KONIEC ŻĘCIA NIE BYŁ W KWIETNIU 1918

      Brat Olson przyjął pogląd VII Tomu, że rok 1878 byt początkiem, a rok 1918 końcem żęcia i spładzania z ducha; ostatnia nauka została później odrzucona przez wodzów Stowarzyszenia. Ten pogląd został już zbity przez nas w angielskiej Teraźniejszej Prawdzie z listopada 1919. W tym artykule odnosiliśmy się do P. 192, kol. 2, par. 3 i także w styczniowym numerze angielskiej Teraźniejszej Prawdy z 1920 (P. 7, par. 2) do Piramidy, która podaje rok 1914 jako koniec żęcia i spładzania z ducha. Przy badaniu tej prawdziwej daty w symbolu piramidy byliśmy prowadzeni przez Pana do zobaczenia, jak On pokazuje w piramidzie niektóre fałszywe daty, gdyż wiedział On naprzód, że takowe będą przedstawione przez wielkie grono jako prawdziwe daty. Najprzód podamy zasadę, która nam Pan udzielił odnośnie tego przedmiotu: przy obliczaniu miar, co do czasu, jakiekolwiek zboczenie w wielkiej galerii z kątów prawdziwych linii podłogi wyobraża zboczenie z ważkiej drogi – drogi prawdy i sprawiedliwości, i dlatego wyobraża wejście na drogi błędu i niesprawiedliwości. W wielkiej galerii znajdują się dwie prawdziwe i trzy fałszywe linie w podłodze. Prawdziwe linie w podłodze są (1) do góry wstępująca linia w podłodze (posadzce) prowadząca do podnóżka wielkiego progu (schodów) – (2) horyzontalna linia w podłodze od góry wielkiego progu do wertykalnej (prostopadłej) linii, która schodzi od południowej ściany wielkiej galerii, gdy zaś linia, która odchodzi od południowej strony północnej ściany wielkiej galerii do podnóżka małego progu jest pierwsza, a przodki dwóch progów są następne dwie z fałszywych linii. Zmyślona, czyli fałszywa linia do podnóżka małego progu zbacza z kąta od do góry wstępującej linii podłogi (1), jako też od horyzontalnej linii podłogi (2); i dlatego używając ich i przodków obu progów dosięgniemy do różnych fałszywych dat, których Wielkie Grono brało i uczyło za prawdziwe daty. Później kiedyś przy sposobności, jeżeli będzie wola Boża, przedstawimy takowe. Tu chcemy przedstawić tylko w pojedynczy sposób
kol. 2
od tego co pokazane w piramidzie, że rok 1918 jest datą, którĄ Wielkie Grono wzięło za koniec żęcia.

      Wchodzące tu miary dane są na stronie 20. Przechody w wielkiej Piramidzie w II Tomie (Great Pyramid Passages, Vol II). Tu wysokość czyli przodek wielkiego progu jest dana 61 cali, a oddalenie od dołu uprojektowanego – progu około linii kąta do góry wstępującej linii podłogi do miejsca przecięcia z wertykalną linią południowej ściany jest podane 68 cali. To miejsce w przecięciu przyprowadza nas do daty 21-go września 1914, czego fakty i Pismo Święte dowodzą, że to jest granicą, nie obecności Kościoła na ziemi, ale żęcia i dzieła spładzania, jak wykazaliśmy w innych wydaniach Teraźniejszej Prawdy. Na stronie 79 Brat Edgar pokazuje nam, że podnóżek progu jest październik 1846. Jest to datą rozpoczęciem się obrazu Bestii, której rozwój nie jest częścią wielkiej galerii w symbolu, ponieważ ostatnia odnosi się do wysokiego powołania; a czynność obrazu bestii należy do horyzontalnego przechodu, który prowadzi do dołu (pit). Co więc to wyobraża? Przed odpowiedzeniem tego pytania wprost chcemy nadmienić, że musi wyobrażać czas wypadku, który miał do czynienia z niektórymi, którzy chodzili po wąskiej drodze. Pozostawiając obecnie pytanie nieodpowiedzianym, zauważmy naprzód, jaką datę otrzymamy, jeżeli trochę zboczymy od kąta wstępującej linii podłogi i zmierzymy przez próg od jego podnóżka do miejsca, gdzie wertykalna linia południowej ściany wcina horyzontalną linię podłogi, która prowadzi do pokoju Króla. Rzucona ta przez próg linia jest linią przeciwprostokątną prawokątnego trójkąta, którego strony są przodkiem progu, 36 cali, i wierzchem progu, 61 cali. Suma kwadratowa tych dwóch stron równa się kwadratom przeciw prostokątowi. Tak 36 x 36 = 1296; i 61 x 61 = 3721. Suma razem wynosi 5017 i równa się kwadratom linii od podnóżka progu do miejsca, gdzie wertykalna linia południowej ściany wielkiej galerii wcina horyzontalną linię podłogi prowadzącą do pokoju króla, gdy zaś ta wertykalna linia przechodząca

poprzednia strona – następna strona