Teraźniejsza Prawda nr 95 – 1938 – str. 57
że te dwojakie akty są zobrazowane w figurach Kościoła; a w. 11 stosuje je jako figury na Kościół w końcach wieków – obydwóch Żniw, czasów Żęcia. Konstruktywne akty łaski przeważnie, chociaż nie wyłącznie, stosują się do przywilei i sposobności połączonych z pięcioma wezwaniami obydwóch Żniw (Mat. 20:1-10); a naprawiające, czyli oczyszczające akty łaski przeważnie i pewne akty gniewu, chociaż nie wyłącznie, stosują się do przywilei, sposobności i doświadczeń połączonych z pięcioma przesiewaniami Żniw. Fakty, podane w Ewangeliach i Dziejach Apostolskich pokazują, że te dwojakie akty są w ich pięciu podziałach 1845 lat odległe od siebie, co dowodzi, że paralele Żniwa, jak również równoległości dyspensacji, są 1845 lat odległe od siebie.
Następujące tabele dowodzą to o obydwóch seriach aktów:
| Wezwania Żniwa Wieku Żydowskiego | Wezwania Żniwa Wieku Ewangelii |
| Jezus, Apostołowie i inni w pierwszym wezwaniu zapraszają tylko Izraelitów, od paź. 29 R.P. do czerwca 36 R.P. | Jezus, br. Russell, i inni w pierwszym wezwaniu zapraszają wyłącznie członków kościoła, od paź. 1874 do czerwca 1881 r. |
| Jezus, Apostołowie i inni w drugim wezwaniu zapraszają Żydów i Pogan, od paź. 36 R.P. do paź. 39 R.P., zaczynając od Korneliusza. | Jezus, br. Russell i inni w drugim wezwaniu zapraszają ludzi z nominalnego i z poza nominalnego kościoła, od paź. 1881 do paź. 1884. |
| Jezus, Apostołowie i inni, zwłaszcza przez Pawłową pierwszą i drugą podróż misjonarską, od paź 46 do paź. 49 R.P., trzecim wezwaniem zapraszają Żydów i Pogan [Historia świecka pokazuje nam, że Herod Agrippa umarł w r. 44. (Dz.Ap. 12:23.) Koniec Pawłowej pierwszej podróży misjonarskiej nastąpił mniej niż 14 lat po jego nawróceniu się, które nastąpiło jesienią 34 R.P. (Gal. 2:1-9; Dz.Ap. 15:1-4); przeto narada w Jeruzalemie odbyła się w paź. 48 R.P. (Dz.Ap. 15:40-18:22.] | Jezus, br. Russell i inni uczynili trzecie zaproszenie od paź. 1891 do paź. 1894. |
| Jezus, Apostołowie i inni, zwłaszcza Pawłowa trzecia podróż misjonarska sprawuje czwarte wezwanie, od paź. 56 do paź. 59 R.P. (Dz.Ap. 20:1-27:1 porównane z Dz.Ap. 28:11, 12. [Historia rzymska (Ramse’go Badanie o Pawle, str. 352-360) pokazuje, że od czerwca 57 r. do czerwca 59 R.P. były ostatnie dwa lata prokuratorstwa Feliksa. Dz.Ap. 24:27.] | Jezus, br. Russell i inni sprawują czwarte wezwanie, od paź. 1901 do paź. 1904. |
| Jezus, Apostołowie i inni z nimi sprawują piąte wezwanie mniej niż rok po uwolnieniu Pawła, od lutego 63 do czerwca 66 R.P. | Jezus, br. Russell i inni sprawują piąte wezwanie od lutego 1908 do czerwca 1911. |
kol. 2
Daty na piąte powołanie Żniwa W. Żydowskiego są mniej więcej domysłowe; lecz pierwsze cztery będąc 1845 lat przed równającymi się im w Żniwie W. Ewangelii, jesteśmy zadowoleni, że piąta przyszła 1845 lat przed jej równoległą w Żniwie W. Ewangelii.
| Przesiewania Żniwa Żydowskiego | Przesiewania Żniwa Ewangelii |
| Pierwsze przesiewanie zaczęło się od 9-14 Nisan, 33 R.P. (Jana 12:1-8; Mat. 26:6-16; Łuk. 22:31) trwało do czerwca R.P. 36, w zaparciu się Okupu przez Judasza, żydowskiej hierarchii i innych. | Postąpienie Barboura, 9-14 Nisan, 1878 r. wprowadziło przesiewanie przeczące okupowi, które trwało do czerwca 1881 r. |
| Drugie przesiewanie Niewiara zaczęło się w paź. 36 R.P. (Dz.Ap. 9:23-26; porównaj w. 20:22 z Gal. 1:17, 18; także Dz.Ap. 11:2), a skończyło się w paź. 39 R.P. | Drugie przesiewanie Niewiara – zaczęło się w paź. 1881, a skończyło się w paź. 1884. |
| Trzecie przesiewanie Kombinacjonizm – (złączenie chrześcijaństwa z Zakonem Żydowskim Dz.Ap. 15:1; Gal. 3:1-13; 4:8-5:12) było około paź. 46 do paź. 49 R.P. | Trzecie przesiewanie – Kombinacjonizm – było od paź. 1891 do paź. 1894. |
| Czwarte przesiewanie – Reformizm – było od około paź. 56 do paź. 59 R.P., napomknięte przez mowę Pawłową do starszych w Efezie (Dz.Ap. 20:17-38) i ześrodkowane w jego doświadczeniach w Judei – Dz.Ap. 21:15-27:1. | Czwarte przesiewanie – Reformizm było od paź. 1901 do paź. 1904, środkując się w pewnej sprawie sądowej o rozwód, symbolicznie zabierając w niewolę (wstrzymując) onego Sługę. |
| Piąte przesiewanie – Sprzeciwianie – było od lutego 63 do czerwca 66 R.P.; jego główną produkcją Prawdy był List do Żydów o Przymierzach, Ofierze za grzech i Pośredniku, napisany w 64 (Do Żyd. 13:23, 24), po uwolnieniu Pawła z rzymskiego więzienia w wiosnę, lub lato 62 r. – Dz.Ap. 28:11, 30. | Piąte przesiewanie – Sprzeciwianie – było od lutego, 1909 do czerwca, 1911 r. odnośnie Pośrednika, Przymierzy i Ofiary za grzech, po nieudaniu się apelacji br. Russella z wyroku niższego sądu, akt, który rzeczywiście uwolnił go od względnego wstrzymania. |
Powyżej mówiliśmy, że daty na piąte wezwanie Żniwa Żydowskiego są po części przypuszczalne; i ta sama uwaga w mniejszej mierze stosuje się do piątego przesiewania. Dzieje Apostolskie nie dają żadnej informacji o piątym wezwaniu i przesiewaniu, ponieważ, według paraleli Żniwa Wieku Ewangelii, te nie miały się zacząć aż około osiem miesięcy po skończeniu się czynności, podanych w Dziejach Apostolskich. Ale list do Żydów 13:23, 24 dowodzi, że Paweł był uwolniony z jego pierwszego rzymskiego uwięzienia zanim napisał ten list; gdyż inaczej, widząc, że on pisał z Włoch, gdzie przebywał na krótki czas po uwolnieniu, on nie mógłby obiecać palestyńskim braciom, że ich odwiedzi po przyjściu Tymoteusza do niego. Więc ten list, który był głównym dziełem Prawdy, wydanym w przesiewaniu „Sprzeciwiania” nie mógłby być pisany przed latem r. 62. Data często przypisana jemu jest