, że żaden z niewolników Izraela nie mieli być dłużej jak 70 lat w Babilonie, dlatego twierdzą, że to włączałoby tych, którzy 11 lat przed Sedekiaszem poszli do niewoli, co zmniejszyłby czas 70 lat od jego niewoli aż do powrotu. Na dowód podają Jer. 29:1-10, mianowicie wiersz 10. Twierdzą, że wzmiankowani tu niewolnicy przyszli do niewoli około 10 lat przed zdetronizowaniem Sedekiasza, lecz według ich zapatrywania nikt nie mógł tam pozostać dłużej jak 70 lat. Lecz argument ten postawili na fałszywym tłumaczeniu. W wierszu dziesiątym powinno się czytać dla Babilonu, a nie w Babilonie (zobacz poprawne tłumaczenia) jako myśl, że gdy pierwsze pogańskie Państwo wykonywało swe panowanie przez 70 lat od zdetronizowania Sedekiasza, to państwo nie miało już wstrzymywać Izraela z ich ziemi. Ten ustęp nie mówi jak długo Izrael miał być w niewoli. Naucza, że pierwsze 70 lat Czasów Pogan miało być wszechwładną władzą Babilonu. Dlatego w tym czasie Izrael nie miał mieć korony. Lecz przy końcu pierwszego okresu pogańskiego panowania Izrael miał powrócić. Dlatego ten ustęp dowodzi, że od zdetronizowania Sedekiasza do powrotu Izraela miało być 70 lat, dlatego to nie zgadza się z zapatrywaniem P.B.I. Takie argumenty tych wydawców na fałszywych tłumaczeniach są złem rozumowaniem i najgorszą rzeczą.
Następnie dowodzą Jer. 25:11, 13, że wszystek Izrael
kol. 2
nie wyszedł z ziemi i nie był w niewoli 70 lat. Twierdzą, że wyrażenie „70 lat” w ostatniej części jedenastego wiersza odnosi się tylko do tej ostatniej części tego wiersza a nie do części, gdzie mówi, że ziemia będzie spustoszeniem i zdumieniem. Jest niemożebnym tłumaczyć tak, jak ci P.B.I. wydawcy czynią. Bóg mówi przez Jeremiasza proroka w 2Kron. 36:20, 21, że ziemia miała być spustoszona 70 lat i Żydzi zostali z niej wypędzeni przez ten okres. Gdy twierdzenie tych wydawców miałoby być prawdziwym, Bóg nie potrzebowałby ich wcale z ziemi wypędzić. Wszystko co byłoby potrzebnym dla P.B.I. spustoszenia, znaczyłoby uczynić ziemię nieurodzajną. Innymi słowy, dawanie Izraelowi nieurodzajnych lat znaczyłoby dla tych wydawców spustoszeniem – ziemi będącej bez obywatela. Jeremiasz tylko w Jer. 25:11, 12 przepowiada o 70-letnim spustoszeniu. Dlatego Boskie wyjaśnienie Jer. 25:11, 12 pokazuje, że wyrażenie 70 lat w tym wierszu należy do spustoszenia ziemi, jako też do uniwersalnej władzy Babilonu. Dlatego wyrażenie „70 lat” tej części wiersza należy do obu części i dowodzi, że 70 lat spustoszenia i wszechwładza Babilonu były równoczesnymi okresami i dlatego zaczęły się przy zdetronizowaniu Sedekiasza. Oprócz tego Boskie oświadczenia, w jaki sposób ziemia miała trzymać swe sabaty, jest wystarczającym na tym punkcie. On powiedział, że tak długo, jak Izrael nie będzie w swojej ziemi, ziemia odprawi swe sabaty (3Moj. 26:31-34). Dlatego żaden z ich sabatów nie był trzymany, gdy Izrael był w swej ziemi i dlatego te 16 lat po powrocie Izraela, o których wydawcy mówią, że były sabatami, nie były.
Dlatego wnioskujemy, że ich wysiłki tłumaczenia Jer. 29:10; 25:11 w taki sposób, ażeby pomieszać jasne nauki w 3Moj. 26:31-36; 2Kron. 36:20, 21 możemy dodać Zach. 7:5, 12, ażeby włożyć tłumaczenie sprzeciwiające się ich naukom, kompletnie upadły. Boskie podanie na ten przedmiot jeszcze stoi, gdy zaś ich podanie i ich mistrz Azazel upadają.
Chcemy nadmienić, że gdy pierwszy raz odpowiedzieliśmy im na ich błędy odnośnie Czasów Pogan, że ich linie rozumowania nie były ich własne, lecz wzięli takowe z plugawionych rzeczy chronologicznych z Nominalnego Kościoła nauczycieli! Ich linie rozumowania oprócz tego są nawet podobne przesiewaczom wtórej śmierci z roku 1908-1911, gdy odrzucili Biblijną przez naszego brata Russella udzieloną chronologię, przedstawili błędy na jej miejsce. To było częścią ich sprzeciwiania – piątą bronią ku zabijaniu. W końcu nie zadziwi nas wcale, że ci wydawcy jako części pozaobrazowego Jambresa, będę w harmonii z przesiewaczami wtórej śmierci z roku 1908-1911 i staną się częściami pozaobrazowego Jannesa (2Tym. 3:1-9), ponieważ już z nimi wspólnie pracują. Jak Jannes i Jambres przed i w interesach Faraona chcieli obalić wpływ i dzieło Mojżesza, który mówił i działał przez Aarona, tak pozaobrazowy Jannes podczas Paruzji stara się przed i w interesach pozaobrazowego Faraona, Szatana, obalić wpływ i dzieło pozaobrazowego Mojżesza, Klasy Chrystusowej za drugą zasłoną, która mówi i działa przez pozaobrazowego Aarona, klasę Chrystusowa po tej stronie zasłony. I tak samo pozaobrazowy Jambres teraz czyni podczas Epifanii przed i w sprawach pozaobrazowego Faraona, Szatana, chce obalić wpływ i dzieło pozaobrazowego Mojżesza, Klasę Chrystusową