Teraźniejsza Prawda nr 87 – 1937 – str. 27
chytre otrzymanie potwierdzenia od króla o ważności i niezmienności prawa reprezentuje przebiegły sposób, jakim ich pozafigury starały się otrzymać potwierdzenie Pana Jezusa na postępowanie, które oni myśleli, że zmusi Go do wykonania ich intrygi przeciwko naszemu Pastorowi. Milczenie Jezusa i pozorne powodzenie się ich intrydze jest reprezentowane w Dariuszowym przyznaniu ważności i niezmienności tego prawa, czego oni wielce pożądali.
DEMON OBMOWY PUSZCZONY SAMOPAS
(24) W symbolach biblijnych jama (dół, przepaść) przedstawia stan obmowy. To zdaje się być widoczne z Józefowego znajdowania się w studni, co jest figurą: (1) na Jezusa, (2) na członków Kościoła, którzy byli gwiazdami i (3) na cały Kościół, którzy byli obmówieni przez wodzów nominalnego kościoła. To okazuje się także z figury Banajasa, syna Jojady, zabicia lwa w pośrodku studni, we dni śnieżne, w czerń jest zobrazowany J. F. Rutherford z jego broszurką, wydana w czasie ucisku (zimy), zatyt. „Walka w Eklezjastycznych Niebiosach”, zbijająca obmowę nominalnego kościoła przeciw naszemu Pastorowi. (2Sam. 23:20.) Więc był wrzucony w jamę, co była legowiskiem lwów („a pierwej niż dopadli do dna onego dołu”; w. 24 ), znaczy dostać się w stan obmowy, lwy będąc figurą na obmowy, tyczące się tej sprawy. Konspiratorzy informując Dariusza, że Daniel pogwałcił dekret, i znieważył króla (w. 13) reprezentuje pozafiguralnych konspiratorów (spiskowców) przez ich czyny, szukając obmownych powieści przeciw naszemu Pastorowi, informując Jezusa przeciw naszemu Pastorowi. Dariusz usiłując uwolnić Daniela z lwiej jamy (w. 14) reprezentuje Jezusa przez Swego Ducha, działając w wiernym ludzie w Prawdzie, starając się bronić naszego Pastora przeciw obmownym postępowaniu jego obmówców. Natarczywość figuralnych konspiratorów (w. 15) reprezentuje trwanie ich pozafigur w ich postanowieniu, aby obmówić naszego Pastora, pomimo Ducha Jezusowego w Jego ludzie, pracującego przeciwko temu. Ich twierdzenie o niezmienności pilawa, reprezentuje nacisk kładziony na opatrzność Pańską, niby potwierdzającą ten zamiar, jako nieomylny i niezmienny. Zgodzenie się króla na te wymagania (w. 16) reprezentuje Jezusowe pozwolenie spiskowi iść swoją drogą i Jego zdawające się przyczynienie do powodzenia temuż. Wrzucenie Daniela do lwiej jamy (w. 16) reprezentuje podanie br. Russella w stan obmowy. Królewskie zapewnienie Daniela, że Bóg, któremu on wciąż służy wyrwie go (w. 16) reprezentuje zapewnienie Jezusa przez Jego lud, że Bóg wybawi naszego Pastora. Kamień, który był położony na dziurze onego dołu (w. 17) reprezentuje opatrzności, które nie pozwoliły br. Russellowi wydostać się z tego stanu obmowy. One składały się z wyroków sądowych i nieprzyjacielskiej prasy (gazet), która nie pozwalała umieścić usprawiedliwienia na łamach swoich gazet. Król pieczętując ten kamień swoim i sygnetami książąt (w. 17) reprezentuje Jezusowe dozwolenie bez przeszkody na doświadczenie naszego Pastora.
(25) I rzeczywiście rozwiązanym językom obmówców była dana wszelka swoboda. Najpierw przez manipulacje wodzów nominalnego kościoła, przesiewaczom roku 1891-1894 była dana swoboda w ich obmowach przeciw prowadzeniu pracy przez naszego Pastora. Oni przedstawili go jako przebiegłego i oszukańczego kupca, który starał się używać religii i kupiectwa, aby nagromadzić sobie bogactw kosztem drugich. Potem przy manipulacji wodzów nominalnego kościoła żona br. Russella, po odgrażaniu mu, że go zrujnuje przed światem (stała się mu przeciwną,
kol. 2
ponieważ nie chciał pozwolić jej dyktować, co ma się zawierać w Strażnicy i jak praca Żniwa ma być zarządzana) skarżyła go o rozwód, napomykając a seksualnych niewłaściwościach przeciwko niemu, pomimo gdy zeznawała w sądzie była zmuszona przyznać, że ona nie ma żadnej podstawy na oskarżenie go o cudzołóstwo, które to oskarżenie jej podżegacze roznieśli szeroko i daleko przeciwko niemu, jakoby było czynione przez nią. Potem oni go oskarżyli o twierdzenie, że on jest gruntownie obznajomiony z językiem greckim i hebrajskim, czego on nigdy nie twierdził, i otrzymali ze sądu wyrok, że on nie jest znawcą języka greckiego ani hebrajskiego, a potem roznieśli po całym świecie obmowę, że jego rzekome pretensje do znania języka greckiego i hebrajskiego były przez sąd uznane za bezpodstawowe. Następnie przez fałszywe przedstawienia przesiewaczy 1908-1911 roku jego sprawy interesowe były przedstawione po całym świecie, jako przesiąknięte całkowicie oszukaństwem i podstępem na rzekomą niekorzyść jego zwolenników, a ku jego wzbogaceniu się. A w końcu, w roku 1911, przez gazetę „Brooklyn Eagle”, oni oczernili go, mówiąc, iż on sprzedawał z bajecznie wielkim zarobkiem pszenicę, której rzekomo przypisywał cudowne właściwości. Oprócz tych większych oszczerstw oni dodali mniejsze, tyle ile ich umysły, sposobne do wynajdywania kłamstw, wyobraziły sobie, że miały pozór prawdy. Te obmowy były tymi lwami, pozafigurą tych, które jaskrawię patrzały, warczały i stały gotowe skoczyć, na Daniela. Tak we figurze jak i pozafigurze te doświadczenia musiały być najskrajniejszą próbą dla serca i umysłu.
(26) Poszczenie króla, smucenie się i odejście snu od niego (w. 18) reprezentuje utrapienie Jezusa w Jego wiernym ludzie, z tego samego doświadczenia br. Russella w pozafiguralnej lwiej jamie. Zdaje się, iż te 30 dni (w. 12) są figurą na 30 lat od1881 r., kiedy nauka o trójcy zaczęła być specjalnie ogłoszona z naciskiem, do 1911 r., kiedy ostatnie wielkie oszczerstwo – to o cudownej pszenicy zaczęło się. To „bardzo rano”(w. 19) zdaje się być figurą na czas krótko po 1911, kiedy Pan Jezus powstał, aby zatrzymać te obmowy przeciw Jego wiernemu szafarzowi, zobrazowane w Dariuszowym kwapieniu się do lwiej jamy. Dariuszowe pytanie się Daniela czy jego Bóg mógł go wybawić od lwów (w. 20) jest figurą na Ducha Jezusowego w Jego ludzie, pytając się br. Russella czy łaska Boża była wystarczająca, aby go utrzymać w jego przykrej próbie. Zarazem obawiali się o jego utrzymanie swojego nowego stworzenia w równowadze wśród tego doświadczenia. Częstokroć bracia podczas tych długo rozwleczonych oszczerstw obawiali się, że on stanie się gorzkim, złośliwym, nienawidzącym, mściwym, nie przebaczającym, obmownym, itd.. z powodu tak wielkich niesprawiedliwości, zarzucanych jemu przez jego eklezjastycznych nieprzyjacieli. Te były pozafigurami obawiań Dariusza. Pierwsze odezwanie się Daniela (w. 21), „Królu żyj na wieki”, reprezentuje ducha br. Russella, który nie winił Jezusa za dopuszczenie na te obmowy, lecz życzył Mu wiecznej szczęśliwości. Potem, Danielowe przypisanie swego zachowania łasce Bożej, udzielonej mu przez anioła (w. 22) reprezentuje br. Russellowe przypisywanie swego wybawienia nie mocy swego nowego stworzenia, lecz dobroci Bożej przez Jego Ducha. Słowo i opatrzność. Wybawienie naszego Pastora nie było fizyczne; to było wybawieniem jego nowego stworzenia. Jego wybawienie było to, iż łaska Boża była tak wiernie użyta przez niego, że rozbroiła te obmowy i nie pozwoliła im szkodzić jego świętym zaletom serca i umysłu. Zamiast goryczy, cichość; zamiast złości, długa cierpliwość: zamiast nienawiści, znoszenie; zamiast