Teraźniejsza Prawda nr 13 – 1924 – str. 87
też daty przed i po Chrystusie, jak każdy pozaobrazowy okres się kończył. W każdym wypadku musimy pamiętać o tym, że podana data pokazuje koniec tyczącego się pozabrazowego dnia. Każdy pozaobrazowy dzień rozpoczął się 10,7547945 lat (około 10 3/4 lat) przed jego zakończeniem się. Dlatego pozaobrazowe wypadki mogą być znalezione w okresie 10,7347945 lat przed powyższymi datami. Cała liczba zliczonych lat 3925,49999980 – jest decymalnie (w decymalnych ułamkach) odrobinkę tylko mniejszą od powyżej podanej liczby 3925,50. Taka małą różnicę otrzymaliśmy dlatego, ponieważ nie chcieliśmy za długich liczb wstawiać aż do osiem miejsc (siódmego decymału) wiedząc, że byłoby to tylko różnicą o parę sekundów, takim krótkim byłby ten okres, że nie uczyniłby żadnych zmian w naszych obrachowaniach. Jak w typie koniec każdego okresu dni szczególnie wzmiankowanych przyniósł pewne ulgi z zeszłych strat i był obietnicą dalszych ulg, tak też w pozafigurze koniec każdego okresu pozaobrazowych dni, w typie wzmiankowanych, przyniósł ulgi od przeszłych doświadczeń dla tych w pozaobrazowej arce i był obietnicą dalszych ulg. Uczyniwszy ogólne wzmianki, przystąpimy teraz do niektórych szczegółów.
Pierwszy okres potopu – lanie wody – trwał 40 dni; a na tej teorii, że dzień wyobrażał 10,7547945 lat symbolicznego roku z 3925,50 lat, te 40 lat wyobrażałyby 430,19178080+ lat. (około 430 lat i 2 1/2 miesiąca). Z kwietniem 2045 przed Chr. jako początek, 430,19178080 lat później przyprowadzi nas do lipca 1615 przed Chrystusem do końca czterdziestego pozaobrazowego dnia. Ten pozaobrazowy dzień zaczął się 10.7547945 lat przedtem. Jaki ważny wypadek wypełnił się między październikiem 1626 przed Chr. a lipcem 1615 przed Chrystusem? Odpowiadamy, że Przymierze Zakonu było tedy uczynione z Izraelem, akuratnie 430 lat po przymierzu Abrahamowym, w kwietniu 1615 przed Chr. Podczas tych 430,19178080 lat wszyscy poza przymierzem – pozaobrazowej arce – cierpieli z braku schronienia, a tylko ci w arce mieli protekcję od potopu i od nawałności wód. Przez wstąpienie w Przymierze Zakonu wierni Izraela otrzymali dodatnie błogosławieństwa – choć nie były całkiem dla nich – choć żaden z nich nie mógł otrzymać życia przez Zakon. Jak symbolizowane przez do góry wstępującym przechodzie w Piramidzie, oni przez wstąpienie w Przymierze Zakonu zostali podniesieni w wielu rzeczach ponad tych, którzy nie byli tak ułaskawieni. Tak więc podczas tego symbolizowanego okresu – w pozaobrazowym 40 dniu – ulga od przeszłych niewygód i obietnica przyszłej ulgi była dana znajdującym się w pozaobrazowej arce. Wszyscy jesteśmy dobrze zapoznani z historią pierwszych 40 symbolicznych dni pozaobrazowego roku potopowego, abyśmy widzieli klęski nad tymi, którzy nie byli i błogosławieństwa dla tych, którzy znajdowali się w pozaobrazowej arce i poznali ulgę, która przyszła przy końcu tych 40 dni, kiedy Izrael został wyswobodzony z niewoli Egipskiej i kiedy otrzymał błogosławieństwa przez danie Przymierze Zakonu.
Pięć aktualnych księżycowych miesięcy, jeżeli zaczynają się jak potop się zaczął, od daty drugiego księżycowego miesiąca, (1 Moj. 7:11) składają się akuratnie z 147 dni, a nie z 150 dni, jak P.B.I. wydawcy i dyrektorzy twierdzą. Dlatego te 5 miesięcy potopu skończyły
kol. 2
się 107 dni po 40-dniowym laniu wód. 107 typowych dni, każdy po 10,7547945 (10 3/4) lat, symbolizują 1150,76301 – (1150 3/4 lat), a liczba tych lat od lipca 1615 przed Chr. przyprowadziłaby nas do kwietnia 464 przed Chr. co byłoby końcem 107-go pozaobrazowego dnia. Dlatego ten pozaobrazowy dzień zaczął się 10,7547945 lat (10 3/4 lat) przed lipcem 475 przed Chrystusem. W typie może być zauważone, że arka spoczęła na górach Ararat przy końcu piątego miesiąca (1Moj. 8:4). Zdarzenie między 475 do 464 przed Chr. byłoby pozaobrazem arki spoczywającej na górach Ararat. Jakiem było to zdarzenie? Odpowiadamy, że w 468 przed Chr. cesarstwo Persyjskie przez pozwolenie swego Króla Artaksesa dało Ezdraszowi (Ezdr. 7:1-28) pomoc prawdziwemu ludowi Bożemu i ich nadziejom – Przymierzu – i dopomogło szczególnie na linii religijnej według Słowa Bożego. Choć przedtem to cesarstwo ułaskawiało Izraela względem powrotu i budowania jego Świątyni, ono nie uczyniło tak wielkiej pomocy (ulgi) dla Izraela religijnych potrzeb, jak to uczyniło łącznie z poleceniem Ezdraszowym. Tu pozaobrazowa arka, Przymierze Abrahamowe, spoczywała – była podtrzymywana przez Królestwo (górę), które składało się z wielu królestw (wierzchołków). Z tą łącznością możemy nadmienić, że jeżylibyśmy mieli przyjąć chronologię P.B.I. dla polecenia Ezdraszowego w 457 przed Chrystusem, nasza data 464 przed Chrystusem byłaby siedem lat za rychła dla polecenia Ezdraszowego; a gdybyśmy przyjęli ich teorię pierwszych pięć miesięcy będących długości 150 dni, to nie trafiłoby wcale na datę polecenia Ezdraszowego. Nie moglibyśmy nawet żadnego innego ważnego wypadku do ich daty zastosować, do pozaobrazu spoczęcia arki na górach Ararat. Ten typ jest podobny do piramidy i jest dodatnim silnym dowodem, że nasza, chronologia jest biblijna.
Następny w typie wzmiankowany okres – początek upadania wód – zakończył się 150 dnia po rozpoczęciu potopu (1 Moj. 8:3) lub trzy dni po spoczęciu arki na Ararat. Te trzy dni wyobrażają 32,26438356 lat (około 32 lat i 3 1/2 miesiąca) i skończyły się w lipcu 432 – przed Chrystusem. Według tego ostatnie trzy pozaobrazowe dni zaczęły się w październiku 443 przed Chrystusem. Co działo się w tym okresie od października 443 przed Chrystusem do lipca 432 przed Chr.? W Izraelu Nehemiasz w październiku 443 przed Chrystusem zakończył pierwsze dwanaście lat swego reformatorskiego i broniącego dzieła dla Izraela i udając się w krótką podróż do Persji, wnet powrócił i dokończył swej reformatorskiej działalności względem Izraela (Neh. 13:6-31). Ta reformacja uwolniła Izraela od wiele złego, które przedtem miedzy nimi się znajdowało i tak silnie umocniło ich w ich nadzwyczajnym pokrewieństwie Przymierza – w Przymierzu Abrahamowym i Mojżeszowym – że ochroniło ich od demoralizacyjnych skutków ze strony pogan. Przez setki lat od tego czasu Izrael radował się pokojem i pewnością z powodu usunięcia postępków poganizmu z pośrodku ich i Izrael pozostawał wolnym od zaraz pogaństwa. Rzeczywiście, że przekleństwa zmniejszały się dla nich.
OKAZANIE SIĘ WIERZCHÓW GÓR
Następny okres w typie (1Moj. 8:5) trwał 70 dni, a w ostatnim jego dniu pokazały się wierzchołki gór. Pozaobrazowe 70 dni trwały 752,83561640 lat (około 752 lat i 10 miesięcy)