Teraźniejsza Prawda nr 93 – 1938 – str. 30
włosy. Tak też w pozafigurze, jeżeli pod dalszą obserwacją badającego kapłana taki rewolucjonizm przeciwko naukom i zarządzeniom Pańskim objawi się, to pozafiguralny kapłan ma ogłosić tego, którego bada, że ma nieczystość Wielkiego Grona. (w. 22.) Lecz jeżeli podczas okresu obserwacyjnego ta biała plama nie rozszerzyła się, a wiec nie stała się głębszą niż skóra, lub nie pobieliła włosy (w. 23), to badający kapłan miał ogłosić daną osobę czystą. W pozafigurze, jeżeli samolubstwo po pewnym okresie obserwacji nie objawia takiego powiększenia, któreby spowodowało uporczywy rewolucjonizm przeciwko Prawdzie i jej zarządzeniom, to ów brat, lub siostra pod obserwacją ma być uważana jako nie mająca nieczystości Wielkiego Grona. W figurze taki wrzód miał być uważany za zapalony, lecz nie jako wrzód trądu. W pozafigurze ta sprawa ma być uważana jako forma samolubstwa, która nie powoduje utraty korony.
ŚWIATOWOŚĆ JAKO NIECZYSTOŚĆ WIELKIEGO GRONA
(19) Trzecia forma trądu jest nam przedstawiona w w. 24 – 28, jako sparzelina od ognia. Rozumiemy, że w tych wierszach światowość, jako forma nieczystości Wielkiego Grona, jest zobrazowana. Że światowość jest także formą nieczystości Wielkiego Grona, literalne ustępy Pisma Św. o tym uczą. Przytoczymy niektóre z nich na dowód tego, które także potwierdzą naszą myśl, że te cztery formy nieczystości Wielkiego Grona są podane w 3Moj. 13; 14, o ile się tyczy pozafiguralnego trądu w osobach. To jest udowodnione przez Mat. 13:22. Ta czworaka ziemia, czyli rola, (Mat. 13:3-8, 18-23) reprezentuje stan serca czterech klas, które słyszą Słowo Boże: obłudnicy (w. 4, 19), tymczasowo usprawiedliwieni (w. 5, 20, 21), Wielkie Grono (w. 7, 22) i Maluczkie Stadko (w. 8, 23). Proszę zauważyć, co jest mówione w w. 22 o światowości jako charakterystyce Wielkiego Grona – pieczołowitości świata tego i omamieniu bogactw. Mar 4:19 dodaje, pożądliwości innych rzeczy, a Łuk. 8:14 dodaje, rozkoszy żywota. Wszystkie te cztery szczegóły są światowością, jako charakterystyką nieczystości Wielkiego Grona. Łukasz 21: 34 wymienia następujące formy światowości: obżarstwo, opilstwo i pieczołowanie o ten żywot, jako charakterystyki utracjuszy koron, szczególnie tych z nich, którzy są głupimi pannami. Jakub 4:4 wykazuje nam, że światowość czyni z symbolicznych panien symboliczne cudzołożnice – członków Wielkiego Grona. Te ustępy wystarczą na dowód, że światowość jest formą nieczystości Wielkiego Grona. Przeto rozumiemy, że ona jako taka jest zobrazowana w w. 24-28. Oczywiście światowość w nowym stworzeniu jest parzącym ogniem, zapaleniem wrzodu – w. 24. Ona często objawia rozmyślność (zgojona sparzelina zaczerwieniała). Rzeczywiście ten pozafiguralny wrzód często ma białą plamę, nieco zaczerwienioną, lub białą, które to barwy dowodzą, daną osobę być podejrzaną o trąd – tj. objawia nieczystość Wielkiego Grona. W figurze taka sprawa musiała być przedstawiona kapłanowi do zbadania, (w. 25.) Przeto taki stopień światowości w nowym stworzeniu, który słusznie wzbudza w prawdziwym kapłanie obawę, że ten, który ją posiada może być w Wielkim Gronie, musi być dany pod uwagę pozafiguralnemu kapłanowi, który musi ją dokładnie zbadać. Jeżeli on znajdzie w niej pozafiguralne włosy pobielałe (w. 25) rewolucjonizm przeciwko Prawdzie Pańskiej i zarządzeniom i, jeżeli znajdzie w niej zawziętość głębsza niż skóra (w. 25), to ma go ogłosić (w. 25) nieczystym od nieczystości Wielkiego Grona; ponieważ on ma nieomylne znaki członkostwa Wielkiego Grona, pozafiguralnego trądu (w. 25). Tak więc kapłan osądził sprawę.
kol. 2
(20) W. 26 nasuwa myśl, żeby być ostrożnym w figuralnej i w pozafiguralnej egzaminacji. Taka ostrożność w tej i w innych formach, figuralnie i pozafiguralnie, jest potrzebna w sprawiedliwości i miłości. Ponieważ w figurze niewłaściwe osądzenie nieczystego stałoby się niebezpieczeństwem dla drugich, a sprawiedliwość i miłość zabrania tego, a niewłaściwe osądzenie czystego sprawiłoby mu wielkie trudności i cierpienia – odcinając go od społeczności i towarzystwa innych Izraelitów, którzy nie mieli trądu i skazałoby go do obcowania z trędowatymi tylko. W pozafigurze przedstawienie brata Wielkiego Grona jako brata Maluczkiego Stadka sprawiłoby niebezpieczeństwo braciom z Maluczkiego Stadka w tym, że byliby wystawieni na bezbożną zarazę grzechu, samolubstwa, światowości i błędu, a obejście się z bratem z Maluczkiego Stadka jako z członkiem Wielkiego Grona odcięłoby go od społeczności jego klasy i potępiłoby go na zarażenie się od nieoczyszczonych członków Wielkiego Grona. Rozumie się, tak sprawiedliwość, jak i miłość zabrania tego. Przeto we wszystkich wypadkach przedstawionych nam w tych dwóch rozdziałach widzimy napomnienie do wielkiej ostrożności, ażeby uczynić akuratna diagnozę spraw przedstawionych do zbadania. Tak jak w tych innych wypadkach dotąd badanych, gdzie charakterystyki, dające pewność nie były obecne (włosy pobielałe i blizna głębsza niż skóra) sąd miał być odłożony, (w. 26.) tak też w pozafigurze, gdzie nie ma uporczywego rewolucjonizmu, sąd musi być odłożony. Jeżeli w figurze owa blizna nieco naczerniała (w. 26), wtedy osoba podejrzana o trąd musiała być zamknięta przez siedem dni. Podobnież i w pozafigurze, jeżeli jest dobry powód na obawę, że dotycząca światowość spowodowała utratę korony, wtedy owego brata ma się powstrzymać przez stawienie mu przeszkód w jego światowości, przez okazywanie mu mniej serdeczności, itd., przez tych, którzy mają dobry powód obawiać się, że coś jest źle z tym bratem. Jeżeli, tak jak w figurze, później okazałoby się, po tych wstawionych mu przeszkodach, że on jest upornym rewolucjonistą przeciw Słowu i zarządzeniom Pańskim (jeźliby się bardziej szerzyła po skórze w. 27), to pozafiguralny kapłan ma ogłosić go, że jest zarażonym nieczystością Wielkiego Grona. Lecz jeżeli taki rewolucjonizm się nie okaże (jeśli ta blizna biała zostawa na swym miejscu, przeto włosy nie pobielały, a zło nie idzie głębiej niż skóra w. 28), pomimo jawnej światowości (ale się zaczerniwa w. 28), pozafiguralny kapłan ogłosi go za czystego tj. za nie mającego zarazy nieczystości Wielkiego Grona, gdyż kapłani także okazują mniej więcej światowości (bo blizna (zapaleniem) sparzeliny jest – w. 28).
(21) Dotąd badaliśmy trzy formy trądu osoby – figurę i pozafigurę. Przystępujemy w w. 29-44 do badania czwartej formy trądu głowy, figurującej błąd w nauce i zarządzeniu. Tak jak w wypadku z tymi trzema formami nieczystości Wielkiego Grona, tak i teraz znowu zacytujemy literalne ustępy, na dowód, że taki błąd jest znakiem nieczystości Wielkiego Grona. Możliwie klasycznym ustępem na ten przedmiot jest 1Tym. 1:19, 20, w którym jest mowa o niektórych, co szkodę uczestnictwa w Wysokiem powołaniu ponieśli przez odrzucenie wiary, szczególnie odnośnie zmartwychwstania (2Tym. 2:17, 18), za co, między innymi, Hymeneus i Aleksander byli oddani Azazelowi, jako zarażeni nieczystością Wielkiego Grona. Psalm 107:10, 11, któryśmy często zacytowali w tych kolumnach na ten punkt, pokazuje, że niektórzy zostali uwięzieni (zamknięci) w symbolicznej jaskini (ciemnościach) rewolucjonizmu przeciw Prawdzie i zarządzeniom Pańskim. Jak. 5:19, 20 wskazuje, że utracjusze koron błądzą od prawdy.