Teraźniejsza Prawda nr 94 – 1938 – str. 36
(27) Pierwszą rzeczą, którą w 46 nadmienia o trędowatym jest, że póki zaraza jest na nim, nieczystym będzie. Pamiętając, że zaraza była opuchliną, wrzodem, sparzeliną, lub zmazą, wiemy jak długo figuralny trąd byłby w trędowatym. Pozafiguralnie, dopóki ciągłe trwanie w grzechu towarzyszy ciągłemu trwaniu w błędzie, dopóki tam jest uporczywe samolubstwo połączone z trwaniem w błędzie, dopóki tam jest nieustanna światowość połączona z uporczywym trwaniem w błędzie, dopóki tam jest uporczywe trwanie w błędzie, chociażby i ktoś nie wydawał się być uporczywym w grzechu, lub w samolubstwie, albo w światowości, Wielkie Grono jest skażone, i dopóki ono będzie w tym stanie, będzie nadal kalać siebie, Prawdę i wszystkich, którzy wystawią się na jego wpływ. Nie ma oczyszczenia dla niego, dopóki ono tak postępuje. Przeto dopóki członkowie Wielkiego Grona nie opamiętają się i nie naprawią się, oni mają być uważani za nieczystych (bo nieczystym jest w. 3moj 13:46). Drugą rzeczą, o której mówi w. 46 jest, że on, tj. trędowaty, sam będzie mieszkał. Co to znaczy w pozafigurze? Kapłańska społeczność ma być zerwana z nim! Kapłani nie mają badać z takim, tj., używać światła ze świecznika razem z nimi; ponieważ oni są odcięci od tegoż. Kapłani nie mają starać się uprawiać zalet ducha w społeczności z nimi, w których to zaletach (karmiąc się przy pozafiguralnym Stole chlebów Pokładnych) oni są wzmacniani dla swej podróży do Boskiej natury; ponieważ ci bracia z Wielkiego Grona byli odcięci od tego Stołu przez Pana. Kapłani nie mają ofiarowywać z nimi przy pozafiguralnym Złotym Ołtarzu, służyć sprawie Pańskiej ofiarniczo z nimi; ponieważ oni byli odcięci od ofiar składanych przy Ołtarzu. Kapłańska społeczność składa się z ich przywilejów przy pozafiguralnym Złotym Świeczniku, Stole i Ołtarzu. Tu jest ich społeczność (Ps. 133:1, 2), tu jest miejsce zamieszkania (Ps. 91: 1). Oni mają pozostawić Wielkie Grono w spokoju, „same”, o ile się tyczy tych przywilejów. To jest dla dobra wszystkich.
(28) Ostatnią rzeczą, o której w. 46 mówi o trędowatym jest, że jego mieszkanie będzie za obozem. Więc za czasów, kiedy Izrael był na puszczy, to trędowaty nie mógł mieszkać w obozie z innymi Izraelitami. Później, gdy Izrael w ziemi Chananejskiej mieszkał w miastach, to trędowaci byli trzymani poza miastami, w kraju, w nie zaludnionych miejscach, na puszczy tutaj, znów, aluzja do kozła Azazela pokazuje, że trędowaty reprezentuje Wielkie Grono. Tym sposobem oni byli odłączeni od społeczności i miejsca zamieszkania Ludu Bożego, dopóki pozostawali trędowatymi. Oni mogliby, rozumie się, mieć społeczność z współtrędowatymi, lecz nie z czystymi Izraelitami, którzy byli ostrzegani o ich obecności przez przytłumione wołanie, Nieczysty. Pozafiguralnie symboliczni trędowaci mają być wyłączeni ze społeczności Maluczkiego Stadka i dobrych Młodocianych Św., którzy mają mieć się na baczności przed ich obecnością i ich przytłumionymi naukami – błędami. Oni mają iść na pozafiguralną puszczę, tam cierpieć szturchańce w doświadczeniach z rąk Azazela, dopóki ich cielesny umysł nie będzie zniszczony. Nie powinno się ich zachęcać, aby przychodzili wśród członków Maluczkiego Stadka, lub Młodocianych Św., raczej mają być zniechęcani od tego, aż się oczyszczą z ich zmaz w nauce i praktyce Oni mogą, rozumie się, łączyć się z takimi, jakimi oni sami są, przebywając razem i mażąc jeden drugiego co raz to więcej; lecz oni nie mają przebywać (nie dać im się czuć jak w domu) wśród kapłanów i dobrych Młodocianych Św. dopóki się nie opamiętają i nie naprawią swoich dróg – aż upiera szaty swoje w krwi Barankowej, a odzienie swoje we wodzie Słowa Bożego.
kol. 2
Dziękujemy Bogu za to, że oni kiedyś to uczynią. Miejmy nadzieję, że tak będzie i módlmy się o to; a gdy to przyjdzie, to damy im miłe przyjęcie, pocieszymy ich Słowem Bożym i pouczymy ich, jak mają służyć Panu w duchu i Prawdzie, czego oni też nauczą się czynić. Dzięki Bogu za ten widok, który w swoim czasie będzie urzeczywistniony.
(29) Nasze poprzednie badanie 3Moj. 13; 14 było o czterech formach figuralnego i pozafiguralnego trądu tyczących się osoby; lecz są dwie formy tegoż, tyczące się rzeczy, jako odrębne od tych form trądu, które ukazywały się na osobach. Był to trąd na szacie (3Moj. 13:47-59) i trąd w domu (3Moj. 14:33-53). W obecnej części chcemy badać te nieosobowe formy trądu; ponieważ bez zrozumienia ich nie osiągniemy całkowitego poglądu na nieczystość Wielkiego Grona. Weźmiemy je według porządku ukazania się ich w 3Moj. 13; 14. W obecnej części pominiemy badanie 3Moj. 14:1-32, 49-53, pozostawiając badanie tych wierszy na później. Czynimy to w celu osiągnięcia całego poglądu na pozafiguralny trąd, zanim zastanowimy się nad oczyszczeniem z niego. Na pewno opis o oczyszczeniu trędowatego jest podany pomiędzy ostatnimi dwiema formami tegoż, ponieważ pierwsze pięć form tegoż w pozafigurze tyczy się osób, które jako takie, muszą poddać się oczyszczeniu, natomiast szósta forma trądu pozafiguralnie odnosi się do grup, oczyszczenie, których jest określone po określeniu ich z nieczystości. Przeto zaczniemy nasze badanie w obecnej części naszego artykułu od trądu na szacie, jak to jest podane w 3Moj. 13:47-59.
(30) W symbolach biblijnych, jak to już często wykazaliśmy na tych stronicach, szaty przedstawiają: (1) przymioty Ducha św. (zalety) (Kolos. 3:10-14; Izaj. 61:3; 1Piotra 3:4; 5:5; Judy 23; Obj. 3:4; 16:15); (2) przeciwne im niecnoty (wady) (Ps. 69: 11; 73: 6; 132: 18; Kol. 3:8, 9); i (3) oficjalne władze (2Moj. 28:2-39; 2Król. 2:8, 14, Izaj. 22:21; Obj. 12:1). W 3Moj. 13:47-59 one widocznie nie mają pierwszego i drugiego znaczenia; ponieważ 3Moj. 13:1-44 odnosi się do obydwóch form zalet i wad. Zgodnie z tym rozumiemy, iż szaty 3Moj. 13:47-59 reprezentują oficjalne władze, a trędowata szata reprezentowałaby oficjalne władze skażone nieczystością Wielkiego Grona. Ta szczególna forma nieczystości Wielkiego Grona istnieje w wodzach chwytających za władzę i panujących nad dziedzictwem Bożym. Iż taka forma nieczystości Wielkiego Grona istnieje, możemy widzieć z kilku literalnych ustępów. Możliwie dobitnym przykładem tej formy nieczystości Wielkiego Grona jest Diotrefes. (3Jana 9, 10). Jego bezbożne ubieganie się za władzą i panowanie objawia się w jego lubieniu pierwszeństwa i w jego odrzuceniu Jana i innych jako posłańców Pańskich, zabraniając drugim przyjmować ich i wyrzucając ze Zboru tych, którzyby ich przyjąć chcieli. Te uczynki także pokazują panowanie nad dziedzictwem Bożym. Janowe mówienie, że gdy on przyjdzie, to przypomni mu uczynki jego i złe słowa jego, znaczy, że obejdzie się z nim jako z utracjuszem korony, 1Piotra 5: 3, 4 ostrzega przeciwko panowaniu nad dziedzictwem Bożym, jako przeciwko wadzie, która jest zagrodą do otrzymania niezwiędłej korony chwały, czyli jest to wada powodująca utratę korony. Ostrzegania naszego Pana w Objawieniu przeciwko Nikolaitom (Obj. 2:6, 15), jako zwycięzcom, panującym nad ludem Bożym, znaczy, że tacy nie są świętobliwymi zwycięzcami, lecz są szatańskimi zwycięzcami świętych i innych. To co Paweł mówi (1Kor. 9:27) o nauczycielach, którzy nie trzymają ciała swego w kontroli i nie podbijają je w niewolę co włączałoby ich niezwyciężenie, nad ubieganiem się o władzę i nad panowaniem nad