Teraźniejsza Prawda nr 97 – 1938 – str. 83

naszego Pastora była walka przeciw wiecznym mękom i, że jego następną największą indywidualną literacką walką była walka przeciw nauce o przytomności umarłych. Spustoszenie, jakiego on dokonał przez swoje pisma o wiecznych mękach na sekciarzach, jest zobrazowane przez Jasobamowe zabicie ośmiu set Filistynczyków swoją włócznią jednego razu, natomiast spustoszenie, jakiego on dokonał przez swoje pisma na sekciarzach, którzy nauczali, że umarli są przytomni, jest zobrazowane przez Jasobamowe zabicie trzech set Filistynczyków swoją włócznią jednego razu. Widzimy iż Abisaj także zabił trzy sta (2Sam. 23:18, 19; 1Kron. 11:20, 21) włócznią. On reprezentuje, my wierzymy, naszego umiłowanego (zmarłego) br. Jana Edgara, a jego włócznia reprezentuje jego broszurkę pt. “Gdzie Są Umarli”, która zupełnie zbija nauczycieli o przytomności umarłych. Było to z tego dzieła br. Edgara, że po części zrozumieliśmy, że rzucanie się Jasobama włócznią przeciw trzem stom reprezentuje literacką działalność naszego Pastora przeciw przytomności umarłych jako różniąca się od jego literackiego boju przeciw wiecznym mękom, rzecz, którą przez połączenie byliśmy w stanie widzieć, była zobrazowana przez Jasoba nowe pozabijanie włócznią ośmiu set Filistynczyków.

      (4) Gdy spojrzymy na tytuły dzieł kontrowersyjnych naszego Pastora o wiecznych mękach i przytomności umarłych i przejrzymy zawartość ich, to z łatwością zobaczymy, że na tle tych przedmiotów on uczynił więcej spustoszenia sekciarzom (pozafiguralnym Filistyńczykom) niż na tle jakichkolwiek innych przedmiotów, bronionych przez nich. Jego główne pisma na te tematy są następujące: Dwie broszurki, O Piekle i O Spirytyzmie, wielka część rozdziału o człowieku w Tomie V, omawiająca Duszę i Piekło, gazetka p. t., “Zapłatą za Grzech Jest Śmierć – Nie Wieczne Męki,” miesięczniki, Badacz Pisma Św. z następującemi tematami: “Złodzieje w Raju,” “Bogacz w Piekle,” “W Brzuchu Piekła,” “Nieśmiertelne Robaki i Nieugaszony Ogień,” “Jezioro z Ognia,” “Co To Jest Dusza?” “Czy Ty Wierzysz w Zmartwychwstanie Umarłych?” “Kazanie Duchom w Więzieniu,” “Wielka Przypowieść o Owcach i Kozłach,” “Do Piekła i z Powrotem,” “Żywot, Śmierć, Po Temu,” “Wielkie Po Temu,” “Niebo, Piekło i Czyściec,” “Gdzie Są Umarli?” itd.. itd. – Oprócz tego jego publiczne wykłady przy każdej stosownej okazji tłukły od biódr aż do goleni mieczem ducha te dwa wielkie błędy pozafiguralnych Filistynczyków, chociaż ten zarys jego pracy nie jest pokazany w tych dwóch figurach, które teraz badamy; gdyż włócznia jest figurą na kontrowersyjne pisma, a nie wykłady. Napewno jego prace na te przedmioty były wielkie i skuteczne, i z pewnością one czynią nasz bój przeciwko pozafiguralnemu Zebie i Salmanowi o wiele łatwiejszy co do pojmowania tych królujących błędów pozafiguralnych Madianitów.

      (5) Od 1910 roku rozumieliśmy, że Jasobam w jego dwóch działalnościach, opisanych w 2Sam. 23:8 i 1Kron. 11:11, reprezentuje bohaterskie i pomyślne wojowanie naszego Pastora przeciw tym wielkim błędom: wiecznym mękom i przytomności umarłych. Dzieła, dokonane w figurze, nad którymi się zastanawiamy, są pomiędzy największymi bohaterskimi dziełami, dokonaniami na wojnie, jakie są opisane w historii czy to biblijnej, czy świeckiej. Tylko niektóre czyny Samsona przewyższają je. Lecz w wypadku z Samsonem mamy wyraźnie powiedziane, że cudowne władze były mu dane od Boga, podczas gdy nic takiego nie mamy wspomniane o Jasobamie, chociaż on możliwie był nadnaturalnie wzmocniony w tych bohaterskich czynach. Nieustanne walczenie naszego Pastora przeciw fortecom wiecznych mąk i przytomności umarłych
kol. 2
porobiło wielkie jamy w ich murach i otworzyło drogę do łatwego zwycięstwa, jakiego my zdobywamy nad pozafiguralnym Zebą i Salmanem, w którem jego dotyczące pisma stanowią naszą główną literacką zbrojownię do tej walki. Jest to nasza znajomość o jego wybitności w tych walkach, która pobudziła nas w ostatnich kilku latach podać sugestię, żebyśmy w odpowiedni sposób obchodzili pamiątkę okresu jego ostatniego wyjazdu z Betel do dnia jego pogrzebu, tj. od 16-go paź. do 7-go listopada, przez uczynienie specjalnego wysiłku w pozafiguralnej Wtórej Walce Gedeona. Nie jest wcale naszą myślą, żeby tylko w tym czasie prowadzić tę walkę, chociaż niektórzy swoimi czynami okazują, że tak myślą. Raczej myślimy, że w tym okresie powinniśmy uczynić specjalny wysiłek w niej, a zwykle podczas całego roku szukać sposobności i brać udział w niej. Z pewnością te bohaterskie czyny naszego umiłowanego Jasobama pod tymi dwiema względami są głośnym trąbieniem do nas, ażebyśmy brali udział podczas całego roku we Wtórej Walce Pozafiguralnego Gedeona, a zwłaszcza podczas naszego corocznego specjalnego wysiłku – od 16-go października do 7-go listopada. Taki coroczny specjalny wysiłek jest stosownym uczczeniem pamięci naszego, niedającego się z nikim porównać, Jasobama, rozumie się, oddając Bogu i Chrystusowi cześć i chwałę na pierwszym miejscu. Przeto bierzmy udział w tym wysiłku serdecznie i wiernie.

      (6) Powyżej pokazaliśmy, że Jasobam, Najpotężniejszy Bojownik Dawidowy, w zabiciu 800 i potem 300 włócznią reprezentował literacką pracę naszego Pastora przeciw obrońcom nauki o wiecznych mękach i przytomności Umarłych poszczególnie. Następnie zastanowimy się nad trzecim wielkim czynem Jasobama figuralnego i pozafiguralnego. Podamy w równoległych kolumnach obydwa opisy o trzecim czynie Jasobama, jak to znajdujemy w 2 Sam. i 1 Kron.

      (7) Trzej przedniejsi z trzydziestu mocarzy Dawida byli Jasobam, Eleazer i Semma. (2Sam. 23:8, 9, 11; 1Kron. 11:11, 12.) Jesteśmy zainteresowani w tym badaniu Jasobamem; więc ominiemy tych drugich dwóch w milczeniu. Skała (1Kron. 11:15) reprezentuje Chrystusa, Głowę i Ciało (1Kor. 10:4; w greckim języku słowo Chrystus jest poprzedzone rodzajnikiem “the”, ściśle określającym

poprzednia strona – następna strona