Teraźniejsza Prawda nr 97 – 1938 – str. 90
ale szczególnie takim z nich, którzy pomogli specjalnemi mówczemi narzędziami Pańskiemi. Wszyscy możemy sobie z łatwością przypomnieć ile pomocy otrzymaliśmy, szczególnie od pozafiguralnych Kaatów Amrama, których dziełem było dostarczyć Kapłanom pomocy w sprawach językowych. Przez dostarczenie kapłaństwu rozmaitych tłumaczeń Pisma Św. i wskazanie na fałszywe dodatki do tekstów, itp., w ich tłumaczeniach z greckiego i hebrajskiego tekstu, jako pozafiguralni Gersonici Amramiccy, oni pomogli nam w wielu trudnościach zdecydować co jest właściwem brzmieniem oryginału; np., ilu z nas otrzymało pomoc z rozpoznania błędnego dowodu, jaki prawowierni podają na trójcę wyznaniową, uzasadnioną na 1Jana 5:7 w którym, przez dochodzenia pozafiguralnych Gersonickich Amramitów, jak np. Dra. Tischendorfa, Westcotta, Horta, Weissa i innych, dowiedzieliśmy się, że te dane słowa są dopiskiem. Częstokroć oni w Nowym Testamencie, a Dr. Ginsburg w Starym Testamencie, dostarczyli nam lepszego brzmienia oryginałów, które pomogły nam jaśniej widzieć zgodność biblijną pewnych zarysów Prawdy, zaćmioną fałszywemi brzmieniami, na których niektóre tłumaczenia są uzasadnione.
PODRĘCZNIKI OD ELIEZERYCKICH AMRAMITÓW
(78) Pozafiguralni Eliezeryccy Amramici także wielce pomogli nam przez swoje badania i podręczniki odnośnie znaczeń słów. Wiele pomocy otrzymaliśmy tym sposobem z różnych tłumaczeń. Niektóre pomogły nam sposobami, jakimi nie mogliśmy otrzymać pomocy od innych. Ci ostatni w swoim rzędzie dali nam odcienia myśli, potrzebnych Prawdzie, których nie mogliśmy dostać od poprzednich. Twórcy konkordansów pomogli nam otrzymać lepsze biblijne wniknięcie w znaczenie biblijnych słów. Ilu więc z kapłanów otrzymało pomocy przez konkordans Dra. Krudensa! Jeszcze więcej pomocy, szczególnie odnośnie różnych odcieni znaczeń w oryginalnych słowach, otrzymaliśmy od Dra Younga z jego Analitycznego Konkordansu. I Dra. Stronga. Wyczerpujący Konkordans dał nam nawet więcej pomocy niż te drugie, ponieważ przez swoje greckie i hebrajskie słowniki on włącza wszystkie pomoce konkordansu Dra. Younga, oprócz innych, których ten ostatni nie posiada, a brakuje mu kilka niedokładności jakie ten ostatni posiada. Dla ogólnego użytku w odszukiwaniu ustępów, Zwięzły Konkordans Dra. Walkera, który nie odnosi się do greckich i hebrajskich słów, lecz posiada około 250.000 odnośników, około 60 tysięcy mniej niż konkordans Dra. Younga, a 50.000 więcej niż konkordans Dra. Krudensa, jest bardzo pożyteczny (w ang.) Dla dogodności i oszczędzenia czasu on jest nawet lepiej lubiany niż ostatnie wymienione dwa. Jeżeli ktoś może mieć tylko jeden konkordans, to Dra. Stronga jest najwięcej pożyteczny, nie tylko odnośnie znaczenia słów biblijnych, lecz w celu odszukania ustępów i pomocy dla ogólnego badania Biblii i przygotowania wykładów starszych i pielgrzymów i lekcji innych. Ci twórcy konkordansów byli bardzo pomocni ogólnemu Kapłaństwu. To też greckie i hebrajskie konkordanse pomogły kapłaństwu odnośnie znaczeń i użytków greckich i hebrajskich słów w Biblii. Nasz Pastor często wyraził swoje ocenienie wielkiej pomocy otrzymanej z “Englishmen’s Hebrajskiego, Chaldejskiego i Greckiego Konkordansu” do Biblii. Wiele innych Kapłanów, którzy nie rozumieli tych języków, otrzymało świetną pomoc z nich, ponieważ ten konkordans cytuje po angielsku pod danemi oryginalnemi słowami wszystkie wiersze, w których one się zdarzają. Z tego otrzymuje swoją nazwę Englishmen’s (Anglików) Hebrajski, Chaldejski i Grecki Konkordans. Po tym są kon- kordanse
kol. 2
jak Brudera, Moultona i Gedena, które cytują pod każdem greckiem słowem Nowego Testamentu wszystkie wiersze, w których ono się zdarza. Konkordanse Dayidsona i Mandelkerna czynią to samo z słowami Starego Testamentu w hebrajskim języku. Greckie i hebrajskie słowniki i gramatyki również dały swą miarę pomocy wielu Kapłanom w różnych znaczeniach i formach greckich i hebrajskich słów i rozmaitych użytków tych form i układów greckich i hebrajskich słów w zdaniu.
(79) Chociaż pozafiguralni Amramici dali podkapłanom większą i lepszą pomoc niż ci drudzy pozafiguralni Kaaci, jednak te drugie gałęzie pozafiguralnych Kaatów także dały im chętnie pożądaną pomoc. Pisarze dzieł wstępowych, jako pozafiguralni Setryccy Izaaryci, dali im dobrą pomoc w udowodnianiu które księgi należą, a które nie należą do Biblii, przez danie opisu o rozwoju prawidłowych ksiąg Biblii, i przez danie historii, określeń i analizów o każdej odrębnej księdze. Egzegeci, jako pozafiguralni Nefegowscy Izaaryci, przynieśli pod uwagę Kapłaństwu wiele faktów, wiele językowych, historycznych, geograficznych i archeologicznych sugestii, które pomogły do lepszego zrozumienia wierszów biblijnych. Także, z pewnością, pozafiguralni Koreccy Izaaryci, przez ich dzieła odnośnie zgodności Ewangelii i równoległych historii Starego Testamentu, przez ich skorowidze przedmiotów biblijnych, przez ich zbiory ustępów przedmiotowo ułożonych i przez ich Biblie z odnośnikami, pomogli Kapłaństwu porównać wiersz z wierszem i dostać prędko liczne ustępy, dotyczące przynależnych przedmiotów. Z dzieł pozafiguralnych Koretów szczególnie pomocne były niektórym Kapłanom dzieła: Zgodność Ewangelii, Robinsone, Podręcznik Amerykańskiego Towarzystwa Ulotek, Przedmiotowa Biblia Nave’a, i Skarb Wiedzy Biblijnej. To ostatnie dzieło, w łączności z dotyczącymi słowami, lub zwrotami wierszy biblijnych, które są dane według porządku, jakim się zdarzają w Biblii, posiada 500,000 biblijnych odnośników do równoległych ustępów, oprócz wielu notatek, z których niektóre są dosyć cenne. Te okazały się pomocne Kapłanom, którzy je używają, co jest wiadome piszącemu.
(80) Również dzieła pozafiguralnych Hebronickich Kaatów udzieliły pomocy Kapłanom. W ich historiach biblijnych i życiorysach wskazali niejeden piękny archeologiczny, chronologiczny i geograficzny fakt, niejeden współczesny pogański i żydowski wypadek, rzucający światło, lub potwierdzający opis biblijny. Pod tym względem dotyczące dzieła Edersheima, Prideuaxa, wcześniejszego Lightfoota, i Ramsay’a były bardzo pomocne. Dzieła historyków Kościelnych i pisarzy życiorysów są niezbędne dla Kapłanów w poszukiwaniu za proroczymi i figuralnymi wypełnieniami proroctw biblijnych i faktów podczas Wieku Ewangelii. Odnośnie tych punktów dotyczące dzieła Jana Foxa, Mosheima, Neandera, Fishera i Kurtza były i będą jeszcze bardzo pożyteczne, i oprócz tych, dotyczące pisma Giesselera, Schaffa, Milmana, Lea, itd., jeszcze na pewno okażą się bardzo pomocnymi. Książki, traktujące o geografii, archeologii i socjologii krajów biblijnych, zwłaszcza Palestyny, nie tylko przyczyniły się do wyjaśnienia i potwierdzenia spraw Biblijnych, ale są specjalnie pomocne w zrozumieniu takiej typologii, jaka jest połączona z ziemiami biblijnymi i ich miejscami. Z tego powodu przynależne dzieła Robinsona, Thompsona, Ramsaya, Palmera, Condera, Van-Lemmepa, Trumbulla, Saycego, itd., okazały się bardzo pomocne. Ta sama uwaga tyczy się dzieł niektórych biblijnych i świeckich pisarzy chronologii; ponieważ ci pomogli kapłanom w ich badaniu czasów i okresów Słowa, zwłaszcza w zrozumiewaniu