Teraźniejsza Prawda nr 9 – 1924 – str. 29
którą wręczył w ręce Ojca jako depozyt, gdy u Adam przez nieposłuszeństwo i grzech. Kościół jest zaproszony do otrzymania tego życia już w obecnym czasie i otrzymuje przez przypisanie mu zasług Zbawiciela, przez wiarę w Tego, który jest „chlebem żywota”. To ciało, tego Baranka, ten chleb z nieba uznawają. Każdy wierzący przyznaje, że narodził się grzesznym i że Chrystus umarł za grzechy jego. Tak wierząc, otrzymuje cząstkę w tej ofierze, którą Bóg przygotował w Jezusie; taki wierzy, że Bóg to przygotował dla niego.
Ci którzy powzięli pierwszy krok, zostali zaproszeni do powzięcia drugiego kroku – do picia Krwi Jego. Do tych mówi Bóg: „Ponieważ tak wierzycie i jedliście ciało Jezusa – w waszych sercach i umysłach – przystoi Wam się oddać zupełnie pod wolę Bożą, wyrzec się ciała i wszystkich rzeczy cielesnych, wziąć wasz krzyż i naśladować Jezusa, chodzić tak jak On chodził”. To jest przyjęte od Boga, ponieważ Chrystus zostawił nam przykład, abyśmy naśladowali stóp Jego itd. – 1Piotra 2:20-24.
Czy jest dana jaka specjalna nagroda przez wzięcie drugiego kroku? Czy można, co lepszego i wyższego osiągnąć? Tak! Jeżeli rzeczywiście jesteś umarłym z Chrystusem, i dozwalasz, aby twoje życie poszło na dół do śmierci jak Jego, będziesz także żyć z Nim. W pierwszym zmartwychwstaniu staniesz się współdziedzicem z Chrystusem w Jego chwale i nieśmiertelności. Wszystko to otrzymamy w następujący sposób (1) przez jedzenie Jego ciała i (2) przez picie Jego krwi. Do tego łaskawego zaproszenia Pańskiego odpowiedzieliśmy: „Chętnie przyjmę tę propozycję chodzić śladami Jezusa”. To zaproszenie odbywa się tylko w Wieku Ewangelii.
Bóg posłał Syna Swego, aby był Odkupicielem człowieka. Jezus umarł a cena okupu była przez to złożona. Ktokolwiek z świata przyjmie swą cząstkę odkupienia, gdy Nowe Przymierze zostanie zapieczętowane i wprowadzone, stanie się coraz więcej i więcej żywym a ostatecznie dosięgnie do doskonałości ludzkiej. Wszyscy.
kol. 2
którzy to usłyszą i wyrozumieją, – gdy Królestwo będzie ustanowione – jeżeli będą szczerego serca, powiedzą: „Jeżeli Bóg przygotował te ofiarę dla grzeszników, ja chętnie z radością chcę otrzymać moją cząstkę, i chętnie postąpię za innymi. Radować się będę z jedzenia chleba z nieba, i polepszę moje sposobności, które Bóg przygotował, skorzystam z nich i będę przez to przywrócony – uczyniony doskonałą ludzką istotą. Tak więc przez jedzenie tego chleba, cały świat otrzyma restytucję – doskonałość życia na doskonałej ziemi. Okres 1000 lat został przeznaczony do jedzenia tego chleba przez świat; Restytucja.
Nie rozumiemy jednak, że świat będzie pić krew Chrystusa. Różnica między Kościołem a światem, odnośnie jedzenia chleba, ciała, jest ta, że świat będzie jeść i otrzyma doskonałe ludzkie życie aktualnie; (rzeczywiście) gdy zaś Kościół je przez wiarę i otrzymuje to życie w przypisany sposób. Kładziemy to ludzkie życie z Jezusem, ażebyśmy z Nim mogli otrzymać nowe życie. Boskie duchowe życie. Tak więc pijemy Krew Jego, bierzemy udział w Jego ofiarnym „kielichu”. W pamiątkę przez jedzenie chleba, symbolizujemy naszą wiarę dającą Jego życiowe prawa dla naszej przypisanej ludzkiej doskonałości, a przez picie Kielicha symbolizujemy nasze nowe stworzenia, jako członkowie Jego Ciała, biorące współudział z Nim i członkami Jego ciała w ofiarowywaniu naszego ludzkiego życia za świat. Bądźmy szczególnie ostrożnymi abyśmy byli symbolizującą prawdziwością w Pamiątce. Dlatego zegzaminujmy samych siebie przed jedzeniem tego chleba i przed piciem tego Kielicha, ażeby będąc oczyszczonymi z starego kwasu, moglibyśmy się stać nowym chlebem, tak jak przaśnymi jesteśmy, dzienny biorąc udział w łączności (commonunion) – (1Kor. 11:22-29; 5:7, 8). Przeczytajmy wszyscy ostrożnie rozdział o (przejściu) Wielkanocy Nowego Stworzenia (6 Tom) jako specjalną pomoc do przygotowania się obchodzenia Pamiątki. I niech Pan ubłogosławi naszą Pamiątkę.
kol. 1
ILUSTRACJA SWAWOLNYCH GRZECHÓW
„Nie będziesz kusił Pana Boga Twego” – Mat. 4:7.
Przypominamy sobie okoliczności, pod którymi słowa naszego ustępu zostały wyrażone. Zaraz po Jego chrzcie w Jordanie, Pan nasz został poddany pod srogie kuszenia Szatana. Jedno z tych kuszeń było, aby zamiast postępować za Boskim programem umrzeć za świat, i przez to stać się jego wybawicielem i prawem Królem ziemi, aby panować i błogosławić ludzkość. Jezus miał wziąć inny krok: zamiast mając poddać się pod prześladowania, hańbę i cierpienia. Jezus miał się stać ziemską głową świata, ziemskim Królem.
Szatan przedstawił Jezusowi jego współdziałanie z Nim, ażeby dopomóc światu z grzechu i stanu śmierci. W parafrazie mówił Mu: „Umierając za świat, nie przyniesie tobie żadnej nagrody i doprowadzi cię do niepotrzebnych cierpień. Lecz jeżeli chcesz współdziałać ze mną, ja cię postawię w takie stanowisko, gdzie będziesz miał wielką władzę i wpływ, i będziesz mógł dla świata coś dobrego uczynić. Ażeby dać ci sposobność do tego, ja podaję ci sugestię, ażebyś skoczył (spuścił się) na dół tego ganku aż na tę dolinę: tedy ludzie się zadziwią i powiedzą: „zwyczajny człowiek nie mógł by tego uczynić!
kol. 2
Jak to zrobisz, tedy nauczeni w Piśmie i faryzeusze i cały naród pójdzie za tobą. Tedy będziesz mógł błogosławić świat przez danie mu dobrych praw itd. Ja dam ci Pismo Św. względem tego, które mówi: „że aniołom twoim przykazał o Tobie, i będą Cię na rękach nosili, abyś snać nie obraził o kamień nogi swojej”. Czy nie widzisz, że jest Ci dana obietnica, że żadna szkoda Cię nie spotka? Będziesz podtrzymywany i opiekowany”.
Jezus tedy odpowiedział Szatanowi: „Zasię napisano, nie będziesz kusił Pana Boga Twego”. W jaki sposób byłoby to kuszeniem Boga? Znaczyło by to złamanie tego, co Bóg uplanował, a uczynienie czegoś, czego Bóg nie zaplanował i spodziewanie się od Boga, aby powstrzymał takie zło i niewłaściwe postąpienie. Byłoby to mówieniem Bogu: „Ja skoczę z góry tego kościoła i będę Cię trzymał odpowiedzialnym za obietnice Twoją, że żadne uszkodzenie nie będzie ze mną”. Gdyby Pan nasz to uczynił, złamał by Swoje przymierze z Bogiem; ponieważ zgodził się postępować za instrukcją Ojca i położyć życie swoje. Przez taki swawolny postępek chciałby wypełnić Pismo Św. które wcale nie mogło by być do tego zastosowane.