Daje im obronę przeciwko miejscowym nauczycielom lub innym, którzy by mieli ich uczyć błędu. Daje im dla dalszego użytku odnośnikowe książki wielkiej wartości; i daje im pomoc najzdolniejszych nauczycieli ku wzmocnieniu ich myśli do właściwych wniosków. W tym samym czasie, w którym daje im potrzebną pomoc, podtrzymuje ich indywidualność, ażeby byli sami dla siebie odpowiedzialni względem myślenia, analizowania, dowodzenia i próbowania nauk, które im są przedstawiane. Tak więc jest to idealną metodą dla zboru.

      Ostatecznie jest też bardzo owocną w skutkach. Jak dawniej przynosiła wielkie błogosławieństwa dla zacnych bereanów; tak samo i teraz oddziałuje podobnie z wielkimi błogosławieństwami nad tymi, którzy są tego samego usposobienia i czynu. Najlepiej poinformowani i rozwinięci chrześcijanie nie są ci, do których ustawicznie się kazania głosi, ani ci, którzy jako badacze ustępowi (są badaczami nie przedmiotowymi, lecz ustępowymi) badają Pismo Św., ponieważ ci ogólnie dostali się
kol. 2
w różne przesiewania, tak jak obecnie jest wszystkim wiadomo, lecz najbardziej poinformowani i rozwinięci Badacze Pisma Św. są ci, którzy za ich metodę Badania Pisma Św. używali prawdziwe Przedmiotowe Badanie Pisma Św., a byli przeciwni ustępowemu badaniu Pisma Świętego.

      Te zastanowienia zmuszają nas do wniosku, że lud Boży dobrze uczyni, jeżeli zaniecha ustępowego badania Pisma Św. a będzie rozwijać się przez Przedmiotowe Badanie Pisma Św. Ustępowe Badanie Pisma Św. jest częścią szóstej broni ku zabijaniu, Rewolucjonizmu, który teraz doświadcza przeważnie niestałych między ludem Prawdy i objawia wielkie grono między niektórymi, i klasę wtórej śmierci miedzy innymi. Nie używajmy tej broni ku zabijaniu. Używajmy raczej od Boga uznane przedmiotowe badanie, „kałamarz pisarski”, ponieważ jest drogą do teraźniejszego błogosławieństwa i przyszłego życia.

kol. 1

BEREAŃSKIE METODY

      W harmonii z obietnicą, którą żeśmy uczynili w styczniowym numerze Angielskiej Teraźniejszej Prawdy z 1920 roku, przedstawimy w tym artykule niektóre Bereańskie metody, które przez lata były używane, począwszy od Biblijnego Domu (Betel), gdy jeszcze znajdował się Allegheny, Pa., i które dowiodły, że były pożyteczne dla nauczycieli i uczni w zborowym bereańskim biblijnym badaniu. Skuteczne badanie jest takim, w którym nauczyciel jak również i uczeń biorą interesujący udział; a najlepsze lekcje są te, które są przygotowane przez wszystkich, którzy biorą udział w zborze. Starszy, który idzie do zboru nieprzygotowany i spodziewając się natychmiastowego natchnienia, aby dodać do braku jego niedbalstwa i ażeby mógł być w stanie „jak najprędzej zakończyć lekcje” przychodzi pod Boską niełaskę i w różny sposób szkodzi sobie i zborowi. Zbór, który nie przygotuje się do lekcji, otrzymuje mało korzyści i szkodzi sobie i starszym. Idealność, jaką Pan trzyma przed nauczycielami i uczniami, jest przygotowanie się do badania lekcji (2 Tym. 2:15). Lekcja, która jest przez nauczyciela i ucznia przygotowana, jest pożyteczną dla głowy i serca i otrzymuje Pańskie uznanie. Te zastanowienia pobudzają nas do udzielenia pewnych sugestii względem przygotowania lekcji dla zebrań zborowych i względem przedstawienia takowych przez starszego i względem udziału zborowego w lekcjach.

      Dla lepszego wyjaśnienia życzymy sobie wykazać różnice między dwoma składami pytań. Jedne z tych będziemy nazywać ogólnymi, a inne specjalnymi pytaniami. Przez ogólne pytania rozumiemy te, które są wydrukowane w Bereańskiej książce pytań a przez specjalne pytania rozumiemy te, które przygotował starszy na fundamencie owych drukowanych w Bereańskiej Książce pytań – na ogólnych pytaniach. Nie było to wcale naszego drogiego brata Russella myślą, ażeby pytania w książce pytań – ogólne pytania – były jedynymi pytaniami, których starsi mieli używać przy badaniu. Jego myślą było raczej, ażeby te ogólne pytania były używane jako „pytania nasieniowe”, z których inne pytania mogły wyrastać w roli umysłach starszych. Według tego, te ogólne pytania miały być fundamentem serii innych pytań
kol. 2
– to jest specjalnych pytań – które starsi mieli budować na fundamencie ogólnych pytań. Celem specjalnych pytań jest doprowadzić i przez to przygotować zbór do odpowiedzi na ogólne pytanie. To znaczy, że zwykle ogólne pytanie przychodzi na koniec, a specjalne pytania, prowadząc do ich odpowiedzi logicznie uprzedzają je. W niektórych tylko wypadkach ogólne pytanie dla praktycznych celów przychodzi najpierw – to jest, jeżeli specjalne pytania są ugruntowane na odpowiedzi ogólnego pytania. W niektórych wypadkach logiczne przedstawienie sprawy przedmiotu będzie wymagane do dania jednej lub więcej specjalnych kwestii, aby uprzedziły ogólne pytanie a potem, aby jedno lub więcej specjalnych pytań po ogólnym pytaniu nastąpiło; a w niektórych wypadkach ogólne pytanie bez żadnych specjalnych pytań będzie jedynym wystarczającym dla korzyści do przedstawienia przed zbór. W każdym wypadku starszy będzie musiał zadecydować tę sprawę, a to zwykle tedy, gdy przygotuje swą lekcję. Prawdopodobnie w 9 z 10 ogólnych pytań będzie praktyczną rzeczą dać wszystkie specjalne pytania przed ogólnym pytaniem. Doświadczenie coraz więcej dopomoże starszemu, aby mógł zadecydować, które z tych powyższych czterech porządków w dawaniu ogólnego pytania jest lepszym w każdym wypadku.

SPECJALNE PYTANIA

      Ponieważ ogólne pytania są gotowymi, Starszego szczególna praca będzie, aby przygotować specjalne pytania. Odnośnie tej ważnej części tego przygotowania, podamy niektóre praktyczne myśli, które przez doświadczenie wielu lat okazały się być wartościowymi. W przygotowaniu specjalnych pytań, cztery zasady muszą właściwie być zapamiętane:

      1) Ogólne pytania się zesumowaniem (łącznością) paragrafów, nad którymi one są utwierdzone; i z tej przyczyny te paragrafy są wyjaśnieniem ogólnych pytań, które je złączają.

      2) Główne słowa lub grupy słów w ogólnych pytaniach odnoszą się i łączą główne myśli tych paragrafów, które ogólne pytania łączą.

      3) Ogólne pytania i ich gruntowne paragrafy mają

poprzednia – następna