Teraźniejsza Prawda nr 8 – 1924 – str. 5
pracy w Anglii o zdarzeniach w Londynie, które udzielił listownie 24 marca 1917 bratu Rutherfordowi, a 1-go kwietnia fałszywie i srogo oczernił nas przed zgromadzeniem w Tabernacle w swojej mowie, a wyciąg tej mowy odesłał bratu Rutherfordowi (powyższe zeznania z wyjątkiem ostatniego zdania były skończone, nim żeśmy to powtórzyli w trzecioletnią rocznicę, 1-go Maja 1920, i powtórzenie tego wydarzenia jak i innych, wierzymy iż nie są bez Boskiego przeznaczenia). Jego list z 24 marca 1917 i jego wyciąg mowy z 1-go kwietnia 1917 były opublikowane w przesiewaniach żniwa, i dopomagały bratu Rutherfordowi w jego zwiedzeniu większości ludu Prawdy odnośnie naszej pracy w Brytanii.
Powracając do symbolizmu piramidy w koło i pośrodku murowanego progu, nadmieniamy: (1) Fakt, że obie linie rozchodzą się, wyobraża, że postępują po nich dwie rożne klasy nowych stworzeń; (2) klasa, której droga jest symbolizowana w prawdziwej uprojektowanej linii podłogi, wyobraża klasę maluczkiego stadka; (3) klasa, której droga jest symbolizowana w zboczonej linii, wyobraża klasę wielkiego grona; (4) fakt, że obie powyżej wymienione drogi są niewidzialne w środku muru u progu, symbolizuje fakt, że nie miało być jawnym, do której z tych dwóch klas osoby miały należeć, tak długo, jak ich postępki znajdowały się w czasie lat symbolizowanych przez cale wewnątrz w progu; (5) fakt, że fałszywa linia od muru w miejscu pokazuje datę 1-go lipca 1917, symbolizuje, że około 1-go lipca 1917, klasa Elizeusza miała rozpocząć swój bieg otwarcie, co miało wyjawić ich jako Elizeuszową klasę; (6) fakt, że linia od tego miejsca zmienia jej drogę, podnosi się i wychodzi w wolne miejsce ? piramidowego cala do uprojektowanej linii podłogi pokoju króla, gdzie spodziewania niektórych nowych stworzeń są w piramidzie symbolizowane jako biedne spodziewania wielkiego grona, symbolizuje fakt, że w pewnym czasie od 1-go lipca 1917 do 1-go kwietnia 1918 miało być zamanifestowane, lecz nie we wszystkich wypadkach, jako indywidualna sprawa, którzy mieli stanowić pozafiguralną klasę Elizeusza; (7) i fakt, iż klasa Elizeusza, jak i wiele rożnych jednostek pozafiguralnego Elizeusza mieli być objawieni w czasie pomiędzy 1 lipcem 1917 a 1 kwietniem 1918, nie, aby już na pewno miały być objawione jakiekolwiek jednostki pozafiguralnego Eliasza, choć jako klasa została objawiona, jest symbolizowane przez fakt, że linia symbolizująca drogę Elizeusza podnosi się z muru do wolnego miejsca, gdzie wskazuje na lipiec 1917 i niewłaściwą drogę, jak widzieliśmy; gdy zaś z drugiej strony linia, która symbolizuje drogę Eliasza od początku, aż do miejsca, wskazująca 1 październik 1914, nie schodzi z muru progu. Dlatego nie wiemy na pewno, jakie jednostki pod próbą okażą się w skończonym obrazie być pozafiguralnym Eliaszem, choć jako klasa została w grupie zamanifestowana przy rozdzieleniu w 1917. Różnego gatunku doświadczeń muszą wypełnić się, aż jednostki z klasy Eliasza będą jasno objawione. Wierzymy w harmonii z myślą brata Russella (Z ’16, 264, par. 1), że to będzie wiadomym po tej stronie zasłony; ponieważ wynik naszych wstrząśnień będzie objawieniem każdej jednostki członków Eliasza, prawdopodobnie, kiedy pozaobrazowy Eliasz znów okaże się na scenie w rozszerzaniu listu (pisania) do Jorama (2 Kron. 21:12-15) a może być też wtedy,
kol. 2
gdy pozafiguralny Jan Chrzciciel, wykończony typ na Eliasza, przejdzie przez sceny w pozafigurze podane w Mat. 14:1-12; 11:2-14. Dlatego upłynie kilka lat, aż wszyscy indywidualnie jako jednostki pozafiguralnego Eliasza zostaną objawione.
NIEKTÓRE Z OSTATNICH FAKTÓW SYMBOLIZOWANE W PIRAMIDZIE
Odniesiemy się teraz do niektórych ogólnych faktów, aby wyjaśnić niektóre z powyższych podań; potem udzielimy szczególnych rzeczy do uczynienia naszego objawienia kompletnym. Już daliśmy (P ’19, 83-97) wiele Pism i faktów, które dowodzą, że rozłączenie ludu Pańskiego, które zaczęło się w lecie 1917, było pozafigurą rozłączenia Eliasza i Elizeusza. W wielu miejscach w artykule tym dowiedliśmy, że jednostki, które wykonały siedem czynów figurowanych przez Elizeusza siedem czynów (2 Król. 2:12-14) stanowią pozafiguralnego Elizeusza. Wykazaliśmy także, jak indywidualne wyjątki mogły być uczynione w wypadkach z niektórymi – (P ’19, 92, kol. 2, par. 2, 210, 211). W dodatku do już danych argumentów na pewny dowód, że zwolennicy Towarzystwa stanowią klasę Elizeusza. podajemy jak następuje: Jak w rozdziale Eliasza i Elizeusza, pierwszy utracił płaszcz, a ostatni go otrzymał i posiadał w jego kontroli, także ci, którzy jako klasa po rozłączeniu wzięli i utrzymali płaszcz w ich kontroli, stanowią jako klasę, pozaobrazowego Elizeusza. Jednostki pozaobrazowego Elizeusza, którzy przez siłę i chytrość dostali Towarzystwo pod ich kontrolę, są symbolizowani przez jezdnych, którzy kierowali wozem. A sam płaszcz przyszedł prawie całkowicie do rąk pewnych jednostek, a mianowicie jednej jednostki, brata Rutherforda, z pozaobrazowego Elizeusza, kiedy między 6-8 sierpniem 1917, pięciu dyrektorów uchwaliło nie stawić żadnej skargi przeciw tedy obecnemu zarządowi, i czterech z nich zgodziło się opuścić Betel, a z tych trzech wyprowadzili się z Betel, 8 sierpnia. Brat Hirsh posiadając kierownictwo wydawaniem Strażnicy wstrzymywał owe jednostki, a mianowicie jednego z przedstawicieli klasy Elizeusza, od zupełnego posiadania płaszcza. Lecz skoro rozłączenie się zaczęło, począwszy od zdradzieckiej polityki brata Rutherforda i „próbnego głosowania”, kończąc wyborami 6 stycznia 1918, stronnicy i zwolennicy Towarzystwa wzięli i posiadają pozaobrazowy płaszcz. Dlatego są oni pozaobrazowym Elizeuszem – to jest częścią Wielkiego Grona figurowanego przez Elizeusza. Dowód ten jest niezaprzeczalnym. Posiadacze płaszcza po rozdzieleniu są pozaobrazowym Elizeuszem. Są jeszcze inne oddziały Wielkiego Grona od figurowanego przez Elizeusza. Te są figurowane przez inne osoby – w większych i mniejszych podziałach Lewitów. W obrazie lewitów Meraryci Mahelego stosują się do pozafiguralnego Elizeusza. Ten ostatni punkt odrzuca argument zwolenników Towarzystwa, że oni są Maluczkim Stadkiem; ponieważ oni stanowią jedną grupę, gdy zaś inni z ludu prawdy są podzieleni na wiele grup. To jest prawdą, że oni są jedną grupą; lecz grupa ta składa się z pozaobrazowych Merarytów Mahelego, a inne podziały głównie stosują się do innych niższych podziałów lewitów i ostatecznie, oprócz kapłanów, będą stosować się akuratnie do tych podziałów. Wierzymy, iż wszyscy kapłani w kilku latach będą, jako tacy indywidualnie objawieni i odrębnie odłączeni