Odpowiadamy że w tym czasie Alfred Wielki, Król Anglii był szczególnie czynnym w sprawach chrześcijaństwa, w prawie, w porządku i w edukacji. Alfred był jednym z najszlachetniejszych z panujących królów, i jednym z najlepszych ludzi jacykolwiek żyli. Dla swego ludu był on prawdziwym Dawidem i był po prawdziwie chrześcijańsku wychowany, a mianowicie przez edukacyjne i religijne dzieła, które on w Anglii w rząd wprowadził, pozafigura gołębicy była w nim uznana. On osobiście i przez innych przetłumaczył ważne książki z łacińskiego na angielski język, ażeby lud jego posiadał najlepsza literaturę. Pozakładał szkoły i kolegia dla ludu i dążył do tego, aby prawdziwe chrześcijańskie zasady były dane jego ludowi; między innymi rzeczami on przetłumaczył Psalmy na angielski język i był jednym z pierwszych z okresu ciemnych wieków, aby podać znaczne części Słowa Bożego w żyjący język europejskiego narodu. W jego szlachetnym życiu i w jego ruchu około linii religijnych i edukacyjnych, które on wprowadził, możemy widzieć ducha gołębicy, Ducha Świętego Prawdy i Miłości. A ten ruch, który tedy się rozpoczął jeszcze do dzisiejszego dnia mniej i więcej egzystuje, to znaczy, że gołębica nie powróciła trzeci raz do arki.

      Następna data wzmiankowana w typie jest pierwszy dzień pierwszego miesiąca w 601 roku Noego (1Moj. 8:13). Ta data przyszła 35 dni po tej przeszłej dacie a te 35 dni wyobrażają 376,41780850 lat (około 376 lat i 5 miesięcy). Pozaobrazowe 35 dni skończyły się w lipcu 1279, a 35 dzień zaczął się w Październiku 1268 po Chr. Jakie stosowne do typu wypadki odbyły się w pozaobrazie tego okresu od 1268 do 1279? Podczas tego czasu gorliwość dla antysaraceńskich Krzyżaków umarła i Louis IX z Francji w 1269, otrzymał dla Francuskiego Kościoła wiele cennych przywilei od Papiestwa, co dało Francuzom więcej wolności jak jakiemu innemu Katolickiemu Kościołowi innych krajów. Zachęcano do Krzyżactwa w innych krajach między chrześcijańskimi królami ze strony papieży, ażeby wyrwać świętą ziemię z rąk królów mahometańskich. Papieże obiecywali za to zupełny odpust Krzyżakom, którzy by mogli zdobyć Święty Grób Pana Jezusa z Jerozolimy z rak niewierzących Mahometanów. Papież Urban II na Radzie w Clermont we Francji 1095 A.D. poruszył Francję do pierwszego Krzyżactwa i przez to rozpoczął ruch, który wnet rozpowszechnił się po całym chrześcijaństwie i który trwał blisko 200 lat, wciągając w śmierć miliony ludzi, którzy pod sztandarem Krzyżu walczyli bronią cielesną,
kol. 2
myśląc, że z Saraceńczykami walczyli dla Pana. Wszystkich razem siedem takich armii krzyżackich zorganizowano przeciwko poganom. Ostatnią z tych walk zorganizowano i prowadzono przez Louisa IX z Francji w roku 1270. Pół jego armii i on sam zostali zarażeni, końcem czego było ostatnie anty-Saraceńskie Krzyżactwo. Wszystkie wysiłki papieży do wzbudzenia takich napadów zakończyły się z upadkiem. Królowie i ludzie dosyć się nimi nasycili, a Acre, ostatnia chrześcijańska forteca w Palestynie, została wzięta przez Saraceńczyków w roku 1291. Możemy być pewni, że Krzyżactwo było przekleństwem a ich koniec – wyschnięcie wód – było błogosławieństwem dla ludzkości, było ulgą od niektórych klęsk Adamowego przekleństwa.

      Krzyżactwa skończyły się akuratnie 25 lat przedtem, nim Bóg przez Filipa Pięknego z Francji w roku 1295 po Chr. przez parę stuleci zaczął działać, przez co stopniowo przez władców cywilnych, religijnych i politycznych reformatorów i świeckich nauczycieli i uczonych wysuszył zarysy przekleństwa, które znajdowały się w Papiestwie, które działało przeciwko Przymierzu i ludowi Bożemu, i gdy październik 1881 był osiągnięty, ten proces osuszania był tak kompletnym, że jako ustne narzędzie Boże nominalny Kościół od tego czasu nie jest wcale używany od Boga, katolickie i wszystkie protestanckie sekty. Jest to ten okres pokazany w typie w tych ostatnich 56 dniach roku potopowego. Ten okres 56 lat wyobraża 602,26849312 lat (około 602 lata i 3 ¹/₂ miesiąca), które skończyły się w październiku 1881 roku. Ostatni z tych pozaobrazowych 56 lat zaczął się w styczniu 1871. Podczas tego pozaobrazowego dnia (od 1871-1881) Pan nasz przyszedł, wzbudzając zaśniętych Świętych, odrzucając Babilon, kończąc ogólne powołanie i rozpoczął rozwijać klasę Młodocianych Świętych, którzy z Boskiego punktu zapatrywania byli przewidziani jako biorący udział w pozaobrazowej arce z wszystkimi innymi klasami od początku pozaobrazowego roku Potopu. Wyjście z arki wyobraża wejście tych różnych klas w takie warunki, gdzie nie będą więcej potrzebowali Przymierza Abrahamowego, to jest do wiecznych warunków błogosławionego stanu – poza granicę okresu niedoskonałości – pokazane przez Boska obietnicę tęczy, że już nie będzie więcej przekleństwa; i dane, gdy ofiary Boskie będą wiecznie Jemu przyjemnymi, gdy będą nowe niebiosa i nowa ziemia (1Moj. 8:15-22). Niech będzie chwała Bogu naszemu za udzielone światło względem roku potopowego.

kol. 1

DALSZA EGZAMINACJA P.B.I. CHRONOLOGII

      W Zwiastunie, piśmie P.B.I. wydawców okazał się 15 lipca 1921 artykuł odpowiadający na niektóre poglądy tych wydawców, twierdząc, że pytania były dane przez ich czytelników odnośnie trzeciego i czwartego roku Joakima i trzech lat szkoły Daniela. My wiemy o tym, że artykuł ten jest jednym z zakrytych zamachów, aby odpowiedzieć na nasze punkty przeciwko ich nominalnemu poglądowi względem Czasów Pogan, jakoby zaczęły się w trzecim roku Joakima a w pierwszym Nabuchodonozora. Ktokolwiek, czytający ich artykuł, może zauważyć, że chwieją się jakby od wielkiego uderzenia, starając się jednak utrzymać w ich stanowisku. Sposób ich twierdzenia, którego można
kol. 2
w zwykłych błądzicielach zauważyć, jest bardzo wspierający, ponieważ mówią oni o tych, którzy podawają niezbite Biblijne argumenty przeciwko ich stanowisku, jakoby były niewłaściwymi. pokazując ich chęć, aby dopomóc tym przypuszczalnym błądzącym braciom. Fakt, że oni sami błądzą, a jednak chcą oświecić tych, którzy jasno rozumieją rzeczy, przypomina nam obiecywanie niewolnikom wolności, choć sami są niewolnikami skazy. (2Piotra 2:18, 19). W ich artykule „Stróżu, co się stało w nocy?” obiecali, że dadzą dowody ich propozycji o „Czasach Pogan” przez Pismo Św. jedynie; lecz w tym artykule, którego rozbieramy, przyznają, że tylko mogą to udowodnić historią światową względem czwartego roku

poprzednia strona – następna strona