Teraźniejsza Prawda nr 97 – 1938 – str. 91
chronologicznych proroctw. Pod tym względami mężowie jak Priestly, Hengstenberg, Tregelles, i inni, wykonali dobrą pracę.
(81) Najmniej pomocy z tych czterech pozafiguralnych Kaatów od systematyczn. Teologów otrzymali Kapłani. Zwłaszcza jest to prawdą o dogmatycznych, t. j., pozafiguralnych Elisafanckich Husyjelitach. Oprócz tego czasu, gdy oni tłumaczyli, udowodniali i bronili od ataków szafarskie doktryny swoich przynależnych wyznań, ci zwykle byli w takiej ciemności i błędzie, że byli przeszkodą, zamiast pomocą Kapłanom. Lecz w ich szafarskich doktrynach niejedną pomocną myśl da się zauważyć, np., w dziele Dra Hodgesa, słynnego kaznodziei presbyteriańskiego, są dobre argumenty za tym, że chleb i wino reprezentuje ciało i krew Chrystusa, a przeciw nauce o prawdziwej obecności w tych postaciach przemienionych (pogląd rzymsko-kat.); a Dr. Philippi, słynny teolog luterański, daje odznaczające punkty w wyjaśnieniu, dowodzeniu i obronie usprawiedliwienia przez wiarę samą. Moglibyśmy więcej wymienić dogmatyków z wszystkich dwunastu wyznaniowych grup Chrześcijaństwa. Ci na pewno byli pomocni Kapłanom w ich poszczególnych wyznaniach; a ich dzieła odnośnie dwunastu szafarskich doktryn dwunastu wyznań Chrześcijaństwa dałyby nawet Kapłanom niektóre dobre punkty, tyczące się tych szafarskich doktryn. Prawie takie same uwagi, lecz więcej przychylne, mogą być dane o piszących dzieła o etyce, t. j., o pozafiguralnych Myzaelickich Husyjelitach, o ile się tyczy ich nauk o naprawie i postępowaniu w sprawiedliwości, względem ich wyznaniowych szafarskich doktryn. Ci, np., Martinsen, Harless, i Weidener, dają wyborne punkty o naprawie złego postępowania i o nauce w sprawiedliwości w pokrewieństwie tych do usprawiedliwienia z wiary; także książka Smytha, Chrześcijańska Etyka, jest bardzo pomocna względem napraw i nauk o sprawiedliwości względem spraw, spokrewnionych z Wieczerzą Pańską. Lecz na pisarzach o etyce można więcej spolegać niż na pisarzach o dogmatach, ponieważ odnośnie większości kwestii etycznych jest dosyć dobra zgoda między tymi z rozmaitych wyznań, lecz tak nie jest z dogmatystami tych różnych wyznań.
PODRĘCZNIKI POZAFIGURALNYCH
SETRYCKICH HUSYJELITÓW
(82) Apologiści, pozafiguralni Setryccy Husyjelici, byli najpomocniejsi Kapłanom z wszystkich Husyjelitów. W ich pismach jest o wiele mniej błędu niż w pismach tych drugich dwóch grup systematycznych pisarzy. To jest z powodu tego, że ich pracą jest udowodnić, że Biblia jest objawieniem Bożym, i bronić ją przed atakami niewierzących. Przeto ich pisma dają wiele argumentów na dowód, że Biblia jest od Boga i godna przyjęcia. Oni przeto zbijają fałszywe poglądy o Bogu, takie jak Ateizmu, Materializmu, Ewolucjonizmu, Agnostycyzmu, Panteizmu, Deizmu, Politeizmu, itd. Po tym ich pracą było udowodnić, że Biblia jest wiarogodna z punktów współczesnej historii, proroctwa, cudów, zawartości, (zwłaszcza Chrystus, jej ośrodkiem) i jej skutków. Oni przeto bronili ją przed wszystkimi napadami od niedowiarstwa i wyższej krytyki. Pisma Butlera, Paley’ego, Keitha, Rawlinsona, Bruce’a, Greena, Orra, Urquharta, itd., były bardzo pomocne wielu Kapłanom i jeszcze są, gdziekolwiek są używane odnośnie dotyczących kwestii. Ci uczeni, jak również mnóstwo innych, dobrze bronili zewnętrznych uczynków zamka wiary przeciwko tysiącom tak zwanym filozoficznym, wyższokrytyckim i naukowym atakom, i zbili je, ku obronie zamka Chrześcijaństwa samego. Te ataki nie były liczne, lecz rozmaite i charakteru uczonego i taktyki takiej,
kol. 2
na jaką spryt diabłów i ludzi mógł się zdobyć; a że uczeni chrześcijańscy mogli je zbić jest jednym z dowodów, że Biblia pochodzi od Boga, co pomimo napadów było fortecą niemogącą być pokonaną.
(83) Pracą przedstawicieli wszystkich czterech grup pozafiguralnych Kaatów, t. j., pozafiguralnych Amramitów, Izaarytów, Hebronitów i Husyjelitów, było zrobić liczne słowniki i encyklopedie biblijne, jak również eklezjastyczne i teologiczne i dotyczące świeckie encyklopedie, w których znajdują się główne zarysy pomocy od pozafiguralnych Kaatów. Rozumie się, te nie dają tak wiele szczegółów, jak można otrzymać z innych dzieł pozafiguralnych Kaatów; lecz co do odnośników, to one dają swoją informację w dogodnej formie. Przeważnie pomocne dzieła tego gatunku w angielskim języku ze słowników biblijnych są: Słownik Biblijny Smitha, który miał wiele nakładów rozmaitych rozmiarów, zależąc od tego ile były skrócone, Słownik Hastinga do całej Biblii (który w odnośnikach do Starego Testamentu jest bardzo zabarwiony wyższą krytyką) i do Ewangelii i Kościoła Apostolskiego. Główne pomocne z biblijnych encyklopedii są International Standard Bibie Encyclopedia i dotycząca część Cyklopedii McClintocka i Stronga. Przeważnie pomocne z teologicznych encyklopedii są: ostatnie wymienione dzieło, Encyklopedia Schaff- Herzoga, Słowniki Biografii Chrześcijańskiej i Starożytności Smitha, i Encyklopedia Religii i Etyki Hastinga. Te są dziełami protestanckiemi. Do tych można dodać katolicką i żydowską encyklopedię, jako mniej więcej pomocne. Z angielskich świeckich encyklopedii, które okazały się najpomocniejsze Kapłanom, mogą być nadmienione. Chambersa, Britannika, i Amerykana. Rozumie się, w innych językach, były dzieła podobne do powyżej wymienionych. Ponieważ takie dzieła zawierały w skróceniu treść nauki pozafiguralnych Kaatów dla prędkiej pomocy Kapłanom, dlatego one były bardzo korzystne. Lecz nie można spodziewać się wiele szczegółów na przedmioty pozafiguralnych Kaatów; tych trzeba szukać w dziełach pozafiguralnych Kaatów specjalnie poświęconych odpowiednim tymatom. Dużo z naszych czytelników posiada ten duży skrócony Słownik Biblijny Smitha i z doświadczenia z nim wiedzą, że powyższe uwagi są prawdą. (84) Chociaż różne dzieła pozafiguralnych Kaatów były pomocne wszystkim kapłanom, to jednak specjalnie były pomocne mówczym narzędziom Kapłańskim przez cały Wiek po okresie Efezkim, szczególnie od okresu Tyatyrskiego. Podamy kilka ilustracji tych. Nasz Pastor jest dobitnym przykładem, gdyż on często dawał świadectwo z tego faktu. Jak jest dobrze wiadomo, on nie był uczonym greckim ani hebrajskim, z którego to faktu mówcze narzędzia nominalnego kościoła często korzystali na jego ujmę. Lecz ten fakt, połączony z faktem, że on rozumiał Biblię, którą jego ujemnicy, którzy mieli znajomość greckiego i hebrajskiego języka, bardzo źle rozumieli, jest wstydem dla nich, ponieważ to pokazuje, że Bóg ukrył Prawdę przed mądrymi i roztropnymi tego świata, a objawił ją niemowlątkom — pokornym i cichym. Jakim sposobem nasz Pastor pomógł sobie z powodu braku znajomości greckiego i hebrajskiego języka? Przez używanie pism pozafiguralnych Amramitów odnośnie tych przedmiotów. W setkach wypadków błędy nominalnego kościoła były ukryte w błędnych tłumaczeniach i w błędnych zastosowaniach poprawnie oddanych tekstów, podczas gdy Prawda opiera się na poprawnych i stosownych tłumaczeniach. W jaki sposób było możliwe naszemu Pastorowi, nie znając greckiego i hebrajskiego języka, uzasadnić Prawdę na poprawionych tłumaczeniach ? Najpierw nasz